Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 38


font
VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Honora medicum propter necessitatem :
etenim illum creavit Altissimus.
1 Honra al médico por sus servicios, como corresponde, porque también a él lo ha creado el Señor.
2 A Deo est enim omnis medela,
et a rege accipiet donationem.
2 La curación procede del Altísimo, y el médico recibe presentes del rey.
3 Disciplina medici exaltabit caput illius,
et in conspectu magnatorum collaudabitur.
3 La ciencia del médico afianza su prestigio y él se gana la admiración de los grandes.
4 Altissimus creavit de terra medicamenta,
et vir prudens non abhorrebit illa.
4 El Señor hizo brotar las plantas medicinales, y el hombre prudente no las desprecia.
5 Nonne a ligno indulcata est aqua amara ?
5 ¿Acaso una rama no endulzó el agua, a fin de que se conocieran sus propiedades?
6 Ad agnitionem hominum virtus illorum :
et dedit hominibus scientiam Altissimus,
honorari in mirabilibus suis.
6 El Señor dio a los hombres la ciencia, para ser glorificado por sus maravillas.
7 In his curans mitigabit dolorem :
et unguentarius faciet pigmenta suavitatis,
et unctiones conficiet sanitatis :
et non consummabuntur opera ejus.
7 Con esos remedios el médico cura y quita el dolor, y el farmacéutico prepara sus ungüentos.
8 Pax enim Dei super faciem terræ.
8 Así, las obras del Señor no tienen fin, y de él viene la salud a la superficie de la tierra.
9 Fili, in tua infirmitate ne despicias teipsum :
sed ora Dominum, et ipse curabit te.
9 Si estás enfermo, hijo mío, no seas negligentes, ruega al Señor, y él te sanará.
10 Averte a delicto, et dirige manus,
et ab omni delicto munda cor tuum.
10 No incurras en falta, enmienda tu conducta y purifica tu corazón de todo pecado.
11 Da suavitatem et memoriam similaginis,
et impingua oblationem, et da locum medico :
11 Ofrece el suave aroma y el memorial de harina, presenta una rica ofrenda, como si fuera la última.
12 etenim illum Dominus creavit, et non discedat a te,
quia opera ejus sunt necessaria.
12 Después, deja actuar al médico, porque el Señor lo creó; que no se aparte de ti, porque lo necesitas.
13 Est enim tempus quando in manus illorum incurras :
13 En algunos casos, tu mejoría está en sus manos,
14 ipsi vero Dominum deprecabuntur, ut dirigat requiem eorum,
et sanitatem, propter conversationem illorum.
14 y ellos mismos rogarán al Señor que les permita dar un alivio y curar al enfermo, para que se restablezca.
15 Qui delinquit in conspectu ejus qui fecit eum,
incidet in manus medici.
15 El hombre que peca delante de su Creador, ¡que caiga en manos del médico!
16 Fili, in mortuum produc lacrimas,
et quasi dira passus incipe plorare :
et secundum judicium contege corpus illius,
et non despicias sepulturam illius.
16 Hijo mío, por un muerto, derrama lágrimas, y entona un lamento, como quien sufre terriblemente. Entierra su cadáver en la forma establecida y no descuides su sepultura.
17 Propter delaturam autem amare fer luctum illius uno die,
et consolare propter tristitiam :
17 Llora amargamente, golpéate el pecho, y observa el duelo que él se merece, uno o dos días, para evitar comentarios, y luego consuélate de tu tristeza.
18 et fac luctum secundum meritum ejus
uno die, vel duobus, propter detractionem :
18 Porque la tristeza lleva a la muerte y un corazón abatido quita las fuerzas.
19 a tristitia enim festinat mors, et cooperit virtutem,
et tristitia cordis flectit cervicem.
19 En la desgracia la tristeza es permanente, y el corazón maldice una vida miserable.
20 In abductione permanet tristitia,
et substantia inopis secundum cor ejus.
20 No te dejes llevar por la tristeza, aléjala, acordándote de tu fin.
21 Ne dederis in tristitia cor tuum,
sed repelle eam a te, et memento novissimorum.
21 Nunca lo olvides: ¡no hay camino de retorno! Al muerto, no podrás serle útil y te harás mal a ti.
22 Noli oblivisci, neque enim est conversio :
et huic nihil proderis, et teipsum pessimabis.
