Vangelo secondo Marco 1
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | LXX |
---|---|
1 Principio del Vangelo di Gesù Cristo Figlio di Dio. | 1 Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ [υἱοῦ θεοῦ]. |
2 Come è scritto nel profeta Isaia: Ecco io mando innanzi al tuo cospetto il mio angelo, a prepararti la via. | 2 Καθὼς γέγραπται ἐν τῷ Ἠσαΐᾳ τῷ προφήτῃ· ἰδοὺ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου· |
3 Voce di colui che grida nel deserto: preparate la via del Signore, raddrizzate i suoi sentieri. | 3 φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ· ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ, |
4 Apparve Giovanni nel deserto a battezzare e a predicare un battesimo di penitenza in remissione dei peccati. | 4 ἐγένετο Ἰωάννης [ὁ] βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. |
5 E tutto il paese della Giudea e tutta Gerusalemme andavano a trovarlo, e, confessando i loro peccati, eran da lui battezzati nelle acque del Giordano. | 5 καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖται πάντες, καὶ ἐβαπτίζοντο ὑπ’ αὐτοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν. |
6 Or Giovanni era vestito di pelo di cammello, con una cintura di cuoio ai fianchi e si nutriva di locuste e di miele selvatico. | 6 καὶ ἦν ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον. |
7 E predicando diceva: Dopo di me viene chi è più forte di me, a cui non son degno di sciogliere, prostrato a terra, il legaccio dei calzari. | 7 Καὶ ἐκήρυσσεν λέγων· ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ. |
8 Io v'ho battezzato in acqua, ma egli vi battezzerà collo Spirito Santo. | 8 ἐγὼ ἐβάπτισα ὑμᾶς ὕδατι, αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν πνεύματι ἁγίῳ. |
9 Or avvenne in quei giorni che Gesù arrivò da Nazaret di Galilea o fu battezzato da Giovanni nel Giordano. | 9 Καὶ ἐγένετο ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἦλθεν Ἰησοῦς ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐβαπτίσθη εἰς τὸν Ἰορδάνην ὑπὸ Ἰωάννου. |
10 E subito, nell'uscire dall'acqua, vide aprirsi i cieli e scendere a guisa di colomba lo Spirito e posarsi su di lui. | 10 καὶ εὐθὺς ἀναβαίνων ἐκ τοῦ ὕδατος εἶδεν σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον εἰς αὐτόν· |
11 E dal cielo venne una voce: Tu sei il mio Figlio diletto, in te mi sono compiaciuto. | 11 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ εὐδόκησα. |
12 E subito lo spirito lo spinse nel deserto: | 12 Καὶ εὐθὺς τὸ πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλλει εἰς τὴν ἔρημον. |
13 e vi rimase quaranta giorni e quaranta notti, tentato da Satana, e stava tra le fiere; e gli angeli lo servivano. | 13 καὶ ἦν ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσεράκοντα ἡμέρας πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ σατανᾶ, καὶ ἦν μετὰ τῶν θηρίων, καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ. |
14 Or dopo che Giovanni fu messo in carcere, Gesù andò in Galilea a predicare il Vangelo del regno di Dio, | 14 Μετὰ δὲ τὸ παραδοθῆναι τὸν Ἰωάννην ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ |
15 dicendo: Il tempo è compiuto, il regno di Dio è vicino: fate penitenza e credete al Vangelo. | 15 καὶ λέγων ὅτι πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ. |
