Esodo 30

¹ Facies quoque altare ad adolendum thymiama de lignis acaciae

² habens cubitum longitudinis et alterum latitudinis, id est quadrangulum, et duos cubitos in altitudine; cornua ex ipso procedent.

³ Vestiesque illud auro purissimo, tam craticulam eius quam parietes per circuitum et cornua. Faciesque ei coronam aureolam per gyrum

⁴ et duos anulos aureos sub corona in duobus lateribus, ut mittantur in eos vectes, et altare portetur.

⁵ Ipsos quoque vectes facies de lignis acaciae et inaurabis.

⁶ Ponesque altare contra velum, quod ante arcam pendet testimonii, coram propitiatorio, quo tegitur testimonium, ubi conveniam ad te.

⁷ Et adolebit incensum super eo Aaron suave fragrans mane. Quando componet lucernas, incendet illud;

⁸ et quando collocabit eas ad vesperum, uret thymiama sempiternum coram Domino in generationes vestras.

⁹ Non offeretis super eo thymiama compositionis alterius nec holocaustum nec oblationem, nec libabitis libamina.

¹⁰ Et expiabit Aaron super cornua eius semel per annum in sanguine sacrificii pro peccato; et placabit super eo in generationibus vestris: sanctum sanctorum erit Domino ”.

¹¹ Locutusque est Dominus ad Moysen dicens:

¹² “ Quando tuleris summam filiorum Israel iuxta numerum, dabunt singuli pretium expiationis pro animabus suis Domino; et non erit plaga in eis, cum fuerint recensiti.

¹³ Hoc autem dabit omnis, qui transit ad censum, dimidium sicli iuxta mensuram sanctuarii ­ siclus viginti obolos habet ­; media pars sicli offeretur Domino.

¹⁴ Qui habetur in numero a viginti annis et supra, dabit pretium;

¹⁵ dives non addet ad medium sicli, et pauper nihil minuet, quando dabitis oblationem Domino in expiationem animarum vestrarum.

¹⁶ Susceptamque expiationis pecuniam, quae collata est a filiis Israel, trades in usus tabernaculi conventus, ut sit monumentum eorum coram Domino et propitietur animabus illorum ”.

¹⁷ Locutusque est Dominus ad Moysen dicens:

¹⁸ “ Facies et labrum aeneum cum basi aenea ad lavandum; ponesque illud inter tabernaculum conventus et altare. Et, missa aqua,

¹⁹ lavabunt in eo Aaron et filii eius manus suas ac pedes.

²⁰ Quando ingressuri sunt tabernaculum conventus, lavabunt se aqua, ne moriantur; vel quando accessuri sunt ad altare, ut ministrent, ut adoleant victimam Domino.

²¹ Et lavabunt manus et pedes, ne moriantur: legitimum sempiternum erit, ipsi et semini eius per successiones ”.

²² Locutusque est Dominus ad Moysen

²³ dicens: “ Sume tibi aromata prima myrrhae electae quingentos siclos et cinnamomi boni odoris medium, id est ducentos quinquaginta siclos, calami suave olentis similiter ducentos quinquaginta,

²⁴ casiae autem quingentos siclos, in pondere sanctuarii, olei de olivetis mensuram hin.

²⁵ Faciesque unctionis oleum sanctum, unguentum compositum opere unguentarii; unctionis oleum sanctum erit.

²⁶ Et unges ex eo tabernaculum conventus et arcam testamenti

²⁷ mensamque cum vasis suis, candelabrum et utensilia eius, altaria thymiamatis

²⁸ et holocausti et universam supellectilem, quae ad cultum eorum pertinet, et labrum cum basi sua.

²⁹ Sanctificabisque omnia, et erunt sancta sanctorum: qui tetigerit ea, sanctificabitur.

³⁰ Aaron et filios eius unges sanctificabisque eos, ut sacerdotio fungantur mihi.

³¹ Filiis quoque Israel dices: Hoc oleum unctionis sanctum erit mihi in generationes vestras.

³² Caro hominis non ungetur ex eo, et iuxta compositionem eius non facietis aliud, quia sanctum est et sanctum erit vobis.

³³ Homo quicumque tale composuerit et dederit ex eo super alienum, exterminabitur de populo suo ”.

³⁴ Dixitque Dominus ad Moysen: “ Sume tibi aromata, stacten et onycha, galbanum boni odoris et tus lucidissimum; aequalis ponderis erunt omnia.

³⁵ Faciesque thymiama compositum opere unguentarii, sale conditum et purum et sanctum.

³⁶ Cumque in tenuissimum pulverem ex parte contuderis, pones ex eo coram testimonio in tabernaculo conventus, in quo conveniam ad te: sanctum sanctorum erit vobis thymiama.

³⁷ Talem compositionem non facietis in usus vestros, quia tibi sanctum erit pro Domino;

³⁸ homo quicumque fecerit simile, ut odore illius perfruatur, peribit de populis suis ”.