Vangelo secondo Marco 5

¹ Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum.

² Et exeunte eode navi, statim occurrit ei de monumentis homo in spiritu immundo,

³ quidomicilium habebat in monumentis; et neque catenis iam quisquam eum poteratligare,

⁴ quoniam saepe compedibus et catenis vinctus dirupisset catenas etcompedes comminuisset, et nemo poterat eum domare;

⁵ et semper nocte ac die inmonumentis et in montibus erat clamans et concidens se lapidibus.

⁶ Et vidensIesum a longe cucurrit et adoravit eum

⁷ et clamans voce magna dicit: “ Quidmihi et tibi, Iesu, fili Dei Altissimi? Adiuro te per Deum, ne me torqueas ”.

⁸ Dicebat enim illi: “ Exi, spiritus immunde, ab homine ”.

⁹ Et interrogabateum: “ Quod tibi nomen est? ”. Et dicit ei: “ Legio nomen mihi est, quiamulti sumus ”.

¹⁰ Et deprecabatur eum multum, ne se expelleret extra regionem.

¹¹ Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens;

¹² et deprecatisunt eum dicentes: “ Mitte nos in porcos, ut in eos introeamus ”.

¹³ Etconcessit eis. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos. Et magnoimpetu grex ruit per praecipitium in mare, ad duo milia, et suffocabantur inmari.

¹⁴ Qui autem pascebant eos, fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et inagros; et egressi sunt videre quid esset facti.

¹⁵ Et veniunt ad Iesum; etvident illum, qui a daemonio vexabatur, sedentem, vestitum et sanae mentis, eumqui legionem habuerat, et timuerunt.

¹⁶ Et qui viderant, narraverunt illisqualiter factum esset ei, qui daemonium habuerat, et de porcis.

¹⁷ Et rogare eumcoeperunt, ut discederet a finibus eorum.

¹⁸ Cumque ascenderet navem, quidaemonio vexatus fuerat, deprecabatur eum, ut esset cum illo.

¹⁹ Et non admisiteum, sed ait illi: “ Vade in domum tuam ad tuos et annuntia illis quanta tibiDominus fecerit et misertus sit tui ”.

²⁰ Et abiit et coepit praedicare inDecapoli quanta sibi fecisset Iesus, et omnes mirabantur.

²¹ Et cum transcendisset Iesus in navi rursus trans fretum, convenit turba multaad illum, et erat circa mare.

²² Et venit quidam de archisynagogis nomine Iairuset videns eum procidit ad pedes eius

²³ et deprecatur eum multum dicens: “Filiola mea in extremis est; veni, impone manus super eam, ut salva sit et vivat”.

²⁴ Et abiit cum illo. Et sequebatur eum turba multa et comprimebant illum.

²⁵ Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim

²⁶ et fuerat multaperpessa a compluribus medicis et erogaverat omnia sua nec quidquam profecerat,sed magis deterius habebat,

²⁷ cum audisset de Iesu, venit in turba retro ettetigit vestimentum eius;

²⁸ dicebat enim: “ Si vel vestimenta eius tetigero,salva ero ”.

²⁹ Et confestim siccatus est fons sanguinis eius, et sensitcorpore quod sanata esset a plaga.

³⁰ Et statim Iesus cognoscens in semetipsovirtutem, quae exierat de eo, conversus ad turbam aiebat: “ Quis tetigitvestimenta mea? ”.

³¹ Et dicebant ei discipuli sui: “ Vides turbamcomprimentem te et dicis: “Quis me tetigit?” ”.

³² Et circumspiciebatvidere eam, quae hoc fecerat.

³³ Mulier autem timens et tremens, sciens quodfactum esset in se, venit et procidit ante eum et dixit ei omnem veritatem.

³⁴ Ille autem dixit ei: “ Filia, fides tua te salvam fecit. Vade in pace et estosana a plaga tua ”.

³⁵ Adhuc eo loquente, veniunt ab archisynagogo dicentes: “ Filia tua mortuaest; quid ultra vexas magistrum? ”.

³⁶ Iesus autem, verbo, quod dicebatur,audito, ait archisynagogo: “ Noli timere; tantummodo crede! ”.

³⁷ Et nonadmisit quemquam sequi se nisi Petrum et Iacobum et Ioannem fratrem Iacobi.

³⁸ Et veniunt ad domum archisynagogi; et videt tumultum et flentes et eiulantesmultum,

³⁹ et ingressus ait eis: “ Quid turbamini et ploratis? Puella non estmortua, sed dormit ”.

⁴⁰ Et irridebant eum. Ipse vero, eiectis omnibus,assumit patrem puellae et matrem et, qui secum erant, et ingreditur, ubi eratpuella;

⁴¹ et tenens manum puellae ait illi: “ Talitha, qum! ” — quod estinterpretatum: “ Puella, tibi dico: Surge! ” - .

⁴² Et confestim surrexitpuella et ambulabat; erat enim annorum duodecim. Et obstupuerunt continuostupore magno.

⁴³ Et praecepit illis vehementer, ut nemo id sciret, et dixitdari illi manducare.