1 Et introivit iterum in synago gam. Et erat ibi homo habens manum aridam; | 1 E di nuovo entrò nella sinagoga, e quivi era un uomo con una mano secca, |
2 et observabant eum, si sabbatis curaret illum, ut accusarent eum. | 2 e stavano ad osservare se lo guariva di sabato, per accusarlo. |
3 Et aithomini habenti manum aridam: “ Surge in medium ”. | 3 Ed egli disse all'uomo che aveva la mano secca: Vieni nel mezzo. |
4 Et dicit eis: “ Licetsabbatis bene facere an male? Animam salvam facere an perdere? ”. At illitacebant. | 4 Poi disse loro: E' lecito fare del bene o del male, di sabato? salvare o togliere la vita? Ma quelli tacevano. |
5 Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super caecitate cordiseorum, dicit homini: “ Extende manum ”. Et extendit, et restituta est manuseius. | 5 Allora guardatili tutti in giro con indignazione, contristato per la cecità del loro cuore, disse a quell'uomo: Stendi la mano. Egli la stese, e la mano tornò sana. |
6 Et exeuntes pharisaei statim cum herodianis consilium faciebant adversuseum quomodo eum perderent.
| 6 Ma i Farisei, appena usciti, tennero consiglio cogli Erodiani contro di lui sulla maniera di farlo morire. |
7 Et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare. Et multa turba a Galilaeasecuta est et a Iudaea | 7 Ma Gesù coi suoi discepoli si ritirò verso il mare; e lo seguì molta folla dalla Giudea, dalla Galilea, |
8 et ab Hierosolymis et ab Idumaea; et, qui transIordanem et circa Tyrum et Sidonem, multitudo magna, audientes, quae faciebat,venerunt ad eum. | 8 da Gerusalemme, e dall'Idumea, e d'oltre il Giordano. Anche dalle vicinanze di Tiro e di Sidone, molta gente, avendo udito le cose che faceva, venne a lui. |
9 Et dixit discipulis suis, ut navicula sibi praesto essetpropter turbam, ne comprimerent eum.
| 9 Ed egli disse ai suoi discepoli che gli tenessero pronta una barchetta perchè la folla non io soffocasse. |
10 Multos enim sanavit, ita ut irruerent in eum, ut illum tangerent, quotquothabebant plagas. | 10 Perchè avendone guariti molti, quanti avevan malori gli si precipitavano addosso per toccarlo. |
11 Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei etclamabant dicentes: “ Tu es Filius Dei! ”. | 11 E gli spiriti immondi, quando lo vedevano, gli si prostravano davanti gridando: |
12 Et vehementer comminabatureis, ne manifestarent illum.
| 12 Tu sei Figlio di Dio. Ma egli con gravi minacce proibiva loro di manifestarlo. |
13 Et ascendit in montem et vocat ad se, quos voluit ipse, et venerunt ad eum. | 13 E salito su un monte chiamò a sè quei che volle: ed essi andarono a lui. |
14 Et fecit Duodecim, ut essent cum illo, et ut mitteret eos praedicare | 14 E ne scelse dodici per averli con sè e mandarli a predicare. |
15 habentes potestatem eiciendi daemonia: | 15 E diede loro il potere di curare le infermità e cacciare i demoni. (Essi sono) |
16 et imposuit Simoni nomen Petrum; | 16 Simone, cui pose nome Pietro; |
17 etIacobum Zebedaei et Ioannem fratrem Iacobi, et imposuit eis nomina Boanerges,quod est Filii tonitrui; | 17 Giacomo di Zebedeo e Giovanni fratello di Giacomo, ai quali mise nome Boanerges, cioè figli del tuono; |
18 et Andream et Philippum et Bartholomaeum etMatthaeum et Thomam et Iacobum Alphaei et Thaddaeum et Simonem Chananaeum | 18 poi Andrea, Filippo, Bartolomeo, Matteo, Tommaso, Giacomo d'Alfeo, Taddeo, Simone il Cananeo, |
19 etIudam Iscarioth, qui et tradidit illum.
| 19 e Giuda Iscariote, che poi lo tradì. |
20 Et venit ad domum; et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panemmanducare. | 20 E tornati a casa, di nuovo si radunò la folla, sicché non potevano neppure mangiare. |
21 Et cum audissent sui, exierunt tenere eum; dicebant enim: “ Infurorem versus est ”.
| 21 Or i suoi, avendolo saputo, uscirono per tenerlo a forza, perchè dicevano: E' fuor di senno. |
22 Et scribae, qui ab Hierosolymis descenderant, dicebant: “ Beelzebul habet” et: “ In principe daemonum eicit daemonia ”. | 22 E gli Scribi che eran venuti da Gerusalemme dicevano: Ha Belzebub e nel principe dei demoni scaccia i demoni. |
23 Et convocatis eis, inparabolis dicebat illis: “ Quomodo potest Satanas Satanam eicere? | 23 Ma Gesù, chiamatili a sè, diceva loro in parabole: Come può Satana cacciar Satana? |
24 Et siregnum in se dividatur, non potest stare regnum illud; | 24 E se un regno è diviso, ei non può durare. |
25 et si domus insemetipsam dispertiatur, non poterit domus illa stare. | 25 E se una casa è divisa in parti contrarie, è casa che non dura. |
26 Et si Satanasconsurrexit in semetipsum et dispertitus est, non potest stare, sed finem habet. | 26 Se quindi Satana insorge contro se stesso ed è discorde, non potrà reggere, ma dovrà finire. |
27 Nemo autem potest in domum fortis ingressus vasa eius diripere, nisi priusfortem alliget; et tunc domum eius diripiet. | 27 E nessuno può entrare in casa del forte a rubargli i beni, se prima non lo lega, allora gli saccheggerà la casa. |
28 Amen dico vobis: Omniadimittentur filiis hominum peccata et blasphemiae, quibus blasphemaverint; | 28 Vì dico in verità che saranno rimessi ai figli degli uomini tutti i peccati e qualunque bestemmia abbian proferita, |
29 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habet remissionem in aeternum,sed reus est aeterni delicti ”. | 29 ma chi avrà bestemmiato contro lo Spirito Santo, non otterrà perdono in eterno, ma reo sarà d'eterno peccato. |
30 Quoniam dicebant: “ Spiritum immundumhabet ”.
| 30 E questo a loro, perchè dicevano: Ha lo spirito immondo. |
31 Et venit mater eius et fratres eius, et foris stantes miserunt ad eumvocantes eum. | 31 E venne la madre e i fratelli di lui, che, fermatisi fuori, mandarono a chiamarlo. |
32 Et sedebat circa eum turba, et dicunt ei: “ Ecce mater tua etfratres tui et sorores tuae foris quaerunt te ”. | 32 E mentre gli sedeva intorno molta gente gli dicono: Ecco tua madre e i tuoi fratelli stan fuori e ti cercano. |
33 Et respondens eis ait: “Quae est mater mea et fratres mei? ”. | 33 Ma egli rispondendo loro, disse: Chi è mia madre? e chi sono i miei fratelli? |
34 Et circumspiciens eos, qui incircuitu eius sedebant, ait: “ Ecce mater mea et fratres mei. | 34 E guardando in giro chi gli sedeva attorno, disse: Ecco la madre mia e i miei fratelli. |
35 Qui enimfecerit voluntatem Dei, hic frater meus et soror mea et mater est ”.
| 35 Chi infatti farà la volontà di Dio, questi mi è fratello, sorella e madre. |