16 E passando lungo il mare di Galilea, Gesù vide Simone e Andrea suo fratello gettare le reti in mare (eran pescatori) | 16 Καὶ παράγων παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδεν Σίμωνα καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν Σίμωνος ἀμφιβάλλοντας ἐν τῇ θαλάσσῃ· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. |
17 e disse loro: Seguitemi; e vi farò pescatori d'uomini. | 17 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς γενέσθαι ἁλιεῖς ἀνθρώπων. |
18 E subito, lasciate le reti, lo seguirono. | 18 καὶ εὐθὺς ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. |
19 Andato un po' più avanti vide Giacomo di Zebedeo e Giovanni suo fratello anch'essi in una barca a rassettare le reti; | 19 Καὶ προβὰς ὀλίγον εἶδεν Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ αὐτοὺς ἐν τῷ πλοίῳ καταρτίζοντας τὰ δίκτυα, |
20 e subito li chiamò. Ed essi, lasciato nella barca Zebedeo loro padre coi garzoni, lo seguirono. | 20 καὶ εὐθὺς ἐκάλεσεν αὐτούς. καὶ ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ. |
21 Ed entrato in Cafarnao e subito andato alla sinagoga in giorno di sabato, si mise ad insegnare. | 21 Καὶ εἰσπορεύονται εἰς Καφαρναούμ· καὶ εὐθὺς τοῖς σάββασιν εἰσελθὼν εἰς τὴν συναγωγὴν ἐδίδασκεν. |
22 E stupivan della sua dottrina, perchè insegnava loro come chi ne ha l'autorità, e non come gli Scribi. | 22 καὶ ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ· ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς. |
23 Or si trovava in quella sinagoga un uomo posseduto da spirito immondo, il quale prese a gridare: | 23 Καὶ εὐθὺς ἦν ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν ἄνθρωπος ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ καὶ ἀνέκραξεν |
24 Che c'è tra noi e te, o Gesù Nazareno? Sei venuto per rovinarci? So chi sei, il Santo di Dio. | 24 λέγων· τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ Ναζαρηνέ; ἦλθες ἀπολέσαι ἡμᾶς; οἶδά σε τίς εἶ, ὁ ἅγιος τοῦ θεοῦ. |
25 E Gesù lo sgridò dicendo: Taci, ed esci da costui. | 25 καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς λέγων· φιμώθητι καὶ ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ. |
26 E lo spirito immondo dopo aver malmenato quell'uomo, fortemente gridando, ne usci. | 26 καὶ σπαράξαν αὐτὸν τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον καὶ φωνῆσαν φωνῇ μεγάλῃ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ. |
27 E tutti stupirono da dimandarsi a vicenda: Che cosa è mai questa? E qual nuova dottrina è mai? Comanda con autorità anche agli spiriti immondi e gli ubbidiscono. | 27 καὶ ἐθαμβήθησαν ἅπαντες ὥστε συζητεῖν πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντας· τί ἐστιν τοῦτο; διδαχὴ καινὴ κατ’ ἐξουσίαν· καὶ τοῖς πνεύμασιν τοῖς ἀκαθάρτοις ἐπιτάσσει, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ. |
28 E subito la fama di lui si divulgò per tutta la Galilea. | 28 καὶ ἐξῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εὐθὺς πανταχοῦ εἰς ὅλην τὴν περίχωρον τῆς Γαλιλαίας. |
29 E appena usciti dalla sinagoga, andarono con Giacomo e Giovanni in casa di Simone e di Andrea. | 29 Καὶ εὐθὺς ἐκ τῆς συναγωγῆς ἐξελθόντες ἦλθον εἰς τὴν οἰκίαν Σίμωνος καὶ Ἀνδρέου μετὰ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου. |
