Ijob 39
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | LXX |
---|---|
1 Kennst du der Steinböcke Wurfzeit, überwachst du das Werfen der Hirsche? | 1 ει εγνως καιρον τοκετου τραγελαφων πετρας εφυλαξας δε ωδινας ελαφων |
2 Zählst du die Monde, die tragend sie füllen, kennst du die Zeit ihres Wurfs? | 2 ηριθμησας δε αυτων μηνας πληρεις τοκετου ωδινας δε αυτων ελυσας |
3 Sie kauern sich, werfen ihre Jungen, werden los ihre Wehen. | 3 εξεθρεψας δε αυτων τα παιδια εξω φοβου ωδινας αυτων εξαποστελεις |
4 Ihre Jungen erstarken, wachsen im Freien, laufen hinaus und kehren nicht zu ihnen zurück. | 4 απορρηξουσιν τα τεκνα αυτων πληθυνθησονται εν γενηματι εξελευσονται και ου μη ανακαμψουσιν αυτοις |
5 Wer hat das Maultier freigelassen, des Wildesels Fesseln, wer schloss sie auf? | 5 τις δε εστιν ο αφεις ονον αγριον ελευθερον δεσμους δε αυτου τις ελυσεν |
6 Ich gab ihm zur Behausung die Steppe, zu seiner Wohnung die salzige Trift. | 6 εθεμην δε την διαιταν αυτου ερημον και τα σκηνωματα αυτου αλμυριδα |
7 Er verlacht das Lärmen der Stadt, hört nicht des Treibers Geschrei. | 7 καταγελων πολυοχλιας πολεως μεμψιν δε φορολογου ουκ ακουων |
8 Die Berge sucht er nach Weide ab, jeglichem Grün spürt er nach. | 8 κατασκεψεται ορη νομην αυτου και οπισω παντος χλωρου ζητει |
9 Wird dir der Wildstier dienen wollen, bleibt er an deiner Krippe zur Nacht? | 9 βουλησεται δε σοι μονοκερως δουλευσαι η κοιμηθηναι επι φατνης σου |
10 Hältst du am Seil ihn in der Furche, pflügt er die Täler hinter dir her? | 10 δησεις δε εν ιμασι ζυγον αυτου η ελκυσει σου αυλακας εν πεδιω |
11 Traust du ihm, weil er so stark ist? Überlässt du ihm deine Arbeit? | 11 πεποιθας δε επ' αυτω οτι πολλη η ισχυς αυτου επαφησεις δε αυτω τα εργα σου |
12 Glaubst du ihm, dass er wiederkommt und deine Saat auf die Tenne bringt? | 12 πιστευσεις δε οτι αποδωσει σοι τον σπορον εισοισει δε σου τον αλωνα |
13 Lustig schlägt die Straußenhenne die Flügel. Ist ihre Schwinge darum so wie die des Storches und Falken? | 13 πτερυξ τερπομενων νεελασα εαν συλλαβη ασιδα και νεσσα |
14 Nein, sie gibt der Erde ihre Eier preis, lässt sie erwärmen im Sand, | 14 οτι αφησει εις γην τα ωα αυτης και επι χουν θαλψει |
15 vergisst, dass sie ein Fuß zerdrücken, das Wild des Feldes sie zertreten kann; | 15 και επελαθετο οτι πους σκορπιει και θηρια αγρου καταπατησει |
16 sie behandelt ihre Jungen hart wie Fremde; war umsonst ihre Mühe, es erschreckt sie nicht. | 16 απεσκληρυνεν τα τεκνα αυτης ωστε μη εαυτη εις κενον εκοπιασεν ανευ φοβου |
17 Denn Gott ließ sie Weisheit vergessen, gab ihr an Verstand keinen Teil. | 17 οτι κατεσιωπησεν αυτη ο θεος σοφιαν και ουκ εμερισεν αυτη εν τη συνεσει |
18 Im Augenblick aber, wenn sie hochschnellt, verlacht sie das Ross und seinen Reiter. | 18 κατα καιρον εν υψει υψωσει καταγελασεται ιππου και του επιβατου αυτου |
19 Gabst du dem Ross die Heldenstärke, kleidest du mit einer Mähne seinen Hals? | 19 η συ περιεθηκας ιππω δυναμιν ενεδυσας δε τραχηλω αυτου φοβον |
20 Läßt du wie Heuschrecken es springen? Furchtbar ist sein stolzes Wiehern. | 20 περιεθηκας δε αυτω πανοπλιαν δοξαν δε στηθεων αυτου τολμη |
21 Es scharrt im Tal und freut sich, zieht mit Macht dem Kampf entgegen. | 21 ανορυσσων εν πεδιω γαυρια εκπορευεται δε εις πεδιον εν ισχυι |
22 Es spottet der Furcht und kennt keine Angst und kehrt nicht um vor dem Schwert. | 22 συναντων βελει καταγελα και ου μη αποστραφη απο σιδηρου |
23 Über ihm klirrt der Köcher, Speer und Sichelschwert blitzen. | 23 επ' αυτω γαυρια τοξον και μαχαιρα |
24 Mit Donnerbeben wirbelt es den Staub auf, steht nicht still beim Klang des Horns. | 24 και οργη αφανιει την γην και ου μη πιστευση εως αν σημανη σαλπιγξ |
25 Sooft das Horn hallt, wiehert es «hui» und wittert den Kampf schon von weitem, der Anführer Lärm und das Schlachtgeschrei. | 25 σαλπιγγος δε σημαινουσης λεγει ευγε πορρωθεν δε οσφραινεται πολεμου συν αλματι και κραυγη |
26 Kommt es von deiner Einsicht, dass der Falke sich aufschwingt und nach Süden seine Flügel ausbreitet? | 26 εκ δε της σης επιστημης εστηκεν ιεραξ αναπετασας τας πτερυγας ακινητος καθορων τα προς νοτον |
27 Fliegt auf dein Geheiß der Adler so hoch und baut seinen Horst in der Höhe? | 27 επι δε σω προσταγματι υψουται αετος γυψ δε επι νοσσιας αυτου καθεσθεις αυλιζεται |
28 Auf Felsen wohnt und nächtigt er, auf der Felsenzacke und an steiler Wand. | 28 επ' εξοχη πετρας και αποκρυφω |
29 Von dort erspäht er die Beute, seine Augen schauen ins Weite. | 29 εκεισε ων ζητει τα σιτα πορρωθεν οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσιν |
30 Nach Blut schon gieren seine Jungen; wo Erschlagene sind, ist er zur Stelle. | 30 νεοσσοι δε αυτου φυρονται εν αιματι ου δ' αν ωσι τεθνεωτες παραχρημα ευρισκονται |