Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Job 31


font
BIBLIALXX
1 Había hecho yo un pacto con mis ojos, y no miraba a ninguna doncella.1 διαθηκην εθεμην τοις οφθαλμοις μου και ου συνησω επι παρθενον
2 Y ¿cuál es el reparto que hace Dios desde arriba, cuál la suerte que manda Sadday desde la altura?2 και τι εμερισεν ο θεος απανωθεν και κληρονομια ικανου εξ υψιστων
3 ¿No es acaso desgracia para el inicuo, tribulación para los malhechores?3 ουχι απωλεια τω αδικω και απαλλοτριωσις τοις ποιουσιν ανομιαν
4 ¿No ve él mis caminos, no cuenta todos mis pasos?4 ουχι αυτος οψεται οδον μου και παντα τα διαβηματα μου εξαριθμησεται
5 ¿He caminado junto a la mentira? ¿he apretado mi paso hacia la falsedad?5 ει δε ημην πεπορευμενος μετα γελοιαστων ει δε και εσπουδασεν ο πους μου εις δολον
6 ¡Péseme él en balanza de justicia, conozca Dios mi integridad!6 ισταιη με αρα εν ζυγω δικαιω οιδεν δε ο κυριος την ακακιαν μου
7 Si mis pasos del camino se extraviaron, si tras mis ojos fue mi corazón, si a mis manos se adhiere alguna mancha,7 ει εξεκλινεν ο πους μου εκ της οδου ει δε και τω οφθαλμω επηκολουθησεν η καρδια μου ει δε και ταις χερσιν μου ηψαμην δωρων
8 ¡coma otro lo que yo sembré, y sean arrancados mis retoños!8 σπειραιμι αρα και αλλοι φαγοισαν αρριζος δε γενοιμην επι γης
9 Si mi corazón fue seducido por mujer, si he fisgado a la puerta de mi prójimo,9 ει εξηκολουθησεν η καρδια μου γυναικι ανδρος ετερου ει και εγκαθετος εγενομην επι θυραις αυτης
10 ¡muela para otro mi mujer, y otros se encorven sobre ella!10 αρεσαι αρα και η γυνη μου ετερω τα δε νηπια μου ταπεινωθειη
11 Pues sería ello una impudicia, un crimen a justicia sujeto;11 θυμος γαρ οργης ακατασχετος το μιαναι ανδρος γυναικα
12 sería fuego que devora hasta la Perdición y que consumiría toda mi hacienda.12 πυρ γαρ εστιν καιομενον επι παντων των μερων ου δ' αν επελθη εκ ριζων απωλεσεν
13 Si he menospreciado el derecho de mi siervo o de mi sierva, en sus pleitos conmigo,13 ει δε και εφαυλισα κριμα θεραποντος μου η θεραπαινης κρινομενων αυτων προς με
14 ¿qué podré hacer cuando Dios se levante? cuando él investigue, ¿qué responderé?14 τι γαρ ποιησω εαν ετασιν μου ποιησηται ο κυριος εαν δε και επισκοπην τινα αποκρισιν ποιησομαι
15 ¿No los hizo él, igual que a mí, en el vientre? ¿no nos formó en el seno uno mismo?15 ποτερον ουχ ως και εγω εγενομην εν γαστρι και εκεινοι γεγονασιν γεγοναμεν δε εν τη αυτη κοιλια
16 Me he negado al deseo de los débiles? ¿dejé desfallecer los ojos de la viuda?16 αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα
17 ¿Comí solo mi pedazo de pan, sin compartirlo con el huérfano?17 ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα
18 ¡Siendo así que desde mi infancia me crió él como un padre, me guió desde el seno materno!18 οτι εκ νεοτητος μου εξετρεφον ως πατηρ και εκ γαστρος μητρος μου ωδηγησα
19 ¿He visto a un miserable sin vestido, a algún pobre desnudo,19 ει δε και υπερειδον γυμνον απολλυμενον και ουκ ημφιασα
20 sin que en lo íntimo de su ser me bendijera, y del vellón de mis corderos se haya calentado?20 αδυνατοι δε ει μη ευλογησαν με απο δε κουρας αμνων μου εθερμανθησαν οι ωμοι αυτων
21 Si he alzado mi mano contra un huérfano, por sentirme respaldado en la Puerta,21 ει επηρα ορφανω χειρα πεποιθως οτι πολλη μοι βοηθεια περιεστιν
