Secondo libro di Samuele 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA TINTORI |
---|---|
1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, | 1 David rivolse al Signore le parole di questo cantico nel giorno in cui il Signore l'ebbe liberato da tutti i suoi nemici e da Saul. |
2 et ait: “ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus; | 2 Egli disse: « Il Signore è la mia rocca, la mia forza, il mio salvatore; |
3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam, scutum meum et cornu salutis meae! Munimentum meum et refugium meum. Salvator meus, de violentia liberabis me. | 3 Dio è il mio forte: io spererò in lui; Egli è il mio scudo, la forza della mia salvezza, il mio esaltatore, il mio rifugio. Mio Salvatore, tu mi libererai dall'iniquità. |
4 Laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Invocherò il degno di lode, il Signore, sarò salvo dai miei nemici. |
5 Quia circumdederunt me fluctus mortis, torrentes Belial terruerunt me; | 5 Gli affanni della morte mi circondarono, i torrenti di Belial mi atterrirono, |
6 praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 i legami dell'inferno mi cinsero, i lacci di morte mi strinsero; |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; et exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius. | 7 ma nella mia tribolazione invocherò il Signore, verso il mio Dio alzerò la voce; ed Egli dal suo tempio esaudirà la mia voce, giungerà alle sue orecchie il mio grido. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta caelorum concussa sunt et conquassata, quoniam iratus est. | 8 Si commosse e tremò la terra, agitate e scosse furono le fondamenta dei monti, perchè Egli era contro di loro sdegnato. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabat; carbones incensi sunt ab eo. | 9 Fumo salì dalle sue nari, fuoco divoratore dalla sua bocca, e ne sono stati accesi i carboni, |
10 Et inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 Abbassò i cieli e discese densa nube sotto i suoi piedi, |
11 Et ascendit super cherub et volavit et devolavit super pennas venti. | 11 salì sopra i cherubini e volò, si slanciò sulle ali dei venti. |
12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum, tenebrosas aquas, nubes densissimas. | 12 Si circondò di tenebre, per esser nascosto, fece stillare le acque dalle nubi dei cieli. |
13 Prae fulgore in conspectu eius incensi sunt carbones ignis. | 13 Dal fulgore della sua presenza sono stati accesi i carboni di fuoco. |
14 Intonuit de caelo Dominus, et Excelsus dedit vocem suam. | 14 Il Signore tonerà dal cielo, l'Altissimo manderà la sua voce. |
15 Misit sagittas et dissipavit eos, fulguravit fulmina et conturbavit eos. | 15 Scagliò le saette e li dissipò, i fulmini e li distrusse. |
16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius. | 16 Apparvero gli abissi del mare, furon messi a nudo i fondamenti del mondo, alle minacce del Signore, al soffio del vento del suo furore. |
17 Misit de excelso et assumpsit me, traxit me de aquis multis; | 17 Stesa dall'alto la mano, mi prese e mi trasse dalle acque profonde. |
18 liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. | 18 Egli mi liberò dal mio potentissimo nemico e da coloro che mi odiavano, perchè eran più forti di me. |
19 Praevenerunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum; | 19 Egli mi prevenne nel giorno della mia afflizione, e, facendosi mio sostegno, |
20 et eduxit me in latitudinem, liberavit me, quia complacui ei. | 20 mi trasse fuori al largo, mi liberò, perchè io gli piacqui. |
21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi, | 21 Il Signore mi ricompenserà secondo la mia giustizia, mi renderà secondo la purezza delle mie mani, |
22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo. | 22 avendo io camminato nelle vie del Signore, senza allontanarmi, operando empiamente, dal mio Dio. |
23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo, et a praeceptis eius non recessi; | 23 Tutti i suoi giudizi sono dinanzi ai miei occhi, non gettai lungi da me i suoi precetti; |
24 et fui immaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea. | 24 e sarò perfetto con lui e mi guarderò dalla mia iniquità. |
25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum. | 25 Il Signore mi renderà secondo la mia giustizia, secondo la purezza delle mie mani davanti ai suoi occhi. |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris; | 26 Col santo tu sarai santo, col forte, perfetto, |
