Vangelo secondo Marco 8

¹ In illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent, quodmanducarent, convocatis discipulis, ait illis:

² “ Misereor super turbam, quiaiam triduo sustinent me nec habent, quod manducent;

³ et si dimisero eos ieiunosin domum suam, deficient in via; et quidam ex eis de longe venerunt ”.

⁴ Etresponderunt ei discipuli sui: “ Unde istos poterit quis hic saturare panibusin solitudine? ”.

⁵ Et interrogabat eos: “ Quot panes habetis? ”. Quidixerunt: “ Septem ”.

⁶ Et praecipit turbae discumbere supra terram; etaccipiens septem panes, gratias agens fregit et dabat discipulis suis, utapponerent; et apposuerunt turbae.

⁷ Et habebant pisciculos paucos; etbenedicens eos, iussit hos quoque apponi.

⁸ Et manducaverunt et saturati sunt;et sustulerunt, quod superaverat de fragmentis, septem sportas.

⁹ Erant autemquasi quattuor milia. Et dimisit eos.

¹⁰ Et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha.

¹¹ Et exierunt pharisaei et coeperunt conquirere cum eo quaerentes ab illo signumde caelo, tentantes eum.

¹² Et ingemiscens spiritu suo ait: “ Quid generatioista quaerit signum? Amen dico vobis: Non dabitur generationi isti signum ”.

¹³ Et dimittens eos, iterum ascendens abiit trans fretum.

¹⁴ Et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi.

¹⁵ Et praecipiebat eis dicens: “ Videte, cavete a fermento pharisaeorum etfermento Herodis! ”.

¹⁶ Et disputabant ad invicem, quia panes non haberent.

¹⁷ Quo cognito, ait illis: “ Quid disputatis, quia panes non habetis? Nondumcognoscitis nec intellegitis? Caecatum habetis cor vestrum?

¹⁸ Oculos habentesnon videtis, et aures habentes non auditis? Nec recordamini,

¹⁹ quando quinquepanes fregi in quinque milia, quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? ”.Dicunt ei: “ Duodecim ”.

²⁰ “ Quando illos septem in quattuor milia, quotsportas plenas fragmentorum tulistis? ”. Et dicunt ei: “ Septem ”.

²¹ Etdicebat eis: “ Nondum intellegitis? ”.

²² Et veniunt Bethsaida. Et adducunt ei caecum et rogant eum, ut illum tangat.

²³ Et apprehendens manum caeci eduxit eum extra vicum; et exspuens in oculoseius, impositis manibus ei, interrogabat eum: “ Vides aliquid? ”.

²⁴ Etaspiciens dicebat: “ Video homines, quia velut arbores video ambulantes ”.

²⁵ Deinde iterum imposuit manus super oculos eius; et coepit videre etrestitutus est et videbat clare omnia.

²⁶ Et misit illum in domum suam dicens:“ Nec in vicum introieris ”.

²⁷ Et egressus est Iesus et discipuli eius in castella Caesareae Philippi; et invia interrogabat discipulos suos dicens eis: “ Quem me dicunt esse homines?”.

²⁸ Qui responderunt illi dicentcs: “ Ioannem Baptistam, alii Eliam, aliivero unum de prophetis ”.

²⁹ Et ipse interrogabat eos: “ Vos vero quem medicitis esse? ”. Respondens Petrus ait ei: “ Tu es Christus ”.

³⁰ Etcomminatus est eis, ne cui dicerent de illo.

³¹ Et coepit docere illos: “ Oportet Filium hominis multa pati et reprobari asenioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres diesresurgere ”;

³² et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus coepitincrepare eum.

³³ Qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petroet dicit: “ Vade retro me, Satana, quoniam non sapis, quae Dei sunt, sed quaesunt hominum ”.

³⁴ Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: “ Si quis vult post mesequi, deneget semetipsum et tollat crucem suam et sequatur me.

³⁵ Qui enimvoluerit animam suam salvam facere, perdet eam; qui autem perdiderit animam suampropter me et evangelium, salvam eam faciet.

³⁶ Quid enim prodest homini, silucretur mundum totum et detrimentum faciat animae suae?

³⁷ Quid enim dabit homocommutationem pro anima sua?

³⁸ Qui enim me confusus fuerit et mea verba ingeneratione ista adultera et peccatrice, et Filius hominis confundetur eum, cumvenerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis ”.