Scrutatio

Lunedi, 6 maggio 2024 - San Pietro Nolasco ( Letture di oggi)

Job 3


font
BIBLIALXX
1 Después de esto, abrió Job la boca y maldijo su día.1 μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου
2 Tomó Job la palabra y dijo:2 και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων
3 ¡Perezca el día en que nací, y la noche que dijo: «Un varón ha sido concebido!»3 απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν
4 El día aquel hágase tinieblas, no lo requiera Dios desde lo alto, ni brille sobre él la luz.4 η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος
5 Lo reclamen tinieblas y sombras, un nublado se cierna sobre él, lo estremezca un eclipse.5 εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ' αυτην γνοφος
6 Sí, la oscuridad de él se apodere, no se añada a los días del año, ni entre en la cuenta de los meses.6 καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων
7 Y aquella noche hágase inerte, impenetrable a los clamores de alegría.7 αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ' αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη
8 Maldíganla los que maldicen el día, los dispuestos a despertar a Leviatán.8 αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι
9 Sean tinieblas las estrellas de su aurora, la luz espere en vano, y no vea los párpados del alba.9 σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα
10 Porque no me cerró las puertas del vientre donde estaba, ni ocultó a mis ojos el dolor.10 οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου
11 ¿Por qué no morí cuando salí del seno, o no expiré al salir del vientre?11 δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην
12 ¿Por qué me acogieron dos rodillas? ¿por qué hubo dos pechos para que mamara?12 ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα
13 Pues ahora descansaría tranquilo, dormiría ya en paz,13 νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην
14 con los reyes y los notables de la tierra, que se construyen soledades;14 μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν
15 o con los príncipes que poseen oro y llenan de plata sus moradas.15 η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου
16 O ni habría existido, como aborto ocultado, como los fetos que no vieron la luz.16 η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως
17 Allí acaba la agitación de los malvados, allí descansan los exhaustos.17 εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι
18 También están tranquilos los cautivos, sin oír más la voz del capataz.18 ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου
19 Chicos y grandes son allí lo mismo, y el esclavo se ve libre de su dueño.19 μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου
20 ¿Para qué dar la luz a un desdichado, la vida a los que tienen amargada el alma,20 ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις
21 a los que ansían la muerte que no llega y excavan en su búsqueda más que por un tesoro,21 οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους
22 a los que se alegran ante el túmulo y exultan cuando alcanzan la tumba,22 περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν
23 a un hombre que ve cerrado su camino, y a quien Dios tiene cercado?23 θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ' αυτου
24 Como alimento viene mi suspiro, como el agua se derraman mis lamentos.24 προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω
25 Porque si de algo tengo miedo, me acaece, y me sucede lo que temo.25 φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι
26 No hay para mí tranquilidad ni calma, no hay reposo: turbación es lo que llega.26 ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη