Sapientia 6

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Audite ergo, reges, et intellegite; discite, iudices finium terrae.	1 Słuchajcie więc, królowie, i zrozumiejcie, nauczcie się, sędziowie ziemskich rubieży!
2 Praebete aures, vos, qui continetis multitudines et placetis vobis in turbis nationum.	2 Nakłońcie ucha, wy, co nad wieloma panujecie i chlubicie się mnogością narodów,
3 Quoniam data est a Domino potestas vobis et dominatio ab Altissimo, qui interrogabit opera vestra et cogitationes scrutabitur,	3 bo od Pana otrzymaliście władzę, od Najwyższego panowanie: On zbada uczynki wasze i zamysły wasze rozsądzi.
4 quoniam, cum essetis ministri regni illius, non recte iudicastis nec custodistis legem neque secundum voluntatem Dei ambulastis.	4 Będąc bowiem sługami Jego królestwa, nie sądziliście uczciwie aniście prawa nie przestrzegali, aniście poszli za wolą Boga,
5 Horrende et cito instabit vobis, quoniam iudicium durissimum his, qui praesunt, fiet;	5 przeto groźnie i rychło natrze On na was, będzie bowiem sąd surowy nad panującymi.
6 exiguo enim conceditur misericordia, potentes autem potenter tormento interrogabuntur.	6 Najmniejszy znajdzie litościwe przebaczenie, ale mocnych czeka mocna kara.
7 Non enim subtrahet personam cuiusquam Deus nec verebitur magnitudinem cuiusquam, quoniam pusillum et magnum ipse fecit, et aequaliter cura est illi de omnibus;	7 Władca wszechrzeczy nie ulęknie się osoby ani nie będzie zważał na wielkość. On bowiem stworzył małego i wielkiego i jednakowo o wszystkich się troszczy,
8 potentibus autem durum instat scrutinium.	8 ale możnym grozi surowe badanie.
9 Ad vos ergo, reges, sunt hi sermones mei, ut discatis sapientiam et non excidatis.	9 Do was więc zwracam się, władcy, byście się nauczyli mądrości i nie upadli.
10 Qui enim custodierint iusta iuste, iustificabuntur; et, qui didicerint ista, invenient defensionem.	10 Bo ci, co świętości święcie przestrzegają, dostąpią uświęcenia, a którzy się tego nauczyli, ci znajdą słowa obrony.
11 Concupiscite ergo sermones meos, diligite illos et habebitis disciplinam.	11 Pożądajcie więc słów moich, pragnijcie, a znajdziecie naukę.
12 Clara est et, quae numquam marcescit, sapientia; et facile videtur ab his, qui diligunt eam, et invenitur ab his, qui quaerunt illam.	12 Mądrość jest wspaniała i niewiędnąca: ci łatwo ją dostrzegą, którzy ją miłują, i ci ją znajdą, którzy jej szukają,
13 Praeoccupat, qui eam concupiscunt, ut prior se ostendat illis.	13 uprzedza bowiem tych, co jej pragną, wpierw dając się im poznać.
14 Qui de luce vigilaverit ad illam, non laborabit, assidentem enim illam foribus suis inveniet.	14 Kto dla niej wstanie o świcie, ten się nie natrudzi, znajdzie ją bowiem siedzącą u drzwi swoich.
15 Cogitare ergo de illa sensus est consummatio; et, qui vigilaverit propter illam, cito securus erit.	15 O niej rozmyślać - to szczyt roztropności, a kto z jej powodu nie śpi, wnet się trosk pozbędzie:
16 Quoniam dignos se ipsa circuit quaerens et in viis ostendit se illis hilariter et in omni providentia occurrit illis.	16 sama bowiem obchodzi i szuka tych, co są jej godni, objawia się im łaskawie na drogach i wychodzi naprzeciw wszystkim ich zamysłom.
17 Initium enim illius verissima est disciplinae concupiscentia, cura vero disciplinae dilectio est,	17 Początkiem jej najprawdziwszym - pragnienie nauki, a staranie o naukę - to miłość,
18 et dilectio custodia legum illius est, custoditio autem legum confirmatio incorruptionis est,	18 miłość zaś - to przestrzeganie jej praw, a poszanowanie praw to rękojmia nieśmiertelności,
19 incorruptio autem facit esse proximum Deo;	19 a nieśmiertelność przybliża do Boga.
20 concupiscentia itaque sapientiae deducit ad regnum.	20 Tak więc pragnienie Mądrości wiedzie do królestwa.
21 Si ergo delectamini sedibus et sceptris, o reges populi, colite sapientiam, ut in perpetuum regnetis.	21 Zatem jeśli wam miłe trony i berła, o władcy ludów, czcijcie Mądrość, byście królowali na wieki.
22 Quid est autem sapientia et quemadmodum facta sit, referam et non abscondam a vobis sacramenta Dei, sed ab initio nativitatis investigabo et ponam in lucem scientiam illius et non praeteribo veritatem.	22 Oznajmię, czym jest Mądrość i jak się zrodziła, i nie zakryję przed wami tajemnic. Pójdę jej śladem od początku stworzenia, jej znajomość wydobędę na światło i prawdy nie pominę.
23 Neque cum invidia tabescente iter habebo, quoniam ista non erit particeps sapientiae.	23 Nie pójdę też drogą zżerającej zazdrości, bo ona z Mądrością nie ma nic wspólnego:
24 Multitudo autem sapientium sanitas est orbis terrarum, et rex sapiens stabilimentum populi est.	24 wielu mądrych to zbawienie świata, a król rozumny to szczęście narodu.
25 Ergo accipite disciplinam per sermones meos, et proderit vobis.	25 Posłuchajcie więc słów moich, a odniesiecie korzyść.