1 Nolite iudicare, ut non iudice mini; | 1 אַל־תִּשְׁפֹּטוּ לְמַעַן לֹא תִשָּׁפֵטוּ |
2 in quo enim iudicio iudicaveritis, iudicabimini, et in qua mensura mensi fueritis, metietur vobis. | 2 כִּי בַמִּשְׁפָּט אֲשֶׁר אַתֶּם שֹׁפְטִים בּוֹ תִּשָּׁפֵטוּ וּבַמִּדָּה אֲשֶׁר אַתֶּם מֹדְדִים בָּהּ יִמַּד לָכֶם |
3 Quid autem vides festucam in oculo fratris tui, et trabem in oculo tuo nonvides? | 3 וְלָמָּה זֶּה אַתָּה רֹאֶה אֶת־הַקֵּיסָם בְּעֵין אָחִיךָ וְאֶת־הַקּוֹרָה אֲשֶׁר בְּעֵינְךָ לֹא תַבִּיט |
4 Aut quomodo dices fratri tuo: “Sine, eiciam festucam de oculo tuo”,et ecce trabes est in oculo tuo? | 4 וְאֵיךְ תֹּאמַר אֶל־אָחִיךָ הַנִּיחָה לִּי וְאָסִירָה אֶת־הַקֵּיסָם מֵעֵינֶךָ וְהִנֵּה הַקּוֹרָה בְּעֵינֶךָ |
5 Hypocrita, eice primum trabem de oculo tuo,et tunc videbis eicere festucam de oculo fratris tui.
| 5 הֶחָנֵף הָסֵר בָּרִאשׁוֹנָה אֶת־הַקּוֹרָה מֵעֵינֶךָ וְאַחֲרֵי כֵן רָאֹה תִרְאֶה לְהָסִיר אֶת־הַקֵּיסָם מֵעֵין אָחִיךָ |
6 Nolite dare sanctum canibus neque mittatis margaritas vestras ante porcos, neforte conculcent eas pedibus suis et conversi dirumpant vos.
| 6 אַל־תִּתְּנוּ אֶת־הַקֹּדֶשׁ לַכְּלָבִים וְאַל־תַּשְׁלִיכוּ פְנִינֵיכֶם לִפְנֵי הַחֲזִירִים פֶּן־יִרְמְסוּם בְּרַגְלֵיהֶם וּפָנוּ וְטָרְפוּ אֶתְכֶם |
7 Petite, et dabitur vobis; quaerite et invenietis; pulsate, et aperietur vobis. | 7 שַׁאֲלוּ וְיִנָּתֵן לָכֶם דִּרְשׁוּ וְתִמְצָאוּ דִּפְקוּ וְיִפָּתַח לָכֶם |
8 Omnis enim qui petit, accipit; et, qui quaerit, invenit; et pulsantiaperietur. | 8 כִּי כָּל־הַשֹּׁאֵל יְקַבֵּל וְהַדֹּרֵשׁ יִמְצָא וְהַדֹּפֵק יִפָּתַח לוֹ |
9 Aut quis est ex vobis homo, quem si petierit filius suus panem,numquid lapidem porriget ei? | 9 וּמִי זֶה אִישׁ מִכֶּם אֲשֶׁר יִשְׁאַל מִמֶּנּוּ בְּנוֹ לָחֶם וְנָתַן־לוֹ אָבֶן |
10 Aut si piscem petierit, numquid serpentemporriget ei? | 10 וְכִי יִשְׁאַל מִמֶּנּוּ דָּג הֲיִתֶּן־לוֹ נָחָשׁ |
11 Si ergo vos, cum sitis mali, nostis dona bona dare filiisvestris, quanto magis Pater vester, qui in caelis est, dabit bona petentibus se.
| 11 הֵן אַתֶּם הָרָעִים יֹדְעִים לָתֵת מַתָּנוֹת טֹבוֹת לִבְנֵיכֶם אַף כִּי־אֲבִיכֶם שֶׁבַּשָּׁמַיִם יִתֵּן אַךְ־טוֹב לַשֹּׁאֲלִים מֵאִתּוֹ |
12 Omnia ergo, quaecumque vultis ut faciant vobis homines, ita et vos faciteeis; haec est enim Lex et Prophetae.
| 12 לָכֵן כֹּל אֲשֶׁר תַּחְפְּצוּ כִּי־יַעֲשֹוּ לָכֶם בְּנֵי הָאָדָם עֲשֹוּ לָהֶם גַּם־אַתֶּם כִּי־זֹאת הִיא הַתּוֹרָה וְהַנְּבִיאִים |
13 Intrate per angustam portam, quia lata porta et spatiosa via, quae ducit adperditionem, et multi sunt, qui intrant per eam; | 13 בֹּאוּ בַּפֶּתַח הַצָּר כִּי רָחָב הַפֶּתַח וּמְרֻוָּח הַדֶּרֶךְ הַמֵּבִיא לַאֲבַדּוֹן וְרַבִּים אֲשֶׁר יָבֹאוּ בוֹ |
14 quam angusta porta et artavia, quae ducit ad vitam, et pauci sunt, qui inveniunt eam!
