1 Il primo dì della settimana Maria Maddalena se ne va la mattina, che era ancor bujo, al monumento: e vede levata dal monumento la pietra. | 1 Prima autem sabbatorum Maria Magdalene venit ma ne, cum adhuc tenebraeessent, ad monumentum et videt lapidem sublatum a monumento. |
2 Corre perciò a trovar Simon Pietro, e quell'altro discepolo amato da Gesù, e dice loro: Hanno portato via dal monumento il Signore, e non sappiamo, dove lo abbian messo. | 2 Currit ergo etvenit ad Simonem Petrum et ad alium discipulum, quem amabat Iesus, et dicit eis:“ Tulerunt Dominum de monumento, et nescimus, ubi posuerunt eum! ”. |
3 Partì adunque Pietro, e quell'artro discepolo, e andaron al monumento. | 3 Exiitergo Petrus et ille alius discipulus, et veniebant ad monumentum. |
4 E correvano ambedue insieme, ma quell'altro discepolo corse più forte di Pietro, e arrivò il primo al monumento. | 4 Currebantautem duo simul, et ille alius discipulus praecucurrit citius Petro et venitprimus ad monumentum; |
5 E chinatosi, vide posati i lenzuoli, ma non entrò dentro. | 5 et cum se inclinasset, videt posita linteamina, nontamen introivit. |
6 Dietro a lui arrivò Simon Pietro, ed entrò nel monumento, e vide posati i lenzuoli. | 6 Venit ergo et Simon Petrus sequens eum et introivit inmonumentum; et videt linteamina posita |
7 E il fazzoletto, che era stato sulla sua testa, non posato insieme con le fasce, ma ripiegato in luogo a parte. | 7 et sudarium, quod fuerat super caputeius, non cum linteaminibus positum, sed separatim involutum in unum locum. |
8 Allora pertanto entrò anche l'altro discepolo, che era arrivato il primo al monumento: e vide, e credette. | 8 Tunc ergo introivit et alter discipulus, qui venerat primus ad monumentum, etvidit et credidit. |
9 Imperocché non avevano per anco compreso dalla Scrittura, com' egli doveva risuscitare da morte. | 9 Nondum enim sciebant Scripturam, quia oportet eum a mortuisresurgere. |
10 Ritornarono adunque i discepoli a casa. | 10 Abierunt ergo iterum ad semetipsos discipuli. |
11 Maria però stava fuori del monuento piangendo. Mentre però ella piangeva, s'affacciò al monumento. | 11 Maria autemstabat ad monumentum foris plorans. Dum ergo fleret, inclinavit se in monumentum |
12 E vide due Angeli vestiti di bianco a sedere uno al capo, l'altro a piedi, dove era posto il corpo di Gesù. | 12 et videt duos angelos in albis sedentes, unum ad caput et unum ad pedes, ubipositum fuerat corpus Iesu. |
13 Ed essi lo dissero: Donna, perché piangi? Rispose loro: Perché hanno portato via il mio Signore; e non so, dove l'han messo. | 13 Et dicunt ei illi: “ Mulier, quid ploras? ”.Dicit eis: “ Tulerunt Dominum meum, et nescio, ubi posuerunt eum ”. |
14 E detto questo, si voltò indietro, e Gesù in piedi: ma non conobbe, che era Gesù. | 14 Haeccum dixisset, conversa est retrorsum et videt Iesum stantem; et non sciebat quiaIesus est. |
15 Gesù le disse: Donna, perché piangi? chi cerchi tu? Ella pensandosi, che fosse il giardiniere, gli disse: Signore, se tu lo hai portato via, dimmi, dove lo hai posto; ed io lo prenderò. | 15 Dicit ei Iesus: “ Mulier, quid ploras? Quem quaeris? ”. Illa,existimans quia hortulanus esset, dicit ei: “ Domine, si tu sustulisti eum,dicito mihi, ubi posuisti eum, et ego eum tollam ”. |
16 Le disse Gesù: Maria. Ella rivolgisi gli disse: Rabboni (che vuol dir Maestro). | 16 Dicit ei Iesus: “Maria! ”. Conversa illa dicit ei Hebraice: “ Rabbuni! ” — quod diciturMagister C. |
17 Le disse Gesù: Non mi toccare: perché non sono ancora asceso al Padre mio: ma va' a' miei fratelli, e lor dirai: Ascendo al Padre mio, e Padre vostro, Dio mio, e Dio vostro. | 17 Dicit ei Iesus: “ Iam noli me tenere, nondum enim ascendi adPatrem; vade autem ad fratres meos et dic eis: Ascendo ad Patrem meum et Patremvestrum, et Deum meum et Deum vestrum ”. |
18 Andò Maria Maddalena a raccontare a' discepoli: Ho veduto il Signore, e mi ha detto questo, e questo. | 18 Venit Maria Magdalene annuntiansdiscipulis: “ Vidi Dominum! ”, et quia haec dixit ei.
