Ecclesiasticus 38

VULGATA	LXX
1 Honora medicum propter necessitatem : etenim illum creavit Altissimus.	1 τιμα ιατρον προς τας χρειας αυτου τιμαις αυτου και γαρ αυτον εκτισεν κυριος
2 A Deo est enim omnis medela, et a rege accipiet donationem.	2 παρα γαρ υψιστου εστιν ιασις και παρα βασιλεως λημψεται δομα
3 Disciplina medici exaltabit caput illius, et in conspectu magnatorum collaudabitur.	3 επιστημη ιατρου ανυψωσει κεφαλην αυτου και εναντι μεγιστανων θαυμασθησεται
4 Altissimus creavit de terra medicamenta, et vir prudens non abhorrebit illa.	4 κυριος εκτισεν εκ γης φαρμακα και ανηρ φρονιμος ου προσοχθιει αυτοις
5 Nonne a ligno indulcata est aqua amara ?	5 ουκ απο ξυλου εγλυκανθη υδωρ εις το γνωσθηναι την ισχυν αυτου
6 Ad agnitionem hominum virtus illorum : et dedit hominibus scientiam Altissimus, honorari in mirabilibus suis.	6 και αυτος εδωκεν ανθρωποις επιστημην ενδοξαζεσθαι εν τοις θαυμασιοις αυτου
7 In his curans mitigabit dolorem : et unguentarius faciet pigmenta suavitatis, et unctiones conficiet sanitatis : et non consummabuntur opera ejus.	7 εν αυτοις εθεραπευσεν και ηρεν τον πονον αυτου μυρεψος εν τουτοις ποιησει μειγμα
8 Pax enim Dei super faciem terræ.	8 και ου μη συντελεσθη εργα αυτου και ειρηνη παρ' αυτου εστιν επι προσωπου της γης
9 Fili, in tua infirmitate ne despicias teipsum : sed ora Dominum, et ipse curabit te.	9 τεκνον εν αρρωστηματι σου μη παραβλεπε αλλ' ευξαι κυριω και αυτος ιασεται σε
10 Averte a delicto, et dirige manus, et ab omni delicto munda cor tuum.	10 αποστησον πλημμελειαν και ευθυνον χειρας και απο πασης αμαρτιας καθαρισον καρδιαν
11 Da suavitatem et memoriam similaginis, et impingua oblationem, et da locum medico :	11 δος ευωδιαν και μνημοσυνον σεμιδαλεως και λιπανον προσφοραν ως μη υπαρχων
12 etenim illum Dominus creavit, et non discedat a te, quia opera ejus sunt necessaria.	12 και ιατρω δος τοπον και γαρ αυτον εκτισεν κυριος και μη αποστητω σου και γαρ αυτου χρεια
13 Est enim tempus quando in manus illorum incurras :	13 εστιν καιρος οτε και εν χερσιν αυτων ευοδια
14 ipsi vero Dominum deprecabuntur, ut dirigat requiem eorum, et sanitatem, propter conversationem illorum.	14 και γαρ αυτοι κυριου δεηθησονται ινα ευοδωση αυτοις αναπαυσιν και ιασιν χαριν εμβιωσεως
15 Qui delinquit in conspectu ejus qui fecit eum, incidet in manus medici.	15 ο αμαρτανων εναντι του ποιησαντος αυτον εμπεσοι εις χειρας ιατρου
16 Fili, in mortuum produc lacrimas, et quasi dira passus incipe plorare : et secundum judicium contege corpus illius, et non despicias sepulturam illius.	16 τεκνον επι νεκρω καταγαγε δακρυα και ως δεινα πασχων εναρξαι θρηνου κατα δε την κρισιν αυτου περιστειλον το σωμα αυτου και μη υπεριδης την ταφην αυτου
17 Propter delaturam autem amare fer luctum illius uno die, et consolare propter tristitiam :	17 πικρανον κλαυθμον και θερμανον κοπετον και ποιησον το πενθος κατα την αξιαν αυτου ημεραν μιαν και δυο χαριν διαβολης και παρακληθητι λυπης ενεκα
18 et fac luctum secundum meritum ejus uno die, vel duobus, propter detractionem :	18 απο λυπης γαρ εκβαινει θανατος και λυπη καρδιας καμψει ισχυν
19 a tristitia enim festinat mors, et cooperit virtutem, et tristitia cordis flectit cervicem.	19 εν επαγωγη παραμενει και λυπη και βιος πτωχου κατα καρδιας
20 In abductione permanet tristitia, et substantia inopis secundum cor ejus.	20 μη δως εις λυπην την καρδιαν σου αποστησον αυτην μνησθεις τα εσχατα
21 Ne dederis in tristitia cor tuum, sed repelle eam a te, et memento novissimorum.	21 μη επιλαθη ου γαρ εστιν επανοδος και τουτον ουκ ωφελησεις και σεαυτον κακωσεις