22 «Recuerda mi destino, que será también el tuyo: ayer a mí y hoy a ti».
23 Memor esto judicii mei : sic enim erit et tuum :
mihi heri, et tibi hodie.
23 Ya que el muerto descansa, deja en paz su memoria, y trata de consolarte, porque ha partido su espíritu.
24 In requie mortui requiescere fac memoriam ejus,
et consolare illum in exitu spiritus sui.
24 La sabiduría del escriba exige tiempo y dedicación, y el que no está absorbido por otras tareas, se hará sabio.
25 Sapientia scribæ in tempore vacuitatis,
et qui minoratur actu sapientiam percipiet,
qua sapientia replebitur.
25 ¿Cómo se hará sabio el que maneja el arado y se enorgullece de empuñar la picana, el que guía los bueyes, trabaja con ellos, y no sabe hablar más que de novillos?
26 Qui tenet aratrum,
et qui gloriatur in jaculo, stimulo boves agitat,
et conversatur in operibus eorum,
et enarratio ejus in filiis taurorum.
26 El pone todo su empeño en abrir los surcos y se desvela por dar forraje a las terneras.
27 Cor suum dabit ad versandos sulcos,
et vigilia ejus in sagina vaccarum.
27 Lo mismo pasa con el artesano y el constructor, que trabajan día y noche; con los que graban las efigies de los sellos y modifican pacientemente los diseños: ellos se dedican a reproducir el modelo y trabajan hasta tarde para acabar la obra.
28 Sic omnis faber et architectus,
qui noctem tamquam diem transigit :
qui sculpit signacula sculptilia,
et assiduitas ejus variat picturam :
cor suum dabit in similitudinem picturæ,
et vigilia sua perficiet opus.
28 Lo mismo pasa con el herrero, sentado junto al yunque, con la atención fija en el hierro que forja: el vaho del fuego derrite su carne y él se debate con el calor de la fragua; el ruido del martillo ensordece sus oídos y sus ojos están fijos en el modelo del objeto; pone todo su empeño en acabar sus obras y se desvela por dejarlas bien terminadas.
29 Sic faber ferrarius sedens juxta incudem,
et considerans opus ferri :
vapor ignis uret carnes ejus,
et in calore fornacis concertatur.
29 Lo mismo pasa con el alfarero, sentado junto a su obra, mientras hace girar el torno con sus pies: está concentrado exclusivamente en su tarea y apremiado por completar la cantidad;
30 Vox mallei innovat aurem ejus,
et contra similitudinem vasis oculus ejus.
30 con su brazo modela la arcilla y con los pies vence su resistencia; pone todo su empeño en acabar el barnizado y se desvela por limpiar el horno.
31 Cor suum dabit in consummationem operum,
et vigilia sua ornabit in perfectionem.
31 Todos ellos confían en sus manos, y cada uno se muestra sabio en su oficio.
32 Sic figulus sedens ad opus suum,
convertens pedibus suis rotam,
qui in sollicitudine positus est semper propter opus suum,
et in numero est omnis operatio ejus.
32 Sin ellos no se levantaría ninguna ciudad, nadie la habitaría ni circularía por ella.
33 In brachio suo formabit lutum,
et ante pedes suos curvabit virtutem suam.
33 Pero no se los buscará para el consejo del pueblo ni tendrán preeminencia en la asamblea; no se sentarán en el tribunal del juez ni estarán versados en los decretos de la Alianza.
34 Cor suum dabit ut consummet linitionem,
et vigilia sua mundabit fornacem.
34 No harán brillar la instrucción ni el derecho, ni se los encontrará entre los autores de proverbios. Sin embargo, ellos afianzan la creación eterna y el objeto de su plegaria son los trabajos de su oficio.
35 Omnes hi in manibus suis speraverunt,
et unusquisque in arte sua sapiens est.
36 Sine his omnibus non ædificatur civitas,
37 et non inhabitabunt, nec inambulabunt,
et in ecclesiam non transilient.
38 Super sellam judicis non sedebunt,
et testamentum judicii non intelligent,
neque palam facient disciplinam et judicium,
et in parabolis non invenientur :
39 sed creaturam ævi confirmabunt :
et deprecatio illorum in operatione artis,
accomodantes animam suam,
et conquirentes in lege Altissimi.