Ezechiele 34

BIBBIA TINTORI	GREEK BIBLE
1 Il Signore mi parlò e mi disse:	1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,
2 « Figlio dell'uomo, profetizza intorno ai pastori d'Israele, profetizza e di' a questi pastori: Queste cose dice il Signore Dio: Guai ai pastori d'Israele, i quali pascono se stessi. Non sono i greggi che son pasciuti dai pastori?	2 Υιε ανθρωπου, προφητευσον επι τους ποιμενας του Ισραηλ? προφητευσον και ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος προς τους ποιμενας? Ουαι εις τους ποιμενας του Ισραηλ, οιτινες βοσκουσιν εαυτους? οι ποιμενες δεν βοσκουσι τα ποιμνια;
3 Voi invece a cibarvi del latte, a rivestirvi delle lane, a uccidere il gregge' grasso; ma il mio gregge non l'avete pasciuto.	3 Σεις τρωγετε το παχος και ενδυεσθε το μαλλιον, σφαζετε τα παχεα? δεν βοσκετε τα ποιμνια.
4 Non fortificaste il debole, non risanaste il malato, non legaste il fracassato, non faceste ritornare lo scacciato, non andaste a cercare il perduto; ma esercitaste il dominio con rigore e crudeltà.	4 Δεν ενισχυσατε το ασθενες και δεν ιατρευσατε το κακως εχον και δεν εκαμετε επιδεσμα εις το συντετριμμενον και δεν επανεφερατε το πεπλανημενον και δεν εζητησατε το απολωλος? αλλα εν βια και εν σκληροτητι εδεσποζετε επ' αυτα.
5 Le mie pecorelle si son disperse, perchè eran senza pastore, e son divenute preda di tutte le bestie del bosco, e si son disperse.	5 Και διεσκορπισθησαν, επειδη δεν υπηρχε ποιμην, και εγειναν καταβρωμα εις παντα τα θηρια του αγρου και διεσκορπισθησαν.
6 I miei greggi errarono per tutti i monti, per tutte le alte colline, su tutta la faccia della terra sono stati dispersi i miei greggi, e nessuno se ne dette cura, nessuno dico, andò a cercarli.	6 Τα προβατα μου περιεπλανωντο επι παν ορος και επι παντα λοφον υψηλον, και επι παν το προσωπον της γης ησαν διεσκορπισμενα τα προβατα μου, και δεν υπηρχεν ο ερευνων ουδε ο ζητων.
7 Per questo udito, o pastori, ascoltate la parola del Signore,	7 Δια τουτο, ακουσατε, ποιμενες, τον λογον του Κυριου?
8 Io sono il Vivente — dice il Signore Dio: — perchè i miei greggi sono stati abbandonati alla rapina, le mie pecorelle ad esser divorate da tutte le bestie del bosco, non essendovi pastore, e perchè i miei pastori non han pensato al gregge, ed han pasciuto se stessi, senza pascere il mio gregge,	8 Ζω εγω, λεγει Κυριος ο Θεος, εξαπαντος, επειδη τα προβατα μου εγειναν λαφυρον και τα προβατα μου εγειναν καταβρωμα παντων των θηριων του αγρου δι' ελλειψιν ποιμενος, και δεν εζητησαν οι ποιμενες μου τα προβατα μου αλλ' οι ποιμενες εβοσκησαν εαυτους και δεν εβοσκησαν τα προβατα μου,
9 per questo, o pastori, udite la parola del Signore:	9 δια τουτο, ακουσατε, ποιμενες, τον λογον του Κυριου?
10 Così parla il Signored Dio: Ecco io stesso farò l'uomo addosso ai pastori, e chiederò loro conto del mio gregge, e li toglierò da pascere il mio gregge, così i pastori non pasceranno più se stessi; io toglierò il mio gregge dalla loro bocca, e non sarà più loro cibo.	10 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω ειμαι εναντιον των ποιμενων, και θελω εκζητησει τα προβατα μου εκ της χειρος αυτων και θελω παυσει αυτους απο του να ποιμαινωσι τα προβατα? και δεν θελουσι πλεον βοσκει εαυτους οι ποιμενες, διοτι θελω ελευθερωσει εκ του στοματος αυτων τα προβατα μου και δεν θελουσιν εισθαι καταβρωμα εις αυτους.