22 ¡mi espalda se separe de mi nuca, y mi brazo del hombro se desgaje!22 αποσταιη αρα ο ωμος μου απο της κλειδος ο δε βραχιων μου απο του αγκωνος μου συντριβειη
23 Pues el terror de Dios caería sobre mí, y ante su majestad no podría tenerme.23 φοβος γαρ κυριου συνεσχεν με και απο του λημματος αυτου ουχ υποισω
24 ¿He hecho del oro mi confianza, o he dicho al oro fino: «Tú, mi seguridad»?24 ει εταξα χρυσιον ισχυν μου ει δε και λιθω πολυτελει επεποιθησα
25 ¿Me he complacido en la abundancia de mis bienes, en que mi mano había ganado mucho?25 ει δε και ευφρανθην πολλου πλουτου μοι γενομενου ει δε και επ' αναριθμητοις εθεμην χειρα μου
26 ¿Acaso, al ver el sol cómo brillaba, y la luna que marchaba radiante,26 η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν
27 mi corazón, en secreto, se dejó seducir para enviarles un beso con la mano?27 και ει ηπατηθη λαθρα η καρδια μου ει δε και χειρα μου επιθεις επι στοματι μου εφιλησα
28 También hubiera sido una falta criminal, por haber renegado del Dios de lo alto.28 και τουτο μοι αρα ανομια η μεγιστη λογισθειη οτι εψευσαμην εναντιον κυριου του υψιστου
29 ¿Del infortunio de mi enemigo me alegré, me gocé de que el mal le alcanzara?29 ει δε και επιχαρης εγενομην πτωματι εχθρων μου και ειπεν η καρδια μου ευγε
30 ¡Yo que no permitía a mi lengua pecar reclamando su vida con una maldición!30 ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος
31 ¿No decían las gentes de mi tienda: «¿Hay alguien que no se haya hartado con su carne?»31 ει δε και πολλακις ειπον αι θεραπαιναι μου τις αν δωη ημιν των σαρκων αυτου πλησθηναι λιαν μου χρηστου οντος
32 El forastero no pernoctaba a la intemperie, tenía abierta mi puerta al caminante.32 εξω δε ουκ ηυλιζετο ξενος η δε θυρα μου παντι ελθοντι ανεωκτο
33 ¿He disimulado mis culpas a los hombres, ocultando en mi seno mi pecado,33 ει δε και αμαρτων ακουσιως εκρυψα την αμαρτιαν μου
34 porque temiera el rumor público, o el desprecio de las gentes me asustara, hasta quedar callado sin atreverme a salir mi puerta?34 ου γαρ διετραπην πολυοχλιαν πληθους του μη εξαγορευσαι ενωπιον αυτων ει δε και ειασα αδυνατον εξελθειν θυραν μου κολπω κενω
35 ¡Oh! ¿quién hará que se me escuche? Esta es mi última palabra: ¡respóndame Sadday! El libelo que haya escrito mi adversario35 τις δωη ακουοντα μου χειρα δε κυριου ει μη εδεδοικειν συγγραφην δε ην ειχον κατα τινος
36 pienso llevarlo sobre mis espaldas, ceñírmelo igual que una diadema.36 επ' ωμοις αν περιθεμενος στεφανον ανεγινωσκον
37 Del número de mis pasos voy a rendirle cuentas, como un príncipe me llegaré hasta él.37 και ει μη ρηξας αυτην απεδωκα ουθεν λαβων παρα χρεοφειλετου
38 Si mi tierra grita contra mí, y sus surcos lloran con ella,38 ει επ' εμοι ποτε η γη εστεναξεν ει δε και οι αυλακες αυτης εκλαυσαν ομοθυμαδον
39 si he comido sus frutos sin pagarlos y he hecho expirar a sus dueños,39 ει δε και την ισχυν αυτης εφαγον μονος ανευ τιμης ει δε και ψυχην κυριου της γης εκβαλων ελυπησα
40 ¡en vez de trigo broten en ella espinas, y en lugar de cebada hierba hedionda! Fin de las palabras de Job.40 αντι πυρου αρα εξελθοι μοι κνιδη αντι δε κριθης βατος και επαυσατο ιωβ ρημασιν