| 14 וּמַה־צַּר הַפֶּתַח וְקָשֶׁה הַדֶּרֶךְ הַמֵּבִיא לַחַיִּים וּמְעַטִּים הֵם אֲשֶׁר יִמְצָאוּהוּ |
15 Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium,intrinsecus autem sunt lupi rapaces. | 15 הִשָּׁמְרוּ לָכֶם מִנְּבִיאֵי הַשָּקֶר הַבָּאִים אֲלֵיכֶם בִּלְבוּשׁ כְּבָשִׂים וּבְקִרְבָּם זְאֵבִים טֹרְפִים הֵמָּה |
16 A fructibus eorum cognoscetis eos;numquid colligunt de spinis uvas aut de tribulis ficus? | 16 הַכֵּר תַּכִּירוּ אוֹתָם בִּפְרִיהֶם הֲיַאַסְפוּ עֲנָבִים מִן־הַקֹּצִים אוֹ תְאֵנִים מִן־הַבַּרְקָנִים |
17 Sic omnis arbor bonafructus bonos facit, mala autem arbor fructus malos facit; | 17 כֵּן כָּל־עֵץ טוֹב עֹשֶׂה פְּרִי טוֹב וְהַמָּשְׁחָת עֹשֶׂה פְּרִי רָע |
18 non potest arborbona fructus malos facere, neque arbor mala fructus bonos facere. | 18 עֵץ טוֹב לֹא־יוּכַל עֲשׂוֹת פְּרִי רָע וְעֵץ מָשְׁחָת לֹא יַעֲשֶׂה פְּרִי טוֹב |
19 Omnisarbor, quae non facit fructum bonum, exciditur et in ignem mittitur. | 19 וְכָל־עֵץ אֲשֶׁר־לֹא יַעֲשֶׂה פְּרִי טוֹב יִגָּדַע וְיֻשְׁלַךְ בָּאֵשׁ |
20 Igiturex fructibus eorum cognoscetis eos.
| 20 לָכֵן בְּפִרְיָם תַּכִּירוּ אוֹתָם |
21 Non omnis, qui dicit mihi: “Domine, Domine”, intrabit in regnum caelorum,sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in caelis est. | 21 לֹא כָּל־הָאֹמֵר לִי אֲדֹנִי אֲדֹנִי יָבוֹא אֶל־מַלְכוּת הַשָּׁמָיִם כִּי אִם־הָעֹשֶׂה רְצוֹן אָבִי שֶׁבַּשָּׁמָיִם |
22 Multi dicent mihi inilla die: “Domine, Domine, nonne in tuo nomine prophetavimus, et in tuo nominedaemonia eiecimus, et in tuo nomine virtutes multas fecimus?”. | 22 וְהָיָה בַּיּוֹם הַהוּא יֹאמְרוּ רַבִּים אֵלַי אֲדֹנֵינוּ אֲדֹנֵינוּ הֲלֹא בְשִׁמְךָ נִבֵּאנוּ וּבְשִׁמְךָ גֵּרַשְׁנוּ שֵׁדִים וּבְשִׁמְךָ עָשִׂינוּ גְּבוּרוֹת רַבּוֹת |
23 Et tuncconfitebor illis: Numquam novi vos; discedite a me, qui operamini iniquitatem.
| 23 אָז אֶעֱנֶה־בָּם לֵאמֹר מֵעוֹלָם לֹא יָדַעְתִּי אֶתְכֶם סוּרוּ מִמֶּנִּי פֹּעֲלֵי הָאָוֶן |
24 Omnis ergo, qui audit verba mea haec et facit ea, assimilabitur virosapienti, qui aedificavit domum suam supra petram. | 24 לָכֵן כָּל־הַשֹּׁמֵעַ אֶת־דְּבָרַי אֵלֶּה וְעָשָׂה אֹתָם אֲדַמֵּהוּ לְאִישׁ חָכָם אֲשֶׁר־בָּנָה אֶת־בֵּיתוֹ עַל־הַסָּלַע |
25 Et descendit pluvia, etvenerunt flumina, et flaverunt venti et irruerunt in domum illam, et noncecidit; fundata enim erat supra petram.
| 25 וַיֵּרֶד הַגֶּשֶׁם וַיִּשְׁטְפוּ הַנְּהָרוֹת וַיִּשְּׁבוּ הָרוּחוֹת וַיִּגְּעוּ בַּבַּיִת הַהוּא וְלֹא נָפָל כִּי יֻסַּד עַל־הַסָּלַע |
26 Et omnis, qui audit verba mea haec et non facit ea, similis erit viro stulto,qui aedificavit domum suam supra arenam. | 26 וְכָל־הַשֹּׁמֵעַ אֶת־דְּבָרַי אֵלֶּה וְלֹא יַעֲשֶׂה אֹתָם יִדְמֶה לְאִישׁ בַּעַר אֲשֶׁר־בָּנָה אֶת־בֵּיתוֹ עַל־הַחוֹל |
27 Et descendit pluvia, et veneruntflumina, et flaverunt venti et irruerunt in domum illam, et cecidit, et fuitruina eius magna ”.
| 27 וַיֵּרֶד הַגֶּשֶׁם וַיִּשְׁטְפוּ הַנְּהָרוֹת וַיִּשְּׁבוּ הָרוּחוֹת וַיִּפְגְּעוּ בַּבַּיִת הַהוּא וַיִּפֹּל וַתְּהִי מַפַּלְתּוֹ גְּדוֹלָה |
28 Et factum est, cum consummasset Iesus verba haec, admirabantur turbae superdoctrinam eius; | 28 וַיְהִי כְּכַלּוֹת יֵשׁוּעַ לְדַבֵּר אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וַיִּשְׁתּוֹמֵם הֲמוֹן הָעָם עַל־תּוֹרָתוֹ |
29 erat enim docens eos sicut potestatem habens, et non sicutscribae eorum.
| 29 כִּי הָיָה מְלַמֵּד אוֹתָם כְּבַעַל גְּבוּרָה וְלֹא כַּסּוֹפְרִים |