ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων | 1 Iddio, delli Dei Signore, ha parlato; e chiamò la terra, da levante insino al ponente. |
2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει | 2 Da Sion è la bellezza del suo adornamento. |
3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα | 3 Iddio verrà manifestamente; il nostro Iddio, e non tacerà. Nel suo cospetto arderà il fuoco; e intorno a lui sarà la forte tempesta. |
4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου | 4 Di sopra chiamò il cielo, e la terra a dividere il suo popolo. |
5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις | 5 Raunateli i suoi santi; i quali òrdinano il suo testamento sopra li sacrificii. |
6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα | 6 E annunzieranno li cieli la sua giustizia; per che Iddio è giudice. |
7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω | 7 Popolo mio, odi, e parlerò; Israel, e a te testificherò; io sono Iddio, tuo Iddio. |
8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος | 8 Non ti riprenderò nelli tuoi sacrificii; ma gli tuoi sacrificii sempre sono nel mio cospetto. |
9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους | 9 Non torrò gli vitelli dalla tua casa, nè li becchi delle tue gregge. |
10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες | 10 Per che mie sono tutte le bestie delle selve, gli animali de' monti e li bovi. |
11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν | 11 Ho conosciuti tutti gli uccelli del cielo; ed è meco la bellezza del campo. |
12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης | 12 Se avrò fame, non tel dirò; egli è mio tutto il mondo, e la sua plenitudine. |
13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι | 13 Mangerò io forse le carni de' tauri? ovver beverò il sangue de' becchi? |
14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου | 14 A Dio sacrifica il sacrificio di laude; e all'Altissimo rendi i tuoi voti. |
15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα | 15 E nel dì della tribulazione appella me; e libererò te, e tu mi onorificherai. |
16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου | 16 Ma disse Iddio al peccatore: il per che racconti le mie giustizie, e per la tua bocca togli il mio testamento? |
17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω | 17 Ma tu hai avuto in odio la disciplina; e hai gittato dopo te le mie parole. |
18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις | 18 Se vedevi il latrone, con lui correvi; e con gli adulteri ponevi la tua parte. |
19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα | 19 La tua bocca ha abbondato di malizia; e la tua lingua ordinava gl' inganni. |
20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον | 20 Sedendo parlavi contra il tuo fratello, contra il figliuolo della tua madre ponevi scandalo; facesti queste cose, e ho taciuto. |
21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου | 21 Pensasti iniquamente, che sarò simile a te; te riprenderò, e ordinerò (me) contra la tua faccia. |
22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος | 22 Voi, che vi dimenticate Iddio, intendete queste cose; chè quando rapisca', non sia chi libera. |
23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου | 23 Onorificherà me il sacrificio della laude: e ivi è la (mia) via, che li dimostrerò nel Salvatore di Dio. |