Proverbios 1
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel: | 1 Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël, |
2 para aprender sabiduría e instrucción, para entender los discursos profundos, | 2 ad sciendam sapientiam et disciplinam ; |
3 para alcanzar intrucción y perspicacia, - justicia, equidad y rectitud -, | 3 ad intelligenda verba prudentiæ, et suscipiendam eruditionem doctrinæ, justitiam, et judicium, et æquitatem : |
4 para enseñar a los simples la prudencia, a los jóvenes ciencia y reflexión, | 4 ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia et intellectus. |
5 Que atienda el sabio y crecerá en doctrina, y el inteligente aprenderá a hacer proyectos. | 5 Audiens sapiens, sapientior erit, et intelligens gubernacula possidebit. |
6 para descifrar proverbios y enigmas, los dichos de los sabios y sus adivinanzas. | 6 Animadvertet parabolam et interpretationem, verba sapientum et ænigmata eorum. |
7 El temor de Yahveh es el principio de la ciencia; los necios desprecian la sabiduría y la instrucción. | 7 Timor Domini principium sapientiæ ; sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt. |
8 Escucha, hijo mío, la instrucción de tu padre y no desprecies la lección de tu madre: | 8 Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ : |
9 corona graciosa son para tu cabeza y un collar para tu cuello. | 9 ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo. |
10 Hijo mío, si los pecadores te quieren seducir, no vayas. | 10 Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis. |
11 Si te dicen: «¡Vente con nosotros, estemos al acecho para derramar sangre, apostémonos contra el inocente sin motivo alguno, | 11 Si dixerint : Veni nobiscum, insidiemur sanguini ; abscondamus tendiculas contra insontem frustra ; |
12 devorémoslos vivos como el seol, enteros como los que bajan a la fosa!; | 12 deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum ; |
13 ¡hallaremos toda clase de riquezas, llenaremos nuestras casas de botín, | 13 omnem pretiosam substantiam reperiemus ; implebimus domos nostras spoliis : |
14 te tocará tu parte igual que a nosotros, para todos habrá bolsa común!»: | 14 sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum : |
15 no te pongas, hijo mío, en camino con ellos, tu pie detén ante su senda, | 15 fili mi, ne ambules cum eis ; prohibe pedem tuum a semitis eorum : |
16 porque sus pies corren hacia el mal y a derramar sangre se apresuran; | 16 pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem. |
17 pues es inútil tender la red a los ojos mismos de los pajarillos. | 17 Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum. |
18 Contra su propia sangre están acechando, apostados están contra sus propias vidas. | 18 Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas. |
19 Esa es la senda de todo el que se entrega a la rapiña: ella quita la vida a su propio dueño. | 19 Sic semitæ omnis avari : animas possidentium rapiunt. |
20 La Sabiduría clama por las calles, por las plazas alza su voz, | 20 Sapientia foris prædicat ; in plateis dat vocem suam : |
21 llama en la esquina de las calles concurridas, a la entrada de las puertas de la ciudad pronuncia sus discursos: | 21 in capite turbarum clamitat ; in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens : |
22 «¿Hasta cuándo, simples, amaréis vuestra simpleza y arrogantes os gozaréis en la arrogancia y necios tendréis odio a la ciencia? | 22 Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam ? |
23 Convertíos por mis reprensiones: voy a derramar mi espíritu para vosotros, os voy a comunicar mis palabras. | 23 convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea. |
24 Ya que os he llamado y no habéis querido, he tendido mi mano y nadie ha prestado atención, | 24 Quia vocavi, et renuistis ; extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret : |
25 habéis despreciado todos mis consejos, no habéis hecho caso de mis reprensiones; | 25 despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis. |
26 también yo me reiré de vuestra desgracia, me burlaré cuando llegue vuestro espanto, | 26 Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit. |
27 cuando llegue, como huracán, vuestro espanto, vuestra desgracia sobrevenga como torbellino, cuando os alcancen la angustia y la tribulación. | 27 Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit ; quando venerit super vos tribulatio et angustia : |
28 Entonces me llamarán y no responderé, me buscarán y no me hallarán. | 28 tunc invocabunt me, et non exaudiam ; mane consurgent, et non invenient me : |
29 Porque tuvieron odio a la ciencia y no eligieron el temor de Yahveh, | 29 eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint, |
30 no hicieron caso de mi consejo, ni admitieron de mí ninguna reprensión; | 30 nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ. |
31 comerán del fruto de su conducta, de sus propios consejos se hartarán. | 31 Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur. |
32 Su propio descarrío matará a los simples, la despreocupación perderá a los insensatos. | 32 Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos. |
33 Pero el que me escucha vivirá seguro, tranquilo, sin temor a la desgracia». | 33 Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato. |