1 Or dunque sappi che negl'ultimi giorni verranno dei tempi difficili; | 1 Γινωσκε δε τουτο, οτι εν ταις εσχαταις ημεραις θελουσιν ελθει καιροι κακοι? |
2 perchè gli uomini saranno egoisti, avari, vanitosi, superbi, bestemmiatori, disobbedienti ai genitori, ingrati, scellerati, | 2 διοτι θελουσιν εισθαι οι ανθρωποι φιλαυτοι, φιλαργυροι, αλαζονες, υπερηφανοι, βλασφημοι, απειθεις εις τους γονεις, αχαριστοι, ανοσιοι, |
3 senza amore, senza pace, calunniatori, incontinenti, crudeli, senza umanità, | 3 ασπλαγχνοι, αδιαλλακτοι, συκοφανται, ακρατεις, ανημεροι, αφιλαγαθοι, |
4 traditori, protervi, gonfi, amanti più dei piaceri che di Dio, | 4 προδοται, προπετεις, τετυφωμενοι, φιληδονοι μαλλον παρα φιλοθεοι, |
5 colle apparenze di pietà, ma rinnegatori di ciò che ne costituisce l'essenza. Fuggi anche questi, | 5 εχοντες μεν μορφην ευσεβειας, ηρνημενοι δε την δυναμιν αυτης. Και τουτους φευγε. |
6 perchè son di costoro quelli che s'insinuano nelle famiglie e accalappiano delle donnicciole cariche di peccati, agitate da ogni sorta di passioni, | 6 Διοτι εκ τουτων ειναι εκεινοι, οιτινες εισχωρουσιν εις τας οικιας και αιχμαλωτιζουσι τα γυναικαρια τα πεφορτισμενα αμαρτιας, συρομενα υπο διαφορων επιθυμιων, |
7 che, sempre a imparare, non giungono mai alla conoscenza della verità. | 7 τα οποια παντοτε μανθανουσι και ποτε δεν δυνανται να ελθωσιν εις την γνωσιν της αληθειας. |
8 Questi, come Ianne e Mambre s'opposero a Mosè, resistono alla verità, essendo uomini corrotti di mente e già reprobi nella fede; | 8 Και καθ' ον τροπον ο Ιαννης και Ιαμβρης αντεστησαν εις τον Μωυσην, ουτω και αυτοι ανθιστανται εις την αληθειαν, ανθρωποι διεφθαρμενοι τον νουν, αδοκιμοι εις την πιστιν. |
9 ma non andranno tanto avanti senza che si manifesti a tutti la loro follia, come avvenne appunto a quei due. | 9 Αλλα δεν θελουσι προκοψει πλειοτερον? διοτι η ανοησια αυτων θελει γεινει καταδηλος εις παντας, καθως και η εκεινων εγεινε. |
10 Ma tu conosci bene la mia dottrina, la mia condotta, i propositi, la fede, la longanimità, l'amore, la pazienza, | 10 Συ ομως παρηκολουθησας την διδασκαλιαν μου, την διαγωγην, την προθεσιν, την πιστιν, την μακροθυμιαν, την αγαπην, την υπομονην, |
11 le persecuzioni, i patimenti, quali cose mi accaddero ad Antiochia, ad Iconio, a Listri, quali persecuzioni io abbia sostenuto; e da tutte mi ha liberato il Signore. | 11 τους διωγμους, τα παθηματα, οποια μοι συνεβησαν εν Αντιοχεια, εν Ικονιω, εν Λυστροις? οποιους διωγμους υπεφερα, και εκ παντων με ηλευθερωσεν ο Κυριος. |
12 Tutti quelli che vogliono vivere piamente in Cristo Gesù saran perseguitati. | 12 Και παντες δε οι θελοντες να ζωσιν ευσεβως εν Χριστω Ιησου θελουσι διωχθη. |
13 Ma i malvagi e gl'impostori andranno di male in peggio, ingannati e ingannatori. | 13 Πονηροι δε ανθρωποι και γοητες θελουσι προκοψει εις το χειρον, πλανωντες και πλανωμενοι. |
14 Ma tu attienti a quello che hai imparato e che ti è stato affidato, ricordando da chi hai imparato, | 14 Αλλα συ μενε εις εκεινα, τα οποια εμαθες και επιστωθης, εξευρων παρα τινος εμαθες, |
15 e che sin dall'infanzia conosci le sacre lettere, le quali possono darti la sapienza che conduce alla salute, mediante la fede che è in Cristo Gesù. | 15 και οτι απο βρεφους γνωριζεις τα ιερα γραμματα, τα δυναμενα να σε σοφισωσιν εις σωτηριαν δια της πιστεως της εν Χριστω Ιησου. |
16 Ogni scrittura, divinamente ispirata, è utile a insegnare, a redarguire, a correggere, a educare alla giustizia, | 16 Ολη η γραφη ειναι θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν, προς ελεγχον, προς επανορθωσιν, προς εκπαιδευσιν την μετα της δικαιοσυνης, |
17 a far sì che l'uomo di Dio sia perfetto e pronto ad ogni opera buona. | 17 δια να ηναι τελειος ο ανθρωπος του Θεου, ητοιμασμενος εις παν εργον αγαθον. |