11 Ed ora ecco quanto dice il Signore: Ecco io stesso andrò in cerca delle mie pecorelle, le visiterò,	11 Διοτι ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω, εγω θελω και αναζητησει τα προβατα μου και επισκεφθη αυτα.
12 come il pastore conta il suo gregge, quando si trova in mezzo alle sue pecorelle ch'eran disperse, così io conterò le mie pecorelle e le menerò via da tutti i luoghi in cui furon disperse, nel giorno dei nuvoli e della caligine,	12 Καθως ο ποιμην επισκεπτεται το ποιμνιον αυτου, καθ' ην ημεραν ευρισκεται εν μεσω των προβατων αυτου διεσκορπισμενων, ουτω θελω επισκεφθη τα προβατα μου και θελω ελευθερωσει αυτα εκ παντων των τοπων, οπου ησαν διεσκορπισμενα, εν ημερα νεφωδει και ζοφερα.
13 io le porterò via di mezzo ai popoli, le riunirò dalle varie regioni, le condurrò nella loro terra, le pascerò sui monti d'Israele, lungo i rivi in tutti i luoghi abitati del paese.	13 Και θελω εξαγαγει αυτα εκ των λαων και συναξει αυτα εκ των τοπων και φερει αυτα εις την γην αυτων και βοσκησει αυτα επι τα ορη του Ισραηλ, πλησιον των ποταμων και επι παντα τα κατοικουμενα της γης.
14 Le menerò in ottimi pascoli, i loro pascoli saranno sugli alti monti d'Israele; ivi riposeranno sulle erbette verdeggianti, si satolleranno negli ubertosi pascoli, sulle montagne d'Israele.	14 Θελω βοσκησει αυτα εν αγαθη νομη, και η μανδρα αυτων θελει εισθαι επι των υψηλων ορεων του Ισραηλ? εκει θελουσιν αναπαυεσθαι εν μανδρα καλη, και θελουσι βοσκεσθαι εν παχεια νομη επι των ορεων του Ισραηλ.
15 Io pascerò le mie pecorelle, io le farò riposare — dice il Signore Dio.	15 Εγω θελω βοσκησει τα προβατα μου και εγω θελω αναπαυσει αυτα, λεγει Κυριος ο Θεος.
16 Io andrò in corca delle smarrite, ricondurrò le cacciate, legherò le fratturate, ristorerò le deboli, terrò d'occhio quelle grasse e robuste, e le pascerò con giustizia.	16 Θελω εκζητησει το απολωλος και επαναφερει το πεπλανημενον και επιδεσει το συντετριμμενον και ενισχυσει το ασθενες? το παχυ ομως και το ισχυρον θελω καταστρεψει? εν δικαιοσυνη θελω βοσκησει αυτα.
17 Ma a voi, greggi miei, queste cose dice il Signore Dio: Eccomi a giudicare tra pecore e pecore, tra arieti e capri.	17 Και περι υμων, ποιμνιον μου, ουτω λεγει Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω θελω κρινει αναμεσον προβατου και προβατου, αναμεσον κριων και τραγων.
18 Non vi basta satollarvi in ottimi pascoli? Voi aggiungete di calpestar coi piedi gli avanzi di vostra pastura, e, bevuta l'acqua limpida, coi vostri piedi intorbidate quella che resta;	18 Μικρον ειναι εις εσας, οτι εβοσκησατε την καλην βοσκην, το δε επιλοιπον της βοσκης σας κατεπατειτε με τους ποδας σας; και οτι επινετε καθαρον υδωρ, το δε επιλοιπον εταραττετε με τους ποδας σας;
19 e poi le mie pecorelle devono mangiare la roba pestata dai vostri piedi, bere l'acqua intorbidata dai vostri piedi.	19 τα δε προβατα μου εβοσκον το καταπεπατημενον με τους ποδας σας και επινον το τεταραγμενον με τους ποδας σας.
20 Per questo, così vi dice il Signore Dio: Eccomi a giudicare tra il gregge grasso e il magro.	20 Δια τουτο ουτω λεγει προς αυτα Κυριος ο Θεος? Ιδου, εγω, εγω θελω η κρινει αναμεσον προβατου παχεος και αναμεσον προβατου ισχνου.
