Isaia 45

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Haec dicit Dominus de uncto suo Cyro: “ Apprehendi dexteram eius, ut subiciam ante faciem eius gentes et dorsa regum vertam et aperiam coram eo ianuas; et portae non claudentur.	1 Ουτω λεγει Κυριος προς τον κεχρισμενον αυτου, τον Κυρον, του οποιου την δεξιαν χειρα εκρατησα, δια να υποταξω τα εθνη εμπροσθεν αυτου? και θελω λυσει την οσφυν των βασιλεων, δια να ανοιξω τα διθυρα εμπροθεν αυτου? και αι πυλαι δεν θελουσι κλεισθη.
2 Ego ante te ibo et montes humiliabo; portas aereas conteram et vectes ferreos confringam.	2 Εγω θελω υπαγει εμπροθεν σου και εξομαλυνει τας σκολιας οδους? θελω συντριψει τας χαλκινας θυρας και κοψει τους σιδηρους μοχλους.
3 Et dabo tibi thesauros absconditos et divitias occultas, ut scias quia ego Dominus, qui vocavi te nomine tuo, Deus Israel.	3 Και θελω σοι δωσει θησαυρους φυλαττομενους εν σκοτει και πλουτη κερυμμενα εν αποκρυφοις? δια να γνωρισης οτι εγω ειμαι ο Κυριος ο καλων σε κατ' ονομα, ο Θεος του Ισραηλ.
4 Propter servum meum Iacob et Israel electum meum, et vocavi te nomine tuo; designavi te, et non cognovisti me.	4 Δια τον Ιακωβ τον δουλον μου και τον Ισραηλ τον εκλεκτον μου σε εκαλεσα μαλιστα με το ονομα σου, σε επωνομασα, αν και δεν με εγνωρισας.
5 Ego Dominus, et non est amplius: extra me non est Deus. Accinxi te, et non cognovisti me,	5 Εγω ειμαι ο Κυριος και δεν ειναι αλλος? δεν υπαρχει εκτος εμου Θεος? εγω σε περιεζωσα, αν και δεν με εγνωρισας,
6 ut sciant ab ortu solis et ab occidente quoniam absque me nullus est. Ego Dominus, et non est alter,	6 δια να γνωρισωσιν απο ανατολων ηλιου και απο δυσμων, οτι εκτος εμου δεν υπαρχει ουδεις? εγω ειμαι ο Κυριος και δεν υπαρχει αλλος?
7 formans lucem et creans tenebras, faciens pacem et creans malum: ego Dominus faciens omnia haec.	7 ο κατασκευασας το φως και ποιησας το σκοτος? ο ποιων ειρηνην και κτιζων κακον? εγω ο Κυριος ποιω παντα ταυτα.
8 Rorate, caeli, desuper, et nubes pluant iustitiam; aperiatur terra et germinet salvationem; et iustitia oriatur simul: ego Dominus creavi eam ”.	8 Σταλαξατε δροσον ανωθεν, ουρανοι, και ας ρανωσιν αι νεφελαι δικαιοσυνην? ας ανοιξη η γη και ας γεννηση σωτηριαν και ας βλαστηση δικαιοσυνην ομου? εγω ο Κυριος εποιησα τουτο.
9 Vae, qui contradicit fictori suo, testa de vasis fictilibus terrae! Numquid dicet lutum figulo suo: “ Quid facis? ” et “ Opus tuum absque manibus est ”?	9 Ουαι εις τον αντιμαχομενον προς τον Ποιητην αυτου. Ας αντιμαχεται το οστρακον προς τα οστρακα της γης? ο πηλος θελει ειπει προς τον πλαττοντα αυτον, Τι καμνεις; η το εργον σου, Ουτος δεν εχει χειρας;
10 Vae, qui dicit patri: “ Quid generas? ” et mulieri: “ Quid parturis? ”.	10 Ουαι εις τον λεγοντα προς τον πατερα, τι γεννας; προς την γυναικα, τι κοιλοπονεις;
11 Haec dicit Dominus, Sanctus Israel, plastes eius: “ Numquid ventura interrogatis me super filios meos et super opus manuum mearum mandatis mihi?	11 Ουτω λεγει Κυριος, ο Αγιος του Ισραηλ και ο Πλαστης αυτου? Ερωτατε με δια τα μελλοντα περι των υιων μου και περι του εργου των χειρων μου προσταξατε με.
12 Ego feci terram et hominem super eam creavi ego; manus meae tetenderunt caelos, et omni militiae eorum mandavi.	12 Εγω εκτισα την γην και εποιησα ανθρωπον επ' αυτης? εγω δια των χειρων μου εξετεινα τους ουρανους και εδωκα διαταγας εις πασαν την στρατιαν αυτων.
13 Ego suscitavi eum in iustitia et omnes vias eius dirigam; ipse aedificabit civitatem meam et captivitatem meam dimittet non in pretio neque in muneribus ”, dicit Dominus exercituum.	13 Εγω εξηγειρα εκεινον εις δικαιοσυνην και θελω διευθυνει πασας τας οδους αυτου? αυτος θελει οικοδομησει την πολιν μου και θελει επιστρεψει τους αιχμαλωτους μου, ουχι με λυτρον ουδε με δωρα, λεγει ο Κυριος των δυναμεων.
