Jó 6

VULGATA	LXX
1 Respondens autem Job, dixit :	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 Utinam appenderentur peccata mea quibus iram merui, et calamitas quam patior, in statera !	2 ει γαρ τις ιστων στησαι μου την οργην τας δε οδυνας μου αραι εν ζυγω ομοθυμαδον
3 Quasi arena maris hæc gravior appareret ; unde et verba mea dolore sunt plena :	3 και δη αμμου παραλιας βαρυτερα εσται αλλ' ως εοικεν τα ρηματα μου εστιν φαυλα
4 quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum ; et terrores Domini militant contra me.	4 βελη γαρ κυριου εν τω σωματι μου εστιν ων ο θυμος αυτων εκπινει μου το αιμα οταν αρξωμαι λαλειν κεντουσι με
5 Numquid rugiet onager cum habuerit herbam ? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit ?	5 τι γαρ μη δια κενης κεκραξεται ονος αγριος αλλ' η τα σιτα ζητων ει δε και ρηξει φωνην βους επι φατνης εχων τα βρωματα
6 aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum ? aut potest aliquis gustare quod gustatum affert mortem ?	6 ει βρωθησεται αρτος ανευ αλος ει δε και εστιν γευμα εν ρημασιν κενοις
7 Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc, præ angustia, cibi mei sunt.	7 ου δυναται γαρ παυσασθαι μου η ψυχη βρομον γαρ ορω τα σιτα μου ωσπερ οσμην λεοντος
8 Quis det ut veniat petitio mea, et quod expecto tribuat mihi Deus ?	8 ει γαρ δωη και ελθοι μου η αιτησις και την ελπιδα μου δωη ο κυριος
9 et qui cœpit, ipse me conterat ; solvat manum suam, et succidat me ?	9 αρξαμενος ο κυριος τρωσατω με εις τελος δε μη με ανελετω
10 Et hæc mihi sit consolatio, ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.	10 ειη δε μου πολις ταφος εφ' ης επι τειχεων ηλλομην επ' αυτης ου μη φεισωμαι ου γαρ εψευσαμην ρηματα αγια θεου μου
11 Quæ est enim fortitudo mea, ut sustineam ? aut quis finis meus, ut patienter agam ?	11 τις γαρ μου η ισχυς οτι υπομενω η τις μου ο χρονος οτι ανεχεται μου η ψυχη
12 Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.	12 μη ισχυς λιθων η ισχυς μου η αι σαρκες μου εισιν χαλκειαι
13 Ecce non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.	13 η ουκ επ' αυτω επεποιθειν βοηθεια δε απ' εμου απεστιν
14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.	14 απειπατο με ελεος επισκοπη δε κυριου υπερειδεν με
15 Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.	15 ου προσειδον με οι εγγυτατοι μου ωσπερ χειμαρρους εκλειπων η ωσπερ κυμα παρηλθον με
16 Qui timent pruinam, irruet super eos nix.	16 οιτινες με διευλαβουντο νυν επιπεπτωκασιν μοι ωσπερ χιων η κρυσταλλος πεπηγως
17 Tempore quo fuerint dissipati, peribunt ; et ut incaluerit, solventur de loco suo.	17 καθως τακεισα θερμης γενομενης ουκ επεγνωσθη οπερ ην
18 Involutæ sunt semitæ gressuum eorum ; ambulabunt in vacuum, et peribunt.	18 ουτως καγω κατελειφθην υπο παντων απωλομην δε και εξοικος εγενομην
19 Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.	19 ιδετε οδους θαιμανων ατραπους σαβων οι διορωντες
20 Confusi sunt, quia speravi : venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.	20 και αισχυνην οφειλησουσιν οι επι πολεσιν και χρημασιν πεποιθοτες
21 Nunc venistis ; et modo videntes plagam meam, timetis.	21 αταρ δε και υμεις επεβητε μοι ανελεημονως ωστε ιδοντες το εμον τραυμα φοβηθητε
22 Numquid dixi : Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi ?	22 τι γαρ μη τι υμας ητησα η της παρ' υμων ισχυος επιδεομαι
23 vel : Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me ?	23 ωστε σωσαι με εξ εχθρων η εκ χειρος δυναστων ρυσασθαι με
24 Docete me, et ego tacebo : et si quid forte ignoravi, instruite me.	24 διδαξατε με εγω δε κωφευσω ει τι πεπλανημαι φρασατε μοι
25 Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me ?	25 αλλ' ως εοικεν φαυλα αληθινου ρηματα ου γαρ παρ' υμων ισχυν αιτουμαι
26 Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.	26 ουδε ο ελεγχος υμων ρημασιν με παυσει ουδε γαρ υμων φθεγμα ρηματος ανεξομαι
27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.	27 πλην οτι επ' ορφανω επιπιπτετε εναλλεσθε δε επι φιλω υμων
28 Verumtamen quod cœpistis explete : præbete aurem, et videte an mentiar.	28 νυνι δε εισβλεψας εις προσωπα υμων ου ψευσομαι
29 Respondete, obsecro, absque contentione ; et loquentes id quod justum est, judicate.	29 καθισατε δη και μη ειη αδικον και παλιν τω δικαιω συνερχεσθε
30 Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.	30 ου γαρ εστιν εν γλωσση μου αδικον η ο λαρυγξ μου ουχι συνεσιν μελετα