Scrutatio

Mercoledi, 1 maggio 2024 - San Giuseppe Lavoratore ( Letture di oggi)

Lettera agli Ebrei 10


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Umbram enim habens lex bonorum futurorum, non ip sam imaginem rerum, per singulos annos iisdem ipsis hostiis, quas offerunt indesinenter, numquam potest accedentes perfectos facere.1 No conteniendo, en efecto, la Ley más que una sombra de los bienes futuros, no la realidad de las cosas, no puede nunca, mediante unos mismos sacrificios que se ofrecen sin cesar año tras año, dar la perfección a los que se acercan.
2 Alioquin nonne cessassent offerri, ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccatorum cultores semel mundati?2 De otro modo, ¿no habrían cesado de ofrecerlos, al no tener ya conciencia de pecado los que ofrecen ese culto, una vez purificados?
3 Sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit.3 Al contrario, con ellos se renueva cada año el recuerdo de los pecados,
4 Impossibile enim est sanguinem taurorum et hircorum auferre peccata.4 pues es imposible que sangre de toros y machos cabríos borre pecados.
5 Ideo ingrediens mundum dicit:
“ Hostiam et oblationem noluisti,
corpus autem aptasti mihi;
5 Por eso, al entrar en este mundo, dice: Sacrificio y oblación no quisiste; pero me has formado un cuerpo.
6 holocautomata et sacrificia pro peccato
non tibi placuerunt.
6 Holocaustos y sacrificios por el pecado no te agradaron.
7 Tunc dixi: Ecce venio,
in capitulo libri scriptum est de me,
ut faciam, Deus, voluntatem tuam ”.
7 Entonces dije: ¡He aquí que vengo - pues de mí está escrito en el rollo del libro - a hacer, oh Dios, tu voluntad!
8 Superius dicens: “ Hostias et oblationes et holocautomata et sacrificia pro peccato noluisti, nec placuerunt tibi ”, quae secundum legem offeruntur,8 Dice primero: Sacrificios y oblaciones y holocaustos y sacrificios por el pecado no los quisiste ni te agradaron - cosas todas ofrecidas conforme a la Ley -
9 tunc dixit: “ Ecce venio, ut faciam voluntatem tuam ”. Aufert primum, ut secundum statuat;9 entonces - añade -: He aquí que vengo a hacer tu voluntad. Abroga lo primero para establecer el segundo.
10 in qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Christi Iesu in semel.
10 Y en virtud de esta voluntad somos santificados, merced a la oblación de una vez para siempre del cuerpo de Jesucristo.
11 Et omnis quidem sacerdos stat cotidie ministrans et easdem saepe offerens hostias, quae numquam possunt auferre peccata.11 Y, ciertamente, todo sacerdote está en pie, día tras día, oficiando y ofreciendo reiteradamente los mismos sacrificios, que nunca pueden borrar pecados.
12 Hic autem, una pro peccatis oblata hostia, in sempiternum consedit in dextera Dei,12 El, por el contrario, habiendo ofrecido por los pecados un solo sacrificio, se sentó a la diestra de Dios para siempre,
13 de cetero exspectans, donec ponantur inimici eius scabellum pedum eius;13 esperando desde entonces hasta que sus enemigos sean puestos por escabel de sus pies.
14 una enim oblatione consummavit in sempiternum eos, qui sanctificantur.14 En efecto, mediante una sola oblación ha llevado a la perfección para siempre a los santificados.
15 Testificatur autem nobis et Spiritus Sanctus; postquam enim dixit:15 También el Espíritu Santo nos da testimonio de ello. Porque, después de haber dicho:
16 “ Hoc est testamentum, quod testabor ad illos post dies illos, dicit Dominus, dando leges meas in cordibus eorum, et in mente eorum superscribam eas;16 Esta es la Alianza que pactaré con ellos después de aquellos días, dice el Señor: Pondré mis leyes en sus corazones, y en su mente las grabaré,
17 et peccatorum eorum et iniquitatum eorum iam non recordabor amplius ”.
17 añade: Y de sus pecados e iniquidades no me acordaré ya.
18 Ubi autem horum remissio, iam non oblatio pro peccato.
18 Ahora bien, donde hay remisión de estas cosas, ya no hay más oblación por el pecado.
19 Habentes itaque, fratres, fiduciam in introitum Sanctorum in sanguine Iesu,19 Teniendo, pues, hermanos, plena seguridad para entrar en el santuario en virtud de la sangre de Jesús,
