Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 49


font
LXXBIBLIA
1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Salmo.
2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει2 ¡Oídlo, pueblos todos,
escuchad, habitantes todos de la tierra,
3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα3 hijos de Adán, así como hijos de hombre,
ricos y pobres a la vez!
4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου4 Mi boca va a decir sabiduría,
y cordura el murmullo de mi corazón;
5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις5 tiendo mi oído a un proverbio,
al son de cítara descubriré mi enigma.
6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα6 ¿Por qué temer en días de desgracia
cuando me cerca la malicia de los que me hostigan,
7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω7 los que ponen su confianza en su fortuna,
y se glorían de su gran riqueza?
8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος8 ¡Si nadie puede redimirse
ni pagar a Dios por su rescate!;
9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους9 es muy cara la redención de su alma,
y siempre faltará,
10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες10 para que viva aún y nunca vea la fosa.
11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν11 Se ve, en cambio, fenecer a los sabios,
perecer a la par necio y estúpido,
y dejar para otros sus riquezas.
12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης12 Sus tumbas son sus casas para siempre,
sus moradas de edad en edad;
¡y a sus tierras habían puesto sus nombres!
13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι13 El hombre en la opulencia no comprende,
a las bestias mudas se asemeja.
14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου14 Así andan ellos, seguros de sí mismos,
y llegan al final, contentos de su suerte. Pausa.
15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα15 Como ovejas son llevados al seol,
los pastorea la Muerte,
y los rectos dominarán sobre ellos.
Por la mañana se desgasta su imagen,
¡el seol será su residencia!
16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου16 Pero Dios rescatará mi alma,
de las garras del seol me cobrará.
17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω17 No temas cuando el hombre se enriquece,
cuando crece el boato de su casa.
18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις18 Que a su muerte, nada ha de llevarse,
su boato no bajará con él.
19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα19 Aunque en vida se bendecía a sí mismo
- te alaban, porque te has tratado bien -,
20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον20 irá a unirse a la estirpe de sus padres,
que nunca ya verán la luz.
21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου21 El hombre en la opulencia no comprende,
a las bestias mudas se asemeja.
22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος
23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου