Lettera agli Ebrei 10

¹ Umbram enim habens lex bonorum futurorum, non ip sam imaginem rerum, per singulos annos iisdem ipsis hostiis, quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere.

² Alioquin nonne cessassent offerri, ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccatorum cultores semel mundati?

³ Sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.

⁴ Impossibile enim est sanguinem taurorum et hircorum auferre peccata.

⁵ Ideo ingrediens mundum dicit:
“ Hostiam et oblationem noluisti,
corpus autem aptasti mihi;

⁶ holocautomata et sacrificia pro peccato
non tibi placuerunt.

⁷ Tunc dixi: Ecce venio,
in capitulo libri scriptum est de me,
ut faciam, Deus, voluntatem tuam ”.

⁸ Superius dicens: “ Hostias et oblationes et holocautomata et sacrificia pro peccato noluisti, nec placuerunt tibi ”, quae secundum legem offeruntur,

⁹ tunc dixit: “ Ecce venio, ut faciam voluntatem tuam ”. Aufert primum, ut secundum statuat;

¹⁰ in qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Christi Iesu in semel.

¹¹ Et omnis quidem sacerdos stat cotidie ministrans et easdem saepe offerens hostias, quae numquam possunt auferre peccata.

¹² Hic autem, una pro peccatis oblata hostia, in sempiternum consedit in dextera Dei,

¹³ de cetero exspectans, donec ponantur inimici eius scabellum pedum eius;

¹⁴ una enim oblatione consummavit in sempiternum eos, qui sanctificantur.

¹⁵ Testificatur autem nobis et Spiritus Sanctus; postquam enim dixit:

¹⁶ “ Hoc est testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus, dando leges meas in cordibus eorum, et in mente eorum superscribam eas;

¹⁷ et peccatorum eorum et iniquitatum eorum iam non recordabor amplius ”.

¹⁸ Ubi autem horum remissio, iam non oblatio pro peccato.

¹⁹ Habentes itaque, fratres, fiduciam in introitum Sanctorum in sanguine Iesu,

²⁰ quam initiavit nobis viam novam et viventem per velamen, id est carnem suam,

²¹ et sacerdotem magnum super domum Dei,

²² accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala et abluti corpus aqua munda;

²³ teneamus spei confessionem indeclinabilem, fidelis enim est, qui repromisit;

²⁴ et consideremus invicem in provocationem caritatis et bonorum operum,

²⁵ non deserentes congregationem nostram, sicut est consuetudinis quibusdam, sed exhortantes, et tanto magis quanto videtis appropinquantem diem.

²⁶ Voluntarie enim peccantibus nobis, post acceptam notitiam veritatis, iam non relinquitur pro peccatis hostia,

²⁷ terribilis autem quaedam exspectatio iudicii, et ignis aemulatio, quae consumptura est adversarios.

²⁸ Irritam quis faciens legem Moysis, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur;

²⁹ quanto deteriora putatis merebitur supplicia, qui Filium Dei conculcaverit et sanguinem testamenti communem duxerit, in quo sanctificatus est, et Spiritui gratiae contumeliam fecerit?

³⁰ Scimus enim eum, qui dixit: “ Mihi vindicta, ego retribuam ”; et iterum: “ Iudicabit Dominus populum suum ”.

³¹ Horrendum est incidere in manus Dei viventis.

³² Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati magnum certamen sustinuistis passionum,

³³ in altero quidem opprobriis et tribulationibus spectaculum facti, in altero autem socii taliter conversantium effecti;

³⁴ nam et vinctis compassi estis et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem substantiam et manentem.

³⁵ Nolite itaque abicere confidentiam vestram, quae magnam habet remunerationem;

³⁶ patientia enim vobis necessaria est, ut voluntatem Dei facientes reportetis promissionem.

³⁷ Adhuc enim modicum quantulum,
qui venturus est, veniet et non tardabit.

³⁸ Iustus autem meus ex fide vivet;
quod si subtraxerit se,
non sibi complacet in eo anima mea.

³⁹ Nos autem non sumus subtractionis in perditionem, sed fidei in acquisitionem animae.