20 quam initiavit nobis viam novam et viventem per velamen, id est carnem suam,20 por este camino nuevo y vivo, inaugurado por él para nosotros, a través del velo, es decir, de su propia carne,
21 et sacerdotem magnum super domum Dei,21 y con un Sumo Sacerdote al frente de la casa de Dios,
22 accedamus cum vero corde in plenitudine fidei, aspersi corda a conscientia mala et abluti corpus aqua munda;22 acerquémonos con sincero corazón , en plenitud de fe, purificados los corazones de conciencia mala y lavados los cuerpos con agua pura.
23 teneamus spei confessionem indeclinabilem, fidelis enim est, qui repromisit;23 Mantengamos firme la confesión de la esperanza, pues fiel es el autor de la Promesa.
24 et consideremus invicem in provocationem caritatis et bonorum operum,24 Fijémonos los unos en los otros para estímulo de la caridad y las buenas obras,
25 non deserentes congregationem nostram, sicut est consuetudinis quibusdam, sed exhortantes, et tanto magis quanto videtis appropinquantem diem.
25 sin abandonar vuestra propia asamblea, como algunos acostumbran hacerlo, antes bien, animándoos: tanto más, cuanto que veis que se acerca ya el Día.
26 Voluntarie enim peccantibus nobis, post acceptam notitiam veritatis, iam non relinquitur pro peccatis hostia,26 Porque si voluntariamente pecamos después de haber recibido el pleno conocimiento de la verdad, ya no queda sacrificio por los pecados,
27 terribilis autem quaedam exspectatio iudicii, et ignis aemulatio, quae consumptura est adversarios.27 sino la terrible espera del juicio y la furia del fuego pronto a devorar a los rebeldes.
28 Irritam quis faciens legem Moysis, sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur;28 Si alguno viola la Ley de Moisés es condenado a muerte sin compasión, por la declaración de dos o tres testigos.
29 quanto deteriora putatis merebitur supplicia, qui Filium Dei conculcaverit et sanguinem testamenti communem duxerit, in quo sanctificatus est, et Spiritui gratiae contumeliam fecerit?29 ¿Cuánto más grave castigo pensáis que merecerá el que pisoteó al Hijo de Dios, y tuvo como profana la sangre de la Alianza que le santificó, y ultrajó al Espíritu de la gracia?
30 Scimus enim eum, qui dixit: “ Mihi vindicta, ego retribuam ”; et iterum: “ Iudicabit Dominus populum suum ”.30 Pues conocemos al que dijo: Mía es la venganza; yo daré lo merecido. Y también: El Señor juzgará a su pueblo.
31 Horrendum est incidere in manus Dei viventis.
31 ¡Es tremendo caer en la manos de Dios vivo!
32 Rememoramini autem pristinos dies, in quibus illuminati magnum certamen sustinuistis passionum,32 Traed a la memoria los días pasados, en que después de ser iluminados, hubisteis de soportar un duro y doloroso combate,
33 in altero quidem opprobriis et tribulationibus spectaculum facti, in altero autem socii taliter conversantium effecti;33 unas veces expuestos públicamente a ultrajes y tribulaciones; otras, haciéndoos solidarios de los que así eran tratados.
34 nam et vinctis compassi estis et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis, cognoscentes vos habere meliorem substantiam et manentem.34 Pues compartisteis los sufrimientos de los encarcelados; y os dejasteis despojar con alegría de vuestros bienes, conscientes de que poseíais una riqueza mejor y más duradera.
35 Nolite itaque abicere confidentiam vestram, quae magnam habet remunerationem;35 No perdáis ahora vuestra confianza, que lleva consigo una gran recompensa.
36 patientia enim vobis necessaria est, ut voluntatem Dei facientes reportetis promissionem.
36 Necesitáis paciencia en el sufrimiento para cumplir la voluntad de Dios y conseguir así lo prometido.
37 Adhuc enim modicum quantulum,
qui venturus est, veniet et non tardabit.
37 Pues todavía un poco, muy poco tiempo; y el que ha de venir vendrá sin tardanza.
38 Iustus autem meus ex fide vivet;
quod si subtraxerit se,
non sibi complacet in eo anima mea.
38 Mi justo vivirá por la fe; mas si es cobarde, mi alma no se complacerá en él.
39 Nos autem non sumus subtractionis in perditionem, sed fidei in acquisitionem animae.
39 Pero nosotros no somos cobardes para perdición, sino creyentes para salvación del alma.