14 Haec dicit Dominus: “ Labor Aegypti et negotiatio Aethiopiae et Sabaim viri sublimes ad te transibunt et tui erunt; post te ambulabunt, vincti manicis pergent et te adorabunt teque deprecabuntur: “Tantum in te est Deus, et non est absque te Deus!”.	14 Ουτω λεγει Κυριος? Ο κοπος της Αιγυπτου και το εμποριον της Αιθιοπιας και των Σαβαιων, ανδρων μεγαλοσωμων, θελουσι περασει εις σε και σου θελουσιν εισθαι? οπισω σου θελουσιν ακολουθει? με αλυσεις θελουσι περασει και θελουσι σε προσκυνησει, θελουσι σε ικετευσει, λεγοντες, Βεβαιως ο Θεος ειναι εν σοι, και δεν υπαρχει ουδεις αλλος Θεος.
15 Vere tu es Deus absconditus, Deus Israel, salvator.	15 Τωοντι συ εισαι Θεος κρυπτομενος, Θεε του Ισραηλ, ο Σωτηρ.
16 Confusi sunt et erubuerunt omnes, simul abierunt in confusionem fabricatores idolorum.	16 Παντες ουτοι θελουσιν αισχυνθη και εντραπη? οι εργαται των ειδωλων θελουσι φυγει εν καταισχυνη παντες ομου.
17 Israel salvatus est in Domino salute aeterna; non confundemini et non erubescetis usque in saeculum saeculi.	17 Ο δε Ισραηλ θελει σωθη δια του Κυριου σωτηριαν αιωνιον? δεν θελετε αισχυνθη ουδε εντραπη αιωνιως.
18 Quia haec dicit Dominus, qui creavit caelos, ipse Deus, qui formavit terram et fecit eam, ipse fundavit eam; non ut vacua esset, creavit eam, ut habitaretur, formavit eam: “ Ego Dominus, et non est alius.	18 Διοτι ουτω λεγει Κυριος, ο ποιησας τους ουρανους? αυτος ο Θεος, ο πλασας την γην και ποιησας αυτην? οστις αυτος εστερεωσεν αυτην, εκτισεν αυτην ουχι ματαιως αλλ' επλασεν αυτην δια να κατοικηται? Εγω ειμαι ο Κυριος και δεν υπαρχει αλλος.
19 Non in abscondito locutus sum, in loco terrae tenebroso; non dixi semini Iacob: “Frustra quaerite me”. Ego Dominus loquens iustitiam, annuntians recta.	19 Δεν ελαλησα εν κρυπτω ουδε εν σκοτεινω τοπω της γης? δεν ειπα προς το σπερμα του Ιακωβ, Ζητησατε με ματαιως? εγω ειμαι ο Κυριος, ο λαλων δικαιοσυνην, ο αναγγελλων ευθυτητα.
20 Congregamini et venite et accedite simul, qui salvati estis ex gentibus. Nescierunt, qui levant lignum sculpturae suae et rogant deum non salvantem.	20 Συναχθητε και ελθετε? πλησιασατε ομου, οι σεσωσμενοι των εθνων? δεν εχουσι νοησιν, οσοι σηκονουσι το γλυπτον ξυλον αυτων και προσευχονται εις θεον μη δυναμενον να σωση.
21 Annuntiate et venite et consiliamini simul. Quis auditum fecit hoc ab initio, ex tunc praedixit illud? Numquid non ego Dominus, et non est ultra Deus absque me? Deus iustus et salvans non est praeter me.	21 Απαγγειλατε και φερετε αυτους πλησιον? μαλιστα, ας συμβουλευθωσιν ομου? τις ανηγγειλε τουτο απ' αρχης; τις εφανερωσε τουτο εξ εκεινου του καιρου; ουχι εγω ο Κυριος; και δεν υπαρχει εκτος εμου αλλος Θεος? Θεος δικαιος και Σωτηρ? δεν υπαρχει εκτος εμου.
22 Convertimini ad me et salvi eritis, omnes fines terrae, quia ego Deus, et non est alius.	22 Εις εμε βλεψατε και σωθητε, παντα τα περατα της γης? διοτι εγω ειμαι ο Θεος και δεν υπαρχει αλλος.
23 In memetipso iuravi: Egressa est de ore meo iustitia, verbum, quod non revertetur; quia mihi curvabitur omne genu, et iurabit omnis lingua ”.	23 Ωμοσα εις εμαυτον? ο λογος εξηλθεν εκ του στοματος μου εν δικαιοσυνη και δεν θελει επιστραφη, Οτι παν γονυ θελει καμψει εις εμε, πασα γλωσσα θελει ομνυει εις εμε.
24 “ Tantum in Domino ” dicent “ sunt iustitiae et robur! ”. Ad eum venient et confundentur omnes, qui repugnant ei;	24 Βεβαιως θελουσιν ειπει περι εμου, Εν τω Κυριω ειναι η δικαιοσυνη και η δυναμις? εις αυτον θελουσι προσελθει και θελουσι καταισχυνθη παντες οι οργιζομενοι εναντιον αυτου.
25 in Domino iustificabitur et laudabitur omne semen Israel.	25 Εν τω Κυριω θελει δικαιωθη απαν το σπερμα του Ισραηλ.