1 Et introivit iterum in synago gam. Et erat ibi homo habens manum aridam; | 1 - Entrò di nuovo nella sinagoga, dov'era un uomo che aveva una mano secca. |
2 et observabant eum, si sabbatis curaret illum, ut accusarent eum. | 2 E l'osservavano per vedere se egli lo avrebbe guarito in giorno di sabato, per poterlo accusare. |
3 Et aithomini habenti manum aridam: “ Surge in medium ”. | 3 Gesù disse all'uomo che aveva la mano secca: «Vieni qua nel mezzo». |
4 Et dicit eis: “ Licetsabbatis bene facere an male? Animam salvam facere an perdere? ”. At illitacebant. | 4 Poi disse loro: «In giorno di sabato è lecito far del bene o far del male? Salvare una persona o ucciderla?». Ma quelli tacevano. |
5 Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super caecitate cordiseorum, dicit homini: “ Extende manum ”. Et extendit, et restituta est manuseius. | 5 Allora guardandoli con indignazione e contristato per l'accecamento del loro cuore, disse a quell'uomo: «Stendi la tua mano!». Egli la tese e la sua mano tornò sana. |
6 Et exeuntes pharisaei statim cum herodianis consilium faciebant adversuseum quomodo eum perderent.
| 6 I Farisei, usciti, si concertavano con gli Erodiani contro di lui, per vedere di perderlo. |
7 Et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare. Et multa turba a Galilaeasecuta est et a Iudaea | 7 Gesù si ritirò verso il mare coi suoi discepoli e una folla numerosa lo seguì dalla Galilea e dalla Giudea. |
8 et ab Hierosolymis et ab Idumaea; et, qui transIordanem et circa Tyrum et Sidonem, multitudo magna, audientes, quae faciebat,venerunt ad eum. | 8 Da Gerusalemme, dalla Idumea, dalla Transgiordania, e dai dintorni di Tiro e Sidone, essendosi udite le cose che faceva, vennero a lui in gran numero. |
9 Et dixit discipulis suis, ut navicula sibi praesto essetpropter turbam, ne comprimerent eum.
| 9 Egli perciò disse a' suoi discepoli che gli tenessero pronta una barca, affinchè non fosse schiacciato dalla folla. |
10 Multos enim sanavit, ita ut irruerent in eum, ut illum tangerent, quotquothabebant plagas. | 10 Perchè, siccome ne aveva guariti molti, tutti quelli che avevano qualche male gli si pigiavan d'attorno per toccarlo. |
11 Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei etclamabant dicentes: “ Tu es Filius Dei! ”. | 11 Gli spiriti immondi, quando lo vedevano si prostravano davanti a lui e gridavano: |
12 Et vehementer comminabatureis, ne manifestarent illum.
| 12 «Tu sei il Figlio di Dio!». Ma egli proibiva energicamente di manifestare chi egli era. |
13 Et ascendit in montem et vocat ad se, quos voluit ipse, et venerunt ad eum. | 13 Salito sopra il monte, chiamò a sè quelli ch'egli stesso volle ed essi andarono a lui. |
14 Et fecit Duodecim, ut essent cum illo, et ut mitteret eos praedicare | 14 E stabilì che i Dodici stessero con lui e li potesse mandare a predicare |
15 habentes potestatem eiciendi daemonia: | 15 col potere di guarire le malattie e scacciare i demoni. Ecco i dodici trascelti: |
16 et imposuit Simoni nomen Petrum; | 16 Simone, a cui mise nome Pietro, |
17 etIacobum Zebedaei et Ioannem fratrem Iacobi, et imposuit eis nomina Boanerges,quod est Filii tonitrui; | 17 poi Giacomo, figlio di Zebedeo, e Giovanni fratello di Giacomo, ai quali pose nome Boanergès il che vuol dire: «Figli del tuono», |
18 et Andream et Philippum et Bartholomaeum etMatthaeum et Thomam et Iacobum Alphaei et Thaddaeum et Simonem Chananaeum | 18 Andrea, Filippo, Bartolomeo, Matteo, Tommaso, Giacomo d'Alfeo, Taddeo, Simone il Cananeo, |
19 etIudam Iscarioth, qui et tradidit illum.