30 Or la suocera di Simone era a letto colla febbre; e subito gli parlai! di lei. | 30 ἡ δὲ πενθερὰ Σίμωνος κατέκειτο πυρέσσουσα, καὶ εὐθὺς λέγουσιν αὐτῷ περὶ αὐτῆς. |
31 Ed egli, accostatosi ad essa e presala per mano, la fece levare; e subito lasciata dalla febbre, si mise a servirli. | 31 καὶ προσελθὼν ἤγειρεν αὐτὴν κρατήσας τῆς χειρός· καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετός, καὶ διηκόνει αὐτοῖς. |
32 Venuta la sera e tramontato il sole, gli portavano gli infermi e gli indemoniati. | 32 Ὀψίας δὲ γενομένης, ὅτε ἔδυ ὁ ἥλιος, ἔφερον πρὸς αὐτὸν πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας καὶ τοὺς δαιμονιζομένους· |
33 E tutta la città s'era affollata all'uscio. | 33 καὶ ἦν ὅλη ἡ πόλις ἐπισυνηγμένη πρὸς τὴν θύραν. |
34 Ed egli guarì molti afflitti da vari mali, e cacciò molti demoni, nè permetteva a questi di dire che lo conoscevano. | 34 καὶ ἐθεράπευσεν πολλοὺς κακῶς ἔχοντας ποικίλαις νόσοις καὶ δαιμόνια πολλὰ ἐξέβαλεν καὶ οὐκ ἤφιεν λαλεῖν τὰ δαιμόνια, ὅτι ᾔδεισαν αὐτόν. |
35 E levatosi di gran mattino, se ne andò in un luogo solitario a pregare. | 35 Καὶ πρωῒ ἔννυχα λίαν ἀναστὰς ἐξῆλθεν καὶ ἀπῆλθεν εἰς ἔρημον τόπον κἀκεῖ προσηύχετο. |
36 E Simone e quelli che eran con lui gli tennero dietro; | 36 καὶ κατεδίωξεν αὐτὸν Σίμων καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ, |
37 e, trovatolo, gli dissero: tutti ti cercano. | 37 καὶ εὗρον αὐτὸν καὶ λέγουσιν αὐτῷ ὅτι πάντες ζητοῦσίν σε. |
38 Disse loro: Andiamo per i vicini villaggi, ond'io predichi anche là, essendo venuto appunto per questo. | 38 καὶ λέγει αὐτοῖς· ἄγωμεν ἀλλαχοῦ εἰς τὰς ἐχομένας κωμοπόλεις, ἵνα καὶ ἐκεῖ κηρύξω· εἰς τοῦτο γὰρ ἐξῆλθον. |
39 E andava predicando nelle loro sinagoghe per tutta la Galilea, e scacciava i demoni. | 39 Καὶ ἦλθεν κηρύσσων εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν εἰς ὅλην τὴν Γαλιλαίαν καὶ τὰ δαιμόνια ἐκβάλλων. |
40 E venne a raccomandarsi un lebbroso che, buttandosi in ginocchio, gli disse: Se vuoi puoi mondarmi. | 40 Καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν λεπρὸς παρακαλῶν αὐτὸν [καὶ γονυπετῶν] καὶ λέγων αὐτῷ ὅτι ἐὰν θέλῃς δύνασαί με καθαρίσαι. |
41 E Gesù, mosso a compassione, stese la mano e toccandolo, disse: Lo voglio: sii mondato. | 41 καὶ σπλαγχνισθεὶς ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἥψατο καὶ λέγει αὐτῷ· θέλω, καθαρίσθητι· |
42 E come ciò ebbe detto, spari la lebbra e fu mondato. | 42 καὶ εὐθὺς ἀπῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ ἡ λέπρα, καὶ ἐκαθαρίσθη. |
43 E con gravi ammonizioni lo mandò subito via, dicendogli; | 43 καὶ ἐμβριμησάμενος αὐτῷ εὐθὺς ἐξέβαλεν αὐτὸν |
44 Guardati dal dirlo ad alcuno; ma va' fatti vedere al principe dei sacerdoti ed offri per la tua purificazione quanto ha ordinato Mosè in testimonianza per essi. | 44 καὶ λέγει αὐτῷ· ὅρα μηδενὶ μηδὲν εἴπῃς, ἀλλ’ ὕπαγε σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου ἃ προσέταξεν Μωϋσῆς, εἰς μαρτύριον αὐτοῖς. |
45 Ma colui, appena partito, cominciò a bandire e a divulgare il fatto: tanto che Gesù non poteva più entrare palesamento in città; ma stava fuori, in luoghi solitari, e da ogni parte accorrevano a lui. | 45 Ὁ δὲ ἐξελθὼν ἤρξατο κηρύσσειν πολλὰ καὶ διαφημίζειν τὸν λόγον, ὥστε μηκέτι αὐτὸν δύνασθαι φανερῶς εἰς πόλιν εἰσελθεῖν, ἀλλ’ ἔξω ἐπ’ ἐρήμοις τόποις ἦν· καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτὸν πάντοθεν. |