1 Haec sunt iudicia, quae propones eis:
| 1 וְאֵלֶּה הַמִּשְׁפָּטִים אֲשֶׁר תָּשִׂים לִפְנֵיהֶם |
2 Si emeris servum Hebraeum, sex annis serviet tibi; in septimo egredietur liber gratis. | 2 כִּי תִקְנֶה עֶבֶד עִבְרִי שֵׁשׁ שָׁנִים יַעֲבֹד וּבַשְּׁבִעִת יֵצֵא לַחָפְשִׁי חִנָּם |
3 Si solus intraverit, solus exeat; si habens uxorem, et uxor egredietur simul. | 3 אִם־בְּגַפֹּו יָבֹא בְּגַפֹּו יֵצֵא אִם־בַּעַל אִשָּׁה הוּא וְיָצְאָה אִשְׁתֹּו עִמֹּו |
4 Sin autem dominus dederit illi uxorem, et pepererit filios et filias, mulier et liberi eius erunt domini sui; ipse vero exibit solus. | 4 אִם־אֲדֹנָיו יִתֶּן־לֹו אִשָּׁה וְיָלְדָה־לֹו בָנִים אֹו בָנֹות הָאִשָּׁה וִילָדֶיהָ תִּהְיֶה לַאדֹנֶיהָ וְהוּא יֵצֵא בְגַפֹּו |
5 Quod si dixerit servus: "Diligo dominum meum et uxorem ac liberos, non egrediar liber", | 5 וְאִם־אָמֹר יֹאמַר הָעֶבֶד אָהַבְתִּי אֶת־אֲדֹנִי אֶת־אִשְׁתִּי וְאֶת־בָּנָי לֹא אֵצֵא חָפְשִׁי |
6 afferet eum dominus ad Deum et applicabit eum ad ostium vel postes perforabitque aurem eius subula; et erit ei servus in saeculum.
| 6 וְהִגִּישֹׁו אֲדֹנָיו אֶל־הָאֱלֹהִים וְהִגִּישֹׁו אֶל־הַדֶּלֶת אֹו אֶל־הַמְּזוּזָה וְרָצַע אֲדֹנָיו אֶת־אָזְנֹו בַּמַּרְצֵעַ וַעֲבָדֹו לְעֹלָם׃ ס |
7 Si quis vendiderit filiam suam in famulam, non egredietur sicut servi exire consueverunt. | 7 וְכִי־יִמְכֹּר אִישׁ אֶת־בִּתֹּו לְאָמָה לֹא תֵצֵא כְּצֵאת הָעֲבָדִים |
8 Si displicuerit oculis domini sui, cui tradita fuerat, faciat eam redimi; populo autem alieno vendendi non habebit potestatem, quia fraudavit eam. | 8 אִם־רָעָה בְּעֵינֵי אֲדֹנֶיהָ אֲשֶׁר־ [לֹא כ] (לֹו ק) יְעָדָהּ וְהֶפְדָּהּ לְעַם נָכְרִי לֹא־יִמְשֹׁל לְמָכְרָהּ בְּבִגְדֹו־בָהּ |
9 Sin autem filio suo desponderit eam, iuxta morem filiarum faciet illi. | 9 וְאִם־לִבְנֹו יִיעָדֶנָּה כְּמִשְׁפַּט הַבָּנֹות יַעֲשֶׂה־לָּהּ |
10 Quod si alteram sibi acceperit, cibum et vestimentum et concubitum non negabit. | 10 אִם־אַחֶרֶת יִקַּח־לֹו שְׁאֵרָהּ כְּסוּתָהּ וְעֹנָתָהּ לֹא יִגְרָע |
11 Si tria ista non fecerit ei, egredietur gratis absque pretio.
| 11 וְאִם־שְׁלָשׁ־אֵלֶּה לֹא יַעֲשֶׂה לָהּ וְיָצְאָה חִנָּם אֵין כָּסֶף׃ ס |
12 Qui percusserit hominem, et ille mortuus fuerit, morte moriatur. | 12 מַכֵּה אִישׁ וָמֵת מֹות יוּמָת |
13 Qui autem non est insidiatus, sed Deus illum tradidit in manus eius, constituam tibi locum, in quem fugere debeat. | 13 וַאֲשֶׁר לֹא צָדָה וְהָאֱלֹהִים אִנָּה לְיָדֹו וְשַׂמְתִּי לְךָ מָקֹום אֲשֶׁר יָנוּס שָׁמָּה׃ ס |