| 19 e Giuda Iscariote che poi lo tradì. |
20 Et venit ad domum; et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panemmanducare. | 20 Tornati poi in casa la folla si radunò di nuovo tanto che non si lasciava loro neppure il tempo di mangiare. |
21 Et cum audissent sui, exierunt tenere eum; dicebant enim: “ Infurorem versus est ”.
| 21 I suoi parenti, udite tali cose, vennero per prenderlo, perchè dicevano: «È fuor di sè». |
22 Et scribae, qui ab Hierosolymis descenderant, dicebant: “ Beelzebul habet” et: “ In principe daemonum eicit daemonia ”. | 22 E gli Scribi venuti da Gerusalemme, dicevano: Egli è posseduto da Beelzebub e scaccia i demoni con l'aiuto del principe dei demoni». |
23 Et convocatis eis, inparabolis dicebat illis: “ Quomodo potest Satanas Satanam eicere? | 23 Ma egli, chiamatili a sè, diceva loro in parabole: «Come può Satana scacciar Satana? |
24 Et siregnum in se dividatur, non potest stare regnum illud; | 24 Se un regno è diviso in se stesso, il regno non può durare. |
25 et si domus insemetipsam dispertiatur, non poterit domus illa stare. | 25 E se una casa è divisa in se stessa, la casa non può star in piedi. |
26 Et si Satanasconsurrexit in semetipsum et dispertitus est, non potest stare, sed finem habet. | 26 Se quindi Satana insorge contro se stesso ed è diviso, non può reggere, ma deve finire. |
27 Nemo autem potest in domum fortis ingressus vasa eius diripere, nisi priusfortem alliget; et tunc domum eius diripiet. | 27 Nessuno può entrare nella casa del forte e portargli via le masserizie, se prima non abbia legato l'uomo forte; allora soltanto potrà spogliare la casa. |
28 Amen dico vobis: Omniadimittentur filiis hominum peccata et blasphemiae, quibus blasphemaverint; | 28 In verità vi dico che tutti i peccati saran perdonati ai figli degli uomini, anche le bestemmie che avran proferito; |
29 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habet remissionem in aeternum,sed reus est aeterni delicti ”. | 29 ma chiunque avrà bestemmiato contro lo Spirito Santo, non ne otterrà perdono in eterno; è reo di un peccato eterno». |
30 Quoniam dicebant: “ Spiritum immundumhabet ”.
| 30 Essi infatti dicevano: «Egli è posseduto da uno spirito immondo». |
31 Et venit mater eius et fratres eius, et foris stantes miserunt ad eumvocantes eum. | 31 Sua madre e i suoi fratelli, essendo giunti, si fermaron di fuori e lo mandarono a chiamare. |
32 Et sedebat circa eum turba, et dicunt ei: “ Ecce mater tua etfratres tui et sorores tuae foris quaerunt te ”. | 32 Ora una folla gli stava seduta intorno, e gli dissero: «Ecco, tua madre e i tuoi fratelli son lì fuori che ti cercano». |
33 Et respondens eis ait: “Quae est mater mea et fratres mei? ”. | 33 Egli rispose: «Chi è mia madre? E chi sono i miei fratelli?». |
34 Et circumspiciens eos, qui incircuitu eius sedebant, ait: “ Ecce mater mea et fratres mei. | 34 Poi dando un'occhiata a quei ch'eran seduti attorno a lui, disse: «Ecco mia madre e i miei fratelli! |
35 Qui enimfecerit voluntatem Dei, hic frater meus et soror mea et mater est ”.
| 35 Chiunque avrà fatto la volontà di Dio, questi mi sarà fratello, sorella e madre». |