1 ελεησον ημας δεσποτα ο θεος παντων και επιβλεψον και επιβαλε τον φοβον σου επι παντα τα εθνη | 1 Come to our aid, O God of the universe, and put all the nations in dread of you! |
2 επαρον την χειρα σου επι εθνη αλλοτρια και ιδετωσαν την δυναστειαν σου | 2 Raise your hand against the heathen, that they may realize your power. |
3 ωσπερ ενωπιον αυτων ηγιασθης εν ημιν ουτως ενωπιον ημων μεγαλυνθειης εν αυτοις | 3 As you have used us to show them your holiness, so now use them to show us your glory. |
4 και επιγνωτωσαν σε καθαπερ και ημεις επεγνωμεν οτι ουκ εστιν θεος πλην σου κυριε | 4 Thus they will know, as we know, that there is no God but you. |
5 εγκαινισον σημεια και αλλοιωσον θαυμασια δοξασον χειρα και βραχιονα δεξιον | 5 Give new signs and work new wonders; show forth the splendor of your right hand and arm; |
6 εγειρον θυμον και εκχεον οργην εξαρον αντιδικον και εκτριψον εχθρον | 6 Rouse your anger, pour out wrath, humble the enemy, scatter the foe. |
7 σπευσον καιρον και μνησθητι ορκισμου και εκδιηγησασθωσαν τα μεγαλεια σου | 7 Hasten the day, bring on the time; |
8 εν οργη πυρος καταβρωθητω ο σωζομενος και οι κακουντες τον λαον σου ευροισαν απωλειαν | 8 Let raging fire consume the fugitive, and your people's oppressors meet destruction. |
9 συντριψον κεφαλας αρχοντων εχθρων λεγοντων ουκ εστιν πλην ημων | 9 crush the heads of the hostile rulers. |
10 συναγαγε πασας φυλας ιακωβ και κατακληρονομησον αυτους καθως απ' αρχης | 10 Gather all the tribes of Jacob, that they may inherit the land as of old, |
11 ελεησον λαον κυριε κεκλημενον επ' ονοματι σου και ισραηλ ον πρωτογονω ωμοιωσας | 11 Show mercy to the people called by your name; Israel, whom you named your first-born. |
12 οικτιρησον πολιν αγιασματος σου ιερουσαλημ τοπον καταπαυματος σου | 12 Take pity on your holy city, Jerusalem, your dwelling place. |
13 πλησον σιων αρεταλογιας σου και απο της δοξης σου τον λαον σου | 13 Fill Zion with your majesty, your temple with your glory. |
14 δος μαρτυριον τοις εν αρχη κτισμασιν σου και εγειρον προφητειας τας επ' ονοματι σου | 14 Give evidence of your deeds of old; fulfill the prophecies spoken in your name, |
15 δος μισθον τοις υπομενουσιν σε και οι προφηται σου εμπιστευθητωσαν | 15 Reward those who have hoped in you, and let your prophets be proved true. |
16 εισακουσον κυριε δεησεως των ικετων σου κατα την ευλογιαν ααρων περι του λαου σου | 16 Hear the prayer of your servants, for you are ever gracious to your people; |
17 και γνωσονται παντες οι επι της γης οτι κυριος ει ο θεος των αιωνων | 17 Thus it will be known to the very ends of the earth that you are the eternal God. |
18 παν βρωμα φαγεται κοιλια εστιν δε βρωμα βρωματος καλλιον | 18 The throat can swallow any food, yet some foods are more agreeable than others; |
19 φαρυγξ γευεται βρωματα θηρας ουτως καρδια συνετη λογους ψευδεις | 19 As the palate tests meat by its savor, so does a keen mind insincere words. |
20 καρδια στρεβλη δωσει λυπην και ανθρωπος πολυπειρος ανταποδωσει αυτω | 20 A deceitful character causes grief, but an experienced man can turn the tables on him. |
21 παντα αρρενα επιδεξεται γυνη εστιν δε θυγατηρ θυγατρος κρεισσων | 21 Though any man may be accepted as a husband, yet one girl will be more suitable than another: |
22 καλλος γυναικος ιλαρυνει προσωπον και υπερ πασαν επιθυμιαν ανθρωπου υπεραγει | 22 A woman's beauty makes her husband's face light up, for it surpasses all else that charms the eye; |
23 ει εστιν επι γλωσσης αυτης ελεος και πραυτης ουκ εστιν ο ανηρ αυτης καθ' υιους ανθρωπων | 23 And if, besides, her speech is kindly, his lot is beyond that of mortal men. |
24 ο κτωμενος γυναικα εναρχεται κτησεως βοηθον κατ' αυτον και στυλον αναπαυσεως | 24 A wife is her husband's richest treasure, a helpmate, a steadying column. |
25 ου ουκ εστιν φραγμος διαρπαγησεται κτημα και ου ουκ εστιν γυνη στεναξει πλανωμενος | 25 A vineyard with no hedge will be overrun; a man with no wife becomes a homeless wanderer. |
26 τις γαρ πιστευσει ευζωνω ληστη αφαλλομενω εκ πολεως εις πολιν | 26 Who will trust an armed band that shifts from city to city? |
27 ουτως ανθρωπω μη εχοντι νοσσιαν και καταλυοντι ου εαν οψιση | 27 Or a man who has no nest, but lodges where night overtakes him? |