14 Si quis de industria occiderit proximum suum et per insidias, ab altari meo evelles eum, ut moriatur.
| 14 וְכִי־יָזִד אִישׁ עַל־רֵעֵהוּ לְהָרְגֹו בְעָרְמָה מֵעִם מִזְבְּחִי תִּקָּחֶנּוּ לָמוּת׃ ס |
15 Qui percusserit patrem suum aut matrem, morte moriatur.
| 15 וּמַכֵּה אָבִיו וְאִמֹּו מֹות יוּמָת |
16 Qui furatus fuerit hominem sive vendiderit eum sive inventus fuerit in manu eius, morte moriatur.
| 16 וְגֹנֵב אִישׁ וּמְכָרֹו וְנִמְצָא בְיָדֹו מֹות יוּמָת׃ ס |
17 Qui maledixerit patri suo vel matri, morte moriatur.
| 17 וּמְקַלֵּל אָבִיו וְאִמֹּו מֹות יוּמָת׃ ס |
18 Si rixati fuerint viri, et percusserit alter proximum suum lapide vel pugno, et ille mortuus non fuerit, sed iacuerit in lectulo, | 18 וְכִי־יְרִיבֻן אֲנָשִׁים וְהִכָּה־אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ בְּאֶבֶן אֹו בְאֶגְרֹף וְלֹא יָמוּת וְנָפַל לְמִשְׁכָּב |
19 si surrexerit et ambulaverit foris super baculum suum, impunitus erit, qui percusserit, ita tamen, ut operas eius deperditas et impensas pro medela restituat.
| 19 אִם־יָקוּם וְהִתְהַלֵּךְ בַּחוּץ עַל־מִשְׁעַנְתֹּו וְנִקָּה הַמַּכֶּה רַק שִׁבְתֹּו יִתֵּן וְרַפֹּא יְרַפֵּא׃ ס |
20 Qui percusserit servum suum vel ancillam virga, et mortui fuerint in manibus eius, ultioni subiacetur. | 20 וְכִי־יַכֶּה אִישׁ אֶת־עַבְדֹּו אֹו אֶת־אֲמָתֹו בַּשֵּׁבֶט וּמֵת תַּחַת יָדֹו נָקֹם יִנָּקֵם |
21 Sin autem uno die vel duobus supervixerit, non subiacebit poenae, quia pecunia illius est.
| 21 אַךְ אִם־יֹום אֹו יֹומַיִם יַעֲמֹד לֹא יֻקַּם כִּי כַסְפֹּו הוּא׃ ס |
22 Si rixati fuerint viri, et percusserit quis mulierem praegnantem et abortivum quidem fecerit, sed aliud quid adversi non acciderit, subiacebit damno, quantum maritus mulieris expetierit, et arbitri iudicaverint. | 22 וְכִי־יִנָּצוּ אֲנָשִׁים וְנָגְפוּ אִשָּׁה הָרָה וְיָצְאוּ יְלָדֶיהָ וְלֹא יִהְיֶה אָסֹון עָנֹושׁ יֵעָנֵשׁ כַּאֲשֶׁר יָשִׁית עָלָיו בַּעַל הָאִשָּׁה וְנָתַן בִּפְלִלִים |
23 Sin autem quid adversi acciderit, reddet animam pro anima, | 23 וְאִם־אָסֹון יִהְיֶה וְנָתַתָּה נֶפֶשׁ תַּחַת נָפֶשׁ |
24 oculum pro oculo, dentem pro dente, manum pro manu, pedem pro pede, | 24 עַיִן תַּחַת עַיִן שֵׁן תַּחַת שֵׁן יָד תַּחַת יָד רֶגֶל תַּחַת רָגֶל |
25 adustionem pro adustione, vulnus pro vulnere, livorem pro livore. | 25 כְּוִיָּה תַּחַת כְּוִיָּה פֶּצַע תַּחַת פָּצַע חַבּוּרָה תַּחַת חַבּוּרָה׃ ס |
26 Si percusserit quispiam oculum servi sui aut ancillae et luscos eos fecerit, dimittet eos liberos pro oculo. | 26 וְכִי־יַכֶּה אִישׁ אֶת־עֵין עַבְדֹּו אֹו־אֶת־עֵין אֲמָתֹו וְשִׁחֲתָהּ לַחָפְשִׁי יְשַׁלְּחֶנּוּ תַּחַת עֵינֹו׃ ס |