21 Siccome voi avete urtato coi fianchi e colle spalle, e infilato coi vostri corni tutte le pecore deboli, finché non le avete cacciate via,	21 Επειδη απωθειτε με πλευρα και με ωμους και κερατιζετε δια των κερατων σας παντα τα ασθενη, εωσου διεσκορπισατε αυτα εις τα εξω,
22 io salverò il mio gregge, che non sarà più depredato, e giudicherò tra pecore e pecore.	22 δια τουτο θελω σωσει τα προβατα μου και δεν θελουσιν εισθαι πλεον λαφυρον? και θελω κρινει αναμεσον προβατου και προβατου.
23 Io loro susciterò un sol pastore, a pascerle, il mio servo David: egli le pascerà, egli sarà il loro pastore;	23 Και θελω καταστησει επ' αυτα ενα ποιμενα και θελει ποιμαινει αυτα, τον δουλον μου Δαβιδ? αυτος θελει ποιμαινει αυτα και αυτος θελει εισθαι ποιμην αυτων.
24 ed io, il Signore, sarò loro Dio, e il mio servo David sarà principe in mezzo ad esse: io, il Signore, ho parlato.	24 Και εγω ο Κυριος θελω εισθαι Θεος αυτων και ο δουλος μου Δαβιδ αρχων εν μεσω αυτων? εγω ο Κυριος ελαλησα.
25 E con essi farò alleanza di pace, e sterminerò dalla loro terra le bestie feroci e quelli che stanno nel deserto dormiranno tranquilli nei boschi.	25 Και θελω καμει προς αυτα διαθηκην ειρηνης? και θελω αφανισει απο της γης τα πονηρα θηρια? και θελουσι κατοικησει ασφαλως εν τη ερημω και κοιμασθαι εν τοις δρυμοις.
26 E li renderò una benedizione intorno al mio monte, e manderò a suo tempo la pioggia, e le pioggie saranno di benedizione.	26 Και θελω καταστησει ευλογιαν αυτα και τα περιξ του ορους μου, και θελω καταβιβαζει την βροχην εν τω καιρω αυτης? βροχη ευλογιας θελει εισθαι.
27 Gli alberi della campagna produrranno il loro frutto, e la terra darà i suoi prodotti. Staranno nella loro terra senza timore, e conosceranno ch'io sono il Signore, quando, spezzate le catene del loro giogo, li avrò sottratti al potere di coloro che li dominavano.	27 Και τα δενδρα του αγρου θελουσιν αποδιδει τον καρπον αυτων και η γη θελει διδει το προιον αυτης και θελουσιν εισθαι ασφαλεις εν τη γη αυτων? και θελουσι γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος, οταν συντριψω τα δεσμα του ζυγου αυτων και ελευθερωσω αυτους εκ της χειρος των καταδουλωσαντων αυτους.
28 E non saranno più preda delle nazioni, non saran più divorati dalle bestie della terra, ma riposeranno tranquilli senza alcun timore.	28 Και δεν θελουσιν εισθαι πλεον λαφυρον εις τα εθνη, και τα θηρια της γης δεν θελουσι κατατρωγει αυτους? αλλα θελουσι κατοικει ασφαλως και δεν θελει υπαρχει ο εκφοβων.
29 E farò spuntare per essi il germe rinomato, e non saran più consunti dalla fame nella loro terra, non porteranno più l'obbrobrio delle nazioni,	29 Και θελω αναστησει εις αυτους φυτον ονομαστον, και δεν θελουσι πλεον φθειρεσθαι υπο πεινης εν τη γη και δεν θελουσι φερει πλεον την υβριν των εθνων.
30 e conosceranno che io, il Signore Dio loro, son con essi, ed essi, la casa d'Israele saranno il mio popolo — dice il Signore Dio. —	30 Και θελουσι γνωρισει οτι εγω Κυριος ο Θεος αυτων ειμαι μετ' αυτων και αυτοι, ο οικος Ισραηλ, λαος μου, λεγει Κυριος ο Θεος.
31 Le mie pecore, il gregge da me pasciuto siete voi, o uomini, ed io sono il Signore Dio vostro — dice il Signore Dio ».	31 Και σεις, προβατα μου, τα προβατα της βοσκης μου, σεις εισθε ανθρωποι, και εγω ο Θεος σας, λεγει Κυριος ο Θεος.