Primo libro di Samuele 7

BIBBIA TINTORI	LXX
1 Venuti adunque quelli di Cariatiarim, menarono via l'arca e la portarono nella casa di Abinadab, in Gabaa, e santificarono il figlio di lui Eleazaro, affinchè custodisse l'arca del Signore.	1 και ερχονται οι ανδρες καριαθιαριμ και αναγουσιν την κιβωτον διαθηκης κυριου και εισαγουσιν αυτην εις οικον αμιναδαβ τον εν τω βουνω και τον ελεαζαρ υιον αυτου ηγιασαν φυλασσειν την κιβωτον διαθηκης κυριου
2 Dal dì in cui l'arca del Signore era stata collocata in Cariatiarim erano scorsi molti giorni, vent'anni, e tutta la casa di Israele riposava dietro al Signore,	2 και εγενηθη αφ' ης ημερας ην η κιβωτος εν καριαθιαριμ επληθυναν αι ημεραι και εγενοντο εικοσι ετη και επεβλεψεν πας οικος ισραηλ οπισω κυριου
3 quando Samuele parlò a tutta la casa d'Israele e disse: « Se è di tutto cuore che tornate al Signore, togliete di mezzo a voi gli dèi stranieri, i Baalim e le Astarot: preparate i vostri cuori al Signore e servite a lui solo, ed egli vi libererà dalle mani dei Filistei ».	3 και ειπεν σαμουηλ προς παντα οικον ισραηλ λεγων ει εν ολη καρδια υμων υμεις επιστρεφετε προς κυριον περιελετε τους θεους τους αλλοτριους εκ μεσου υμων και τα αλση και ετοιμασατε τας καρδιας υμων προς κυριον και δουλευσατε αυτω μονω και εξελειται υμας εκ χειρος αλλοφυλων
4 Allora i figli d'Israele tolsero via i Baalim e le Astarot e servirono soltanto al Signore.	4 και περιειλον οι υιοι ισραηλ τας βααλιμ και τα αλση ασταρωθ και εδουλευσαν κυριω μονω
5 Poi Samuele disse: « Radunate tutto Israele in Masfat, affinchè io preghi il Signore per voi ».	5 και ειπεν σαμουηλ αθροισατε παντα ισραηλ εις μασσηφαθ και προσευξομαι περι υμων προς κυριον
6 E si radunarono in Masfat, e, attinta dell'acqua, la sparsero dinanzi al Signore, e quel giorno stettero digiuni a dire: « Abbiamo peccato contro il Signore ». E Samuele giudicò Israele in Masfat.	6 και συνηχθησαν εις μασσηφαθ και υδρευονται υδωρ και εξεχεαν ενωπιον κυριου επι την γην και ενηστευσαν εν τη ημερα εκεινη και ειπαν ημαρτηκαμεν ενωπιον κυριου και εδικαζεν σαμουηλ τους υιους ισραηλ εις μασσηφαθ
7 Avendo saputo i Filistei che i figli d'Israele s'erano adunati in Masfat, i satrapi dei Filistei salirono contro Israele; e i figli d'Israele udito ciò, temendo dei Filistei,	7 και ηκουσαν οι αλλοφυλοι οτι συνηθροισθησαν παντες οι υιοι ισραηλ εις μασσηφαθ και ανεβησαν σατραπαι αλλοφυλων επι ισραηλ και ακουουσιν οι υιοι ισραηλ και εφοβηθησαν απο προσωπου αλλοφυλων
8 dissero a Samuele: «Non cessar di gridare per noi al Signore Dio nostro, affinchè ci salvi dalle mani dei Filistei ».	8 και ειπαν οι υιοι ισραηλ προς σαμουηλ μη παρασιωπησης αφ' ημων του μη βοαν προς κυριον θεον σου και σωσει ημας εκ χειρος αλλοφυλων
9 E Samuele, preso un agnello di latte, l'offerse intero in olocausto al Signore, e Samuele gridò al Signore per Israele; e il Signore l'esaudì.	9 και ελαβεν σαμουηλ αρνα γαλαθηνον ενα και ανηνεγκεν αυτον ολοκαυτωσιν συν παντι τω λαω τω κυριω και εβοησεν σαμουηλ προς κυριον περι ισραηλ και επηκουσεν αυτου κυριος
10 Qr mentre Samuele offriva l'olocausto al Signore, i Filistei cominciarono la battaglia contro Israele, ma il Signore con grande fracasso in quel giorno tonò sopra i Filistei, e li atterrì in modo che essi furono fatti a pezzi da Israele.	10 και ην σαμουηλ αναφερων την ολοκαυτωσιν και αλλοφυλοι προσηγον εις πολεμον επι ισραηλ και εβροντησεν κυριος εν φωνη μεγαλη εν τη ημερα εκεινη επι τους αλλοφυλους και συνεχυθησαν και επταισαν ενωπιον ισραηλ
11 I figli d'Israele, usciti di Masfat, inseguirono i Filistei e li percossero fino al di sotto di Betcar.	11 και εξηλθαν ανδρες ισραηλ εκ μασσηφαθ και κατεδιωξαν τους αλλοφυλους και επαταξαν αυτους εως υποκατω του βαιθχορ
12 Samuele prese poi una pietra e la pose tra Masfat e Sen, e diede a quel luogo il nome di Pietra del soccorso, dicendo: « Sin qui ci ha soccorsi il Signore ».	12 και ελαβεν σαμουηλ λιθον ενα και εστησεν αυτον ανα μεσον μασσηφαθ και ανα μεσον της παλαιας και εκαλεσεν το ονομα αυτου αβενεζερ λιθος του βοηθου και ειπεν εως ενταυθα εβοηθησεν ημιν κυριος
13 Così umiliati i Filistei non ardiron più di entrare nei confini d'Israele. E la mano del Signore fu sopra i Filistei per tutto il tempo di Samuele,	13 και εταπεινωσεν κυριος τους αλλοφυλους και ου προσεθεντο ετι προσελθειν εις οριον ισραηλ και εγενηθη χειρ κυριου επι τους αλλοφυλους πασας τας ημερας του σαμουηλ
14 Furono inoltre restituite ad Israele le città che i Filistei gli avevan tolte, da Accaron fino a Get, coi loro territori. Così Samuele liberò Israele dalla mano dei Filistei, mentre vi era pace tra Israele e l'Amorreo.	14 και απεδοθησαν αι πολεις ας ελαβον οι αλλοφυλοι παρα των υιων ισραηλ και απεδωκαν αυτας τω ισραηλ απο ασκαλωνος εως αζοβ και το οριον ισραηλ αφειλαντο εκ χειρος αλλοφυλων και ην ειρηνη ανα μεσον ισραηλ και ανα μεσον του αμορραιου
15 Samuele giudicò Israele per tutti i giorni della sua vita;	15 και εδικαζεν σαμουηλ τον ισραηλ πασας τας ημερας της ζωης αυτου
16 e andando ogni anno in giro a Betel, a Galgala e a Masfat, giudicava Israele nei detti luoghi,	16 και επορευετο κατ' ενιαυτον ενιαυτον και εκυκλου βαιθηλ και την γαλγαλα και την μασσηφαθ και εδικαζεν τον ισραηλ εν πασι τοις ηγιασμενοις τουτοις
17 poi ritornava a Ramata, ove era la sua casa, dove pure giudicava Israele,dove aveva anche eretto un altare al Signore.	17 η δε αποστροφη αυτου εις αρμαθαιμ οτι εκει ην ο οικος αυτου και εδικαζεν εκει τον ισραηλ και ωκοδομησεν εκει θυσιαστηριον τω κυριω