27 Dentem quoque si excusserit servo vel ancillae suae, dimittet eos liberos pro dente.
| 27 וְאִם־שֵׁן עַבְדֹּו אֹו־שֵׁן אֲמָתֹו יַפִּיל לַחָפְשִׁי יְשַׁלְּחֶנּוּ תַּחַת שִׁנֹּו׃ פ |
28 Si bos cornu percusserit virum aut mulierem, et mortui fuerint, lapidibus obruetur, et non comedentur carnes eius; dominus autem bovis innocens erit. | 28 וְכִי־יִגַּח שֹׁור אֶת־אִישׁ אֹו אֶת־אִשָּׁה וָמֵת סָקֹול יִסָּקֵל הַשֹּׁור וְלֹא יֵאָכֵל אֶת־בְּשָׂרֹו וּבַעַל הַשֹּׁור נָקִי |
29 Quod si bos cornupeta fuerit ab heri et nudiustertius, et contestati sunt dominum eius, nec recluserit eum, occideritque virum aut mulierem: et bos lapidibus obruetur, et dominum illius occident. | 29 וְאִם שֹׁור נַגָּח הוּא מִתְּמֹל שִׁלְשֹׁם וְהוּעַד בִּבְעָלָיו וְלֹא יִשְׁמְרֶנּוּ וְהֵמִית אִישׁ אֹו אִשָּׁה הַשֹּׁור יִסָּקֵל וְגַם־בְּעָלָיו יוּמָת |
30 Quod si pretium ei fuerit impositum, dabit pro anima sua, quidquid fuerit postulatus. | 30 אִם־כֹּפֶר יוּשַׁת עָלָיו וְנָתַן פִּדְיֹן נַפְשֹׁו כְּכֹל אֲשֶׁר־יוּשַׁת עָלָיו |
31 Filium quoque vel filiam si cornu percusserit, simili sententiae subiacebit. | 31 אֹו־בֵן יִגָּח אֹו־בַת יִגָּח כַּמִּשְׁפָּט הַזֶּה יֵעָשֶׂה לֹּו |
32 Si servum vel ancillam invaserit, triginta siclos argenti dabit domino; bos vero lapidibus opprimetur.
| 32 אִם־עֶבֶד יִגַּח הַשֹּׁור אֹו אָמָה כֶּסֶף ׀ שְׁלֹשִׁים שְׁקָלִים יִתֵּן לַאדֹנָיו וְהַשֹּׁור יִסָּקֵל׃ ס |
33 Si quis aperuerit cisternam vel foderit et non operuerit eam, cedideritque bos vel asinus in eam, | 33 וְכִי־יִפְתַּח אִישׁ בֹּור אֹו כִּי־יִכְרֶה אִישׁ בֹּר וְלֹא יְכַסֶּנּוּ וְנָפַל־שָׁמָּה שֹּׁור אֹו חֲמֹור |
34 dominus cisternae reddet pretium iumentorum; quod autem mortuum est, ipsius erit.
| 34 בַּעַל הַבֹּור יְשַׁלֵּם כֶּסֶף יָשִׁיב לִבְעָלָיו וְהַמֵּת יִהְיֶה־לֹּו׃ ס |
35 Si bos alienus bovem alterius vulneraverit, et ille mortuus fuerit, vendent bovem vivum et divident pretium; cadaver autem mortui inter se dispertient. | 35 וְכִי־יִגֹּף שֹׁור־אִישׁ אֶת־שֹׁור רֵעֵהוּ וָמֵת וּמָכְרוּ אֶת־הַשֹּׁור הַחַי וְחָצוּ אֶת־כַּסְפֹּו וְגַם אֶת־הַמֵּת יֶחֱצוּן |
36 Sin autem notum erat quod bos cornupeta esset ab heri et nudiustertius, et non custodivit eum dominus suus, reddet bovem pro bove et cadaver integrum accipiet. | 36 אֹו נֹודַע כִּי שֹׁור נַגָּח הוּא מִתְּמֹול שִׁלְשֹׁם וְלֹא יִשְׁמְרֶנּוּ בְּעָלָיו שַׁלֵּם יְשַׁלֵּם שֹׁור תַּחַת הַשֹּׁור וְהַמֵּת יִהְיֶה־לֹּו׃ ס |
37 Si quis furatus fuerit bovem aut ovem et occiderit vel vendiderit, quinque boves pro uno bove restituet et quattuor oves pro una ove.
| 37 כִּי יִגְנֹב־אִישׁ שֹׁור אֹו־שֶׂה וּטְבָחֹו אֹו מְכָרֹו חֲמִשָּׁה בָקָר יְשַׁלֵּם תַּחַת הַשֹּׁור וְאַרְבַּע־צֹאן תַּחַת הַשֶּׂה |