22 Noli oblivisci, neque enim est conversio : et huic nihil proderis, et teipsum pessimabis.	22 μνησθητι το κριμα μου οτι ουτως και το σον εμοι εχθες και σοι σημερον
23 Memor esto judicii mei : sic enim erit et tuum : mihi heri, et tibi hodie.	23 εν αναπαυσει νεκρου καταπαυσον το μνημοσυνον αυτου και παρακληθητι εν αυτω εν εξοδω πνευματος αυτου
24 In requie mortui requiescere fac memoriam ejus, et consolare illum in exitu spiritus sui.	24 σοφια γραμματεως εν ευκαιρια σχολης και ο ελασσουμενος πραξει αυτου σοφισθησεται
25 Sapientia scribæ in tempore vacuitatis, et qui minoratur actu sapientiam percipiet, qua sapientia replebitur.	25 τι σοφισθησεται ο κρατων αροτρου και καυχωμενος εν δορατι κεντρου βοας ελαυνων και αναστρεφομενος εν εργοις αυτων και η διηγησις αυτου εν υιοις ταυρων
26 Qui tenet aratrum, et qui gloriatur in jaculo, stimulo boves agitat, et conversatur in operibus eorum, et enarratio ejus in filiis taurorum.	26 καρδιαν αυτου δωσει εκδουναι αυλακας και η αγρυπνια αυτου εις χορτασματα δαμαλεων
27 Cor suum dabit ad versandos sulcos, et vigilia ejus in sagina vaccarum.	27 ουτως πας τεκτων και αρχιτεκτων οστις νυκτωρ ως ημερας διαγει οι γλυφοντες γλυμματα σφραγιδων και η επιμονη αυτου αλλοιωσαι ποικιλιαν καρδιαν αυτου δωσει εις ομοιωσαι ζωγραφιαν και η αγρυπνια αυτου τελεσαι εργον
28 Sic omnis faber et architectus, qui noctem tamquam diem transigit : qui sculpit signacula sculptilia, et assiduitas ejus variat picturam : cor suum dabit in similitudinem picturæ, et vigilia sua perficiet opus.	28 ουτως χαλκευς καθημενος εγγυς ακμονος και καταμανθανων εργα σιδηρου ατμις πυρος τηξει σαρκας αυτου και εν θερμη καμινου διαμαχησεται φωνη σφυρης κλινει το ους αυτου και κατεναντι ομοιωματος σκευους οι οφθαλμοι αυτου καρδιαν αυτου δωσει εις συντελειαν εργων και η αγρυπνια αυτου κοσμησαι επι συντελειας
29 Sic faber ferrarius sedens juxta incudem, et considerans opus ferri : vapor ignis uret carnes ejus, et in calore fornacis concertatur.	29 ουτως κεραμευς καθημενος εν εργω αυτου και συστρεφων εν ποσιν αυτου τροχον ος εν μεριμνη κειται δια παντος επι το εργον αυτου και εναριθμιος πασα η εργασια αυτου
30 Vox mallei innovat aurem ejus, et contra similitudinem vasis oculus ejus.	30 εν βραχιονι αυτου τυπωσει πηλον και προ ποδων καμψει ισχυν αυτου καρδιαν επιδωσει συντελεσαι το χρισμα και η αγρυπνια αυτου καθαρισαι καμινον
31 Cor suum dabit in consummationem operum, et vigilia sua ornabit in perfectionem.	31 παντες ουτοι εις χειρας αυτων ενεπιστευσαν και εκαστος εν τω εργω αυτου σοφιζεται
32 Sic figulus sedens ad opus suum, convertens pedibus suis rotam, qui in sollicitudine positus est semper propter opus suum, et in numero est omnis operatio ejus.	32 ανευ αυτων ουκ οικισθησεται πολις και ου παροικησουσιν ουδε περιπατησουσιν
33 In brachio suo formabit lutum, et ante pedes suos curvabit virtutem suam.	33 αλλ' εις βουλην λαου ου ζητηθησονται και εν εκκλησια ουχ υπεραλουνται επι διφρον δικαστου ου καθιουνται και διαθηκην κριματος ου διανοηθησονται
34 Cor suum dabit ut consummet linitionem, et vigilia sua mundabit fornacem.	34 ουδε μη εκφανωσιν παιδειαν και κριμα και εν παραβολαις ουχ ευρεθησονται αλλα κτισμα αιωνος στηρισουσιν και η δεησις αυτων εν εργασια τεχνης
35 Omnes hi in manibus suis speraverunt, et unusquisque in arte sua sapiens est.
36 Sine his omnibus non ædificatur civitas,
37 et non inhabitabunt, nec inambulabunt, et in ecclesiam non transilient.
38 Super sellam judicis non sedebunt, et testamentum judicii non intelligent, neque palam facient disciplinam et judicium, et in parabolis non invenientur :
39 sed creaturam ævi confirmabunt : et deprecatio illorum in operatione artis, accomodantes animam suam, et conquirentes in lege Altissimi.