1 εστιν γαρ αργυριω τοπος οθεν γινεται τοπος δε χρυσιω οθεν διηθειται | 1 Hay, sí, para la plata un venero, para el oro un lugar donde se purifica. |
2 σιδηρος μεν γαρ εκ γης γινεται χαλκος δε ισα λιθω λατομειται | 2 Se extrae del suelo el hierro, una piedra fundida se hace cobre. |
3 ταξιν εθετο σκοτει και παν περας αυτος εξακριβαζεται λιθος σκοτια και σκια θανατου | 3 Se pone fin a las tinieblas, hasta el último límite se excava la piedra oscura y lóbrega. |
4 διακοπη χειμαρρου απο κονιας οι δε επιλανθανομενοι οδον δικαιαν ησθενησαν εκ βροτων | 4 Extranjeros abren galerías de todo pie olvidadas, y oscilan, se balancean, lejos de los humanos. |
5 γη εξ αυτης εξελευσεται αρτος υποκατω αυτης εστραφη ωσει πυρ | 5 Tierra de donde sale el pan, que está revuelta, abajo, por el fuego. |
6 τοπος σαπφειρου οι λιθοι αυτης και χωμα χρυσιον αυτω | 6 Lugar donde las piedras son zafiro y contienen granos de oro. |
7 τριβος ουκ εγνω αυτην πετεινον και ου παρεβλεψεν αυτην οφθαλμος γυπος | 7 Sendero que no conoce el ave de rapiña, ni el ojo del buitre lo columbra. |
8 ουκ επατησαν αυτην υιοι αλαζονων ου παρηλθεν επ' αυτης λεων | 8 No lo pisaron los hijos del orgullo, el león jamás lo atravesó. |
9 εν ακροτομω εξετεινεν χειρα αυτου κατεστρεψεν δε εκ ριζων ορη | 9 Aplica el hombre al pedernal su mano, descuaja las montañas de raíz. |
10 δινας δε ποταμων ερρηξεν παν δε εντιμον ειδεν μου ο οφθαλμος | 10 Abre canales en las rocas, ojo avizor a todo lo precioso. |
11 βαθη δε ποταμων ανεκαλυψεν εδειξεν δε εαυτου δυναμιν εις φως | 11 Explora las fuentes de los ríos, y saca a luz lo oculto. |
12 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της επιστημης | 12 Mas la Sabiduría, ¿de dónde viene? ¿cuál es la sede de la Inteligencia? |
13 ουκ οιδεν βροτος οδον αυτης ουδε μη ευρεθη εν ανθρωποις | 13 Ignora el hombre su sendero, no se le encuentra en la tierra de los vivos. |
14 αβυσσος ειπεν ουκ εστιν εν εμοι και θαλασσα ειπεν ουκ εστιν μετ' εμου | 14 Dice el Abismo: «No está en mí», y el Mar: «No está conmigo.» |
15 ου δωσει συγκλεισμον αντ' αυτης και ου σταθησεται αργυριον ανταλλαγμα αυτης | 15 No se puede dar por ella oro fino, ni comprarla a precio de plata, |
16 και ου συμβασταχθησεται χρυσιω ωφιρ εν ονυχι τιμιω και σαπφειρω | 16 ni evaluarla con el oro de Ofir, el ágata preciosa o el zafiro. |
17 ουκ ισωθησεται αυτη χρυσιον και υαλος και το αλλαγμα αυτης σκευη χρυσα | 17 No la igualan el oro ni el vidrio, ni se puede cambiar por vaso de oro puro. |
18 μετεωρα και γαβις ου μνησθησεται και ελκυσον σοφιαν υπερ τα εσωτατα | 18 Corales y cristal ni mencionarlos, mejor es pescar Sabiduría que perlas. |
19 ουκ ισωθησεται αυτη τοπαζιον αιθιοπιας χρυσιω καθαρω ου συμβασταχθησεται | 19 No la iguala el topacio de Kus, ni con oro puro puede evaluarse. |
20 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της συνεσεως | 20 Mas la Sabiduría, ¿de dónde viene? ¿cuál es la sede de la Inteligencia? |
21 λεληθεν παντα ανθρωπον και απο πετεινων του ουρανου εκρυβη | 21 Ocúltase a los ojos de todo ser viviente, se hurta a los pájaros del cielo. |
22 η απωλεια και ο θανατος ειπαν ακηκοαμεν δε αυτης το κλεος | 22 La Perdición y la Muerte dicen: «De oídas sabemos su renombre.» |
23 ο θεος ευ συνεστησεν αυτης την οδον αυτος δε οιδεν τον τοπον αυτης | 23 Sólo Dios su camino ha distinguido, sólo él conoce su lugar. |
24 αυτος γαρ την υπ' ουρανον πασαν εφορα ειδως τα εν τη γη παντα α εποιησεν | 24 (Porque él otea hasta los confines de la tierra, y ve cuanto hay bajo los cielos.) |
25 ανεμων σταθμον υδατος τε μετρα | 25 Cuando dio peso al viento y aforó las aguas con un módulo, |
26 οτε εποιησεν ουτως υετον ηριθμησεν και οδον εν τιναγματι φωνας | 26 cuando a la lluvia impuso ley y un camino a los giros de los truenos, |
27 τοτε ειδεν αυτην και εξηγησατο αυτην ετοιμασας εξιχνιασεν | 27 entonces la vio y le puso precio, la estableció y la escudriñó. |
28 ειπεν δε ανθρωπω ιδου η θεοσεβεια εστιν σοφια το δε απεχεσθαι απο κακων εστιν επιστημη | 28 Y dijo al hombre: «Mira, el temor del Señor es la Sabiduría, huir del mal, la Inteligencia.» |