|
19 Giunta adunque la sera di quel giorno, il primo della settimana ed essendo chiuse le porte, dove erano congregati i discepoli per paura de' Giudei, venne Gesù, e si stette in mezzo, e disse loro: Pace a voi. | 19 Cum esset ergo sero die illa prima sabbatorum, et fores essent clausae, ubierant discipuli, propter metum Iudaeorum, venit Iesus et stetit in medio etdicit eis: “ Pax vobis! ”. |
20 E detto questo, mostrò loro le sue mani, e il costato. Si rallegrarono per tanto i discepoli al vedere il Signore. | 20 Et hoc cum dixisset, ostendit eis manus etlatus. Gavisi sunt ergo discipuli, viso Domino. |
21 Disse loro di nuovo Gesù: Pace a voi. Come mandò me il Padre, anch'io mando voi. | 21 Dixit ergo eis iterum: “Pax vobis! Sicut misit me Pater, et ego mitto vos ”. |
22 E detto questo, soffiò sopra di essi, e disse: Ricevete lo Spirito santo. | 22 Et cum hoc dixisset,insufflavit et dicit eis: “ Accipite Spiritum Sanctum. |
23 Saran rimessi i peccati a chi li rimetterete; e saran ritenuti a chi li riterrete. | 23 Quorum remiseritispeccata, remissa sunt eis; quorum retinueritis, retenta sunt ”.
|
24 Ma Tommaso uno de' dodici, soprannoiuinato Didimo, non si trovò con essi al venir di Gesù. | 24 Thomas autem, unus ex Duodecim, qui dicitur Didymus, non erat cum eis, quandovenit Iesus. |
25 Gli disser però gli altri discepoli: Abbiam veduto il Signore. Ma egli disse loro: Se non veggo nelle mani di lui la fessura de' chiodi, e non metto il mio dito nel luogo de' chiodi, e non metto la mia mano nel suo costato, non credo. | 25 Dicebant ergo ei alii discipuli: “ Vidimus Dominum! ”. Illeautem dixit eis: “ Nisi videro in manibus eius signum clavorum et mittamdigitum meum in signum clavorum et mittam manum meam in latus eius, non credam”.
|
26 Otto giorni dopo di nuovo erano i discepoli in casa, e Tommaso con essi. Venne Gesù, essendo chiuse le porte, ei si pose in mezzo, e disse loro: pace a voi. | 26 Et post dies octo iterum erant discipuli eius intus, et Thomas cum eis. VenitIesus ianuis clausis et stetit in medio et dixit: “ Pax vobis! ”. |
27 Quindi dice a Tommaso: metti qua il tuo dito, e osserva le mani mie, e accosta la tua mano, e mettila nel mio costato: e non essere incredulo, ma fedele. | 27 Deindedicit Thomae: “ Infer digitum tuum huc et vide manus meas et affer manum tuamet mitte in latus meum; et noli fieri incredulus sed fidelis! ”. |
28 Rispose Tommaso, e dissegli: Signor mio, e Dio mio. | 28 ResponditThomas et dixit ei: “ Dominus meus et Deus meus! ”. |
29 Gli disse Gesù: perché hai veduto, o Tommaso, hai creduto: beati coloro, che non hanno veduto, e hanno creduto. | 29 Dicit ei Iesus: “Quia vidisti me, credidisti. Beati, qui non viderunt et crediderunt! ”.
|
30 Vi sono anche molti altri segni fatti da Gesù in presenza de' suoi discepoli, che non sono registrati in questo libro. | 30 Multa quidem et alia signa fecit Iesus in conspectu discipulorum suorum, quaenon sunt scripta in libro hoc; |
31 Questi poi sono stati registrati, affinchè crediate, che Gesù è il Cristo Figliuolo di Dio: e affinchè credendo i ottenghiate la vita nel nome di lui. | 31 haec autem scripta sunt, ut credatis quiaIesus est Christus Filius Dei et ut credentes vitam habeatis in nomine eius.
|