Lucas 17

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Et ad discipulos suos ait: “ Impossibile est ut non ve niant scandala;vae autem illi, per quem veniunt!	1 Rzekł znowu do swoich uczniów: Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą.
2 Utilius est illi, si lapis molaris imponaturcirca collum eius et proiciatur in mare, quam ut scandalizet unum de pusillisistis.	2 Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie.
3 Attendite vobis! Si peccaverit frater tuus, increpa illum et, si paenitentiam egerit, dimitteilli;	3 Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu.
4 et si septies in die peccaverit in te et septies conversus fuerit ad tedicens: “Paenitet me”, dimittes illi ”.	4 I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: żałuję tego, przebacz mu.
5 Et dixerunt apostoli Domino: “ Adauge nobis fidem! ”.	5 Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary.
6 Dixit autemDominus: “ Si haberetis fidem sicut granum sinapis, diceretis huic arborimoro: “Eradicare et transplantare in mare”, et oboediret vobis.	6 Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna.
7 Quis autemvestrum habens servum arantem aut pascentem, qui regresso de agro dicet illi:“Statim transi, recumbe”,	7 Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: Pójdź i siądź do stołu?
8 et non dicet ei: “Para, quod cenem, etpraecinge te et ministra mihi, donec manducem et bibam, et post haec tumanducabis et bibes”?	8 Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?
9 Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit, quaepraecepta sunt?	9 Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono?
10 Sic et vos, cum feceritis omnia, quae praecepta sunt vobis,dicite: “Servi inutiles sumus; quod debuimus facere, fecimus” ”.	10 Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać.
11 Et factum est, dum iret in Ierusalem, et ipse transibat per mediam Samariamet Galilaeam.	11 Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.
12 Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decemviri leprosi, qui steterunt a longe	12 Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka
13 et levaverunt vocem dicentes: “ Iesupraeceptor, miserere nostri! ”.	13 i głośno zawołali: Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami.
14 Quos ut vidit, dixit: “ Ite, ostenditevos sacerdotibus ”. Et factum est, dum irent, mundati sunt.	14 Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni.
15 Unus autem exillis, ut vidit quia sanatus est, regressus est cum magna voce magnificans Deum	15 Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem,
16 et cecidit in faciem ante pedes eius gratias agens ei; et hic eratSamaritanus.	16 upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.
17 Respondens autem Iesus dixit: “ Nonne decem mundati sunt? Etnovem ubi sunt?	17 Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu?
18 Non sunt inventi qui redirent, ut darent gloriam Deo, nisihic alienigena? ”.	18 żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.
19 Et ait illi: “ Surge, vade; fides tua te salvum fecit”.	19 Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła.
20 Interrogatus autem a pharisaeis: “ Quando venit regnum Dei? ”, responditeis et dixit: “ Non venit regnum Dei cum observatione,	20 Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie;
21 neque dicent: “Eccehic” aut: “Illic”; ecce enim regnum Dei intra vos est ”.	21 i nie powiedzą: Oto tu jest albo: Tam. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest.
22 Et ait addiscipulos: “ Venient dies, quando desideretis videre unum diem Filii hominiset non videbitis.	22 Do uczniów zaś rzekł: Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie.
23 Et dicent vobis: “Ecce hic”, “Ecce illic”; noliteire neque sectemini.	23 Powiedzą wam: Oto tam lub: Oto tu. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi.
24 Nam sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea, quae subcaelo sunt, fulget, ita erit Filius hominis in die sua.	24 Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.
25 Primum autem oportetillum multa pati et reprobari a generatione hac.	25 Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.
26 Et sicut factum est indiebus Noe, ita erit et in diebus Filii hominis:	26 Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego:
27 edebant, bibebant, uxoresducebant, dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noe in arcam, etvenit diluvium et perdidit omnes.	27 jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich.
28 Similiter sicut factum est in diebus Lot:edebant, bibebant, emebant, vendebant, plantabant, aedificabant;	28 Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali,
29 qua dieautem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem et sulphur de caelo et omnes perdidit.	29 lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i wygubił wszystkich;
30 Secundum haec erit, qua die Filius hominis revelabitur.	30 tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.
31 In illa die, quifuerit in tecto, et vasa eius in domo, ne descendat tollere illa; et, qui inagro, similiter non redeat retro.	31 W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie.
32 Memores estote uxoris Lot.	32 Przypomnijcie sobie żonę Lota.
33 Quicumquequaesierit animam suam salvam facere, perdet illam; et, quicumque perdideritillam, vivificabit eam.	33 Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je.
34 Dico vobis: Illa nocte erunt duo in lecto uno: unus assumetur, et alter relinquetur;	34 Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.
35 duae erunt molentes in unum: unaassumetur, et altera relinquetur ”. (36) 37 Respondentes dicunt illi: “ Ubi,Domine? ”. Qui dixit eis: “ Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur etaquilae ”.	35 Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona.
	36 Pytali Go: Gdzie, Panie?
	37 On im odpowiedział: Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy.