Numeri 17

BIBBIA TINTORI	LXX
1 Il Signore parlò a Mosè, dicendo:	1 και ειπεν κυριος προς μωυσην
2 « Parla ai figli d'Israele, e prendi da loro una verga per ciascuna tribù, dodici verghe da tutti i principi delle tribù; scriverai il nome di ciascun di essi sopra la sua verga;	2 και προς ελεαζαρ τον υιον ααρων τον ιερεα ανελεσθε τα πυρεια τα χαλκα εκ μεσου των κατακεκαυμενων και το πυρ το αλλοτριον τουτο σπειρον εκει οτι ηγιασαν
3 ma per la tribù di Levi vi sarà il nome di Aronne: ciascuna verga conterrà separatamente tutte le famiglie.	3 τα πυρεια των αμαρτωλων τουτων εν ταις ψυχαις αυτων και ποιησον αυτα λεπιδας ελατας περιθεμα τω θυσιαστηριω οτι προσηνεχθησαν εναντι κυριου και ηγιασθησαν και εγενοντο εις σημειον τοις υιοις ισραηλ
4 Le metterai nel Tabernacolo dell'alleanza, davanti alla testimonianza, dove ti parlerò.	4 και ελαβεν ελεαζαρ υιος ααρων του ιερεως τα πυρεια τα χαλκα οσα προσηνεγκαν οι κατακεκαυμενοι και προσεθηκαν αυτα περιθεμα τω θυσιαστηριω
5 La verga dell'eletto fiorirà: cosi farò cessare le querele colle quali i figli d'Israele mormorano contro di voi ».	5 μνημοσυνον τοις υιοις ισραηλ οπως αν μη προσελθη μηθεις αλλογενης ος ουκ εστιν εκ του σπερματος ααρων επιθειναι θυμιαμα εναντι κυριου και ουκ εσται ωσπερ κορε και η επισυστασις αυτου καθα ελαλησεν κυριος εν χειρι μωυση
6 Mosè ne parlò ai figli d'Israele, e tutti i principi gli diedero le verghe, una per tribù, e furon dodici senza quella d'Aronne.	6 και εγογγυσαν οι υιοι ισραηλ τη επαυριον επι μωυσην και ααρων λεγοντες υμεις απεκταγκατε τον λαον κυριου
7 Mosè le pose davanti al Signore nel Tabernacolo della testimonianza,	7 και εγενετο εν τω επισυστρεφεσθαι την συναγωγην επι μωυσην και ααρων και ωρμησαν επι την σκηνην του μαρτυριου και τηνδε εκαλυψεν αυτην η νεφελη και ωφθη η δοξα κυριου
8 e, tornatovi il giorno dopo, trovò che la verga d'Aronne, per la tribù di Levi, aveva germogliato e messe le gemme da cui ne erano usciti i fiori che, apertesi le foglie, si convertirono in mandorle.	8 και εισηλθεν μωυσης και ααρων κατα προσωπον της σκηνης του μαρτυριου
9 Allora Mosè, tolte tutte le verghe dal cospetto del Signore, le portò a tutti i figli d'Israele, i quali, vedutele, ripresero ciascuno la sua.	9 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων
10 E il Signore disse a Mosè: « Riporta la verga di Aronne nel Tabernacolo della testimonianza, perchè vi sia custodita come segno ai ribelli figli d'Israele, che cessino di mormorare contro di me e non muoiano ».	10 εκχωρησατε εκ μεσου της συναγωγης ταυτης και εξαναλωσω αυτους εις απαξ και επεσον επι προσωπον αυτων
11 Mosè fece quanto il Signore aveva ordinato.	11 και ειπεν μωυσης προς ααρων λαβε το πυρειον και επιθες επ' αυτο πυρ απο του θυσιαστηριου και επιβαλε επ' αυτο θυμιαμα και απενεγκε το ταχος εις την παρεμβολην και εξιλασαι περι αυτων εξηλθεν γαρ οργη απο προσωπου κυριου ηρκται θραυειν τον λαον
12 Ma i figli d'Israele dissero a Mosè: « Ecco siamo distrutti, siamo tutti sterminati!	12 και ελαβεν ααρων καθαπερ ελαλησεν αυτω μωυσης και εδραμεν εις την συναγωγην και ηδη ενηρκτο η θραυσις εν τω λαω και επεβαλεν το θυμιαμα και εξιλασατο περι του λαου
13 Chiunque s'accosta al Tabernacolo del Signore muore; dovremo noi esser tutti distrutti fino allo sterminio? »	13 και εστη ανα μεσον των τεθνηκοτων και των ζωντων και εκοπασεν η θραυσις
	14 και εγενοντο οι τεθνηκοτες εν τη θραυσει τεσσαρες και δεκα χιλιαδες και επτακοσιοι χωρις των τεθνηκοτων ενεκεν κορε
	15 και επεστρεψεν ααρων προς μωυσην επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου και εκοπασεν η θραυσις
	16 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων
	17 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και λαβε παρ' αυτων ραβδον ραβδον κατ' οικους πατριων παρα παντων των αρχοντων αυτων κατ' οικους πατριων αυτων δωδεκα ραβδους και εκαστου το ονομα αυτου επιγραψον επι της ραβδου αυτου
	18 και το ονομα ααρων επιγραψον επι της ραβδου λευι εστιν γαρ ραβδος μια κατα φυλην οικου πατριων αυτων δωσουσιν
	19 και θησεις αυτας εν τη σκηνη του μαρτυριου κατεναντι του μαρτυριου εν οις γνωσθησομαι σοι εκει
	20 και εσται ο ανθρωπος ον εαν εκλεξωμαι αυτον η ραβδος αυτου εκβλαστησει και περιελω απ' εμου τον γογγυσμον των υιων ισραηλ α αυτοι γογγυζουσιν εφ' υμιν
	21 και ελαλησεν μωυσης τοις υιοις ισραηλ και εδωκαν αυτω παντες οι αρχοντες αυτων ραβδον τω αρχοντι τω ενι ραβδον κατα αρχοντα κατ' οικους πατριων αυτων δωδεκα ραβδους και η ραβδος ααρων ανα μεσον των ραβδων αυτων
	22 και απεθηκεν μωυσης τας ραβδους εναντι κυριου εν τη σκηνη του μαρτυριου
	23 και εγενετο τη επαυριον και εισηλθεν μωυσης και ααρων εις την σκηνην του μαρτυριου και ιδου εβλαστησεν η ραβδος ααρων εις οικον λευι και εξηνεγκεν βλαστον και εξηνθησεν ανθη και εβλαστησεν καρυα
	24 και εξηνεγκεν μωυσης πασας τας ραβδους απο προσωπου κυριου προς παντας υιους ισραηλ και ειδον και ελαβον εκαστος την ραβδον αυτου
	25 και ειπεν κυριος προς μωυσην αποθες την ραβδον ααρων ενωπιον των μαρτυριων εις διατηρησιν σημειον τοις υιοις των ανηκοων και παυσασθω ο γογγυσμος αυτων απ' εμου και ου μη αποθανωσιν
	26 και εποιησεν μωυσης και ααρων καθα συνεταξεν κυριος τω μωυση ουτως εποιησαν
	27 και ειπαν οι υιοι ισραηλ προς μωυσην λεγοντες ιδου εξανηλωμεθα απολωλαμεν παρανηλωμεθα
	28 πας ο απτομενος της σκηνης κυριου αποθνησκει εως εις τελος αποθανωμεν