27 cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | 27 coll'innocente, innocente, col perverso, perverso: |
28 Et populum pauperem salvum facies et oculos superborum humiliabis, | 28 tu salverai il popolo povero, e coi tuoi occhi umilierai i superbi. |
29 quia tu lucerna mea, Domine, et Deus meus illuminat tenebras meas. | 29 Tu sei la mia luce, o Signore; o Signore, rischiara le mie tenebre! |
30 In te enim aggrediar hostium turmas, in Deo meo transiliam murum. | 30 Con te mi precipiterò nella battaglia, col mio Dio darò la scalata alle mura. |
31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum; scutum est omnium sperantium in se. | 31 Dio! La via di Dio è immacolata, la parola del Signore è purificata col fuoco; Egli è scudo di tutti quelli che sperano in lui. |
32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum? Et quae rupes praeter Deum nostrum? | 32 Chi è Dio, se non il Signore? Chi è il forte, se non il Dio nostro? |
33 Deus, qui accinxit me fortitudine et complanavit perfectam viam meam, | 33 Dio m'ha cinto di forza; ha resa piana e perfetta la mia via, |
34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me; | 34 ha resi uguali ai cervi i miei piedi, m'ha fatto star ritto sulle alture, |
35 docens manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | 35 ha addestrate le mie mani alla battaglia, ha rese le mie braccia come un arco di rame. |
36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae, et exauditio tua magnificavit me. | 36 Tu m'hai dato lo scudo della tua salvezza, la tua benignità mi ha moltiplicato. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmati tali mei. | 37 Tu allargherai i miei passi sotto di me, senza far vacillare i miei calcagni. |
38 Persequebar inimicos meos et conterebam et non convertebar, donec consumerem eos. | 38 Inseguirò i miei nemici e li sterminerò; non ritornerò senza averli distrutti: |
39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent: ceciderunt sub pedibus meis. | 39 gli distruggerò, li stritolerò in modo che non si rialzino più; essi cadranno sotto i miei piedi. |
40 Accinxisti me fortitudine ad proelium, incurvasti insurgentes in me subtus me. | 40 Tu mi hai cinto di forza per le tue battaglie, hai fatto piegare sotto di me quelli che mi resistevano, |
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum, odientes me, et disperdidi eos. | 41 hai fatto voltar le spalle ai miei nemici, a coloro che mi odiano, ed io li sperderò. |
42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret, ad Dominum, et non exaudivit eos. | 42 Grideranno, ma non vi sarà chi li salvi; alzeranno la voce al Signore, ma non li esaudirà. |
43 Contrivi eos ut pulverem terrae, quasi lutum platearum comminui eos. | 43 Li disperderò come polvere della terra, li calpesterò e li schiaccerò come fango delle piazze. |
44 Salvasti me a contradictionibus populi mei, constituisti me in caput gentium. Populus, quem ignorabam, servit mihi, | 44 Tu mi salverai dalle rivolte del mio popolo, mi conserverai a capo delle nazioni, un popolo da me ignorato mi servirà. |
45 filii alieni blandiuntur mihi, auditu auris oboediunt mihi. | 45 I figli stranieri mi faran resistenza, ma dopo aver ascoltato, ubbidiranno; |
46 Filii alieni defluunt et contremiscunt ex arcibus suis. | 46 i figli stranieri si son dispersi e si ritiran nelle loro fortezze. |
47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea, et exaltetur Deus, petra salutis meae. | 47 Viva il Signore e benedetto il mio Dio! Sarà esaltato il Dio forte della mia salvezza! |
48 Deus, qui das vindictas mihi et deicis populos sub me. | 48 Sei tu, o Dio, quello che fai le mie vendette, quello che mi assoggetti i popoli, |
49 Qui educis me ab inimicis meis et ab insurgentibus in me elevas me; a viro iniquo liberas me. | 49 che mi liberi dai miei nemici e mi rialzi sopra coloro che mi resistono: Tu mi libererai dall'uomo iniquo. |
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: | 50 Per questo ti loderò, o Signore, tra le genti, e canterò al tuo nome: sia lui che esalta le vittorie del suo re, fa misericordia al suo cristo David e alla sua stirpe in sempiterno ». |
51 Magnificat salutes regis sui et facit misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum ”. |