Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 49


font
LXXBIBBIA CEI 1974
1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων1 'Al maestro del coro. Dei figli di Core. Salmo.'

2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει2 Ascoltate, popoli tutti,
porgete orecchio abitanti del mondo,
3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα3 voi nobili e gente del popolo,
ricchi e poveri insieme.
4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου4 La mia bocca esprime sapienza,
il mio cuore medita saggezza;
5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις5 porgerò l'orecchio a un proverbio,
spiegherò il mio enigma sulla cetra.

6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα6 Perché temere nei giorni tristi,
quando mi circonda la malizia dei perversi?
7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω7 Essi confidano nella loro forza,
si vantano della loro grande ricchezza.

8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος8 Nessuno può riscattare se stesso,
o dare a Dio il suo prezzo.
9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους9 Per quanto si paghi il riscatto di una vita,
non potrà mai bastare
10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες10 per vivere senza fine,
e non vedere la tomba.
11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν11 Vedrà morire i sapienti;
lo stolto e l'insensato periranno insieme
e lasceranno ad altri le loro ricchezze.

12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης12 Il sepolcro sarà loro casa per sempre,
loro dimora per tutte le generazioni,
eppure hanno dato il loro nome alla terra.
13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι13 Ma l'uomo nella prosperità non comprende,
è come gli animali che periscono.

14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου14 Questa è la sorte di chi confida in se stesso,
l'avvenire di chi si compiace nelle sue parole.
15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα15 Come pecore sono avviati agli inferi,
sarà loro pastore la morte;
scenderanno a precipizio nel sepolcro,
svanirà ogni loro parvenza:
gli inferi saranno la loro dimora.

16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου16 Ma Dio potrà riscattarmi,
mi strapperà dalla mano della morte.
17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω17 Se vedi un uomo arricchirsi, non temere,
se aumenta la gloria della sua casa.
18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις18 Quando muore con sé non porta nulla,
né scende con lui la sua gloria.

19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα19 Nella sua vita si diceva fortunato:
"Ti loderanno, perché ti sei procurato del bene".
20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον20 Andrà con la generazione dei suoi padri
che non vedranno mai più la luce.

21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου21 L'uomo nella prosperità non comprende,
è come gli animali che periscono.
22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος
23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου