Scrutatio

Lunedi, 6 maggio 2024 - San Pietro Nolasco ( Letture di oggi)

Ester 10


font
BIBBIA TINTORIVULGATA
1 Il re Assuero fece tributaria tutta la terra e tutte le isole del mare.1 Rex vero Assuerus omnem terram et cunctas maris insulas fecit tributarias :
2 La sua potenza, il suo impero, la dignità e la grandezza alla quale esaltò Mardocheo, stanno scritte nei libri dei Medi e dei Persiani,2 cujus fortitudo et imperium, et dignitas atque sublimitas, qua exaltavit Mardochæum, scripta sunt in libris Medorum, atque Persarum :
3 e come Mardocheo, di nazione giudeo, divenne il secondo dopo il re Assuero, e fu grande presso i Giudei, e accetto alla moltitudine dei suoi fratelli, cercando il bene del suo popolo e parlando per la felicità della sua stirpe.

Appendice deuterocanonica (Nota di S. Girolamo)
(Fin qui ho tradotto fedelmente dall'ebraico, ciò che segue l'ho trovato nell'edizione Volgata scritta in lingua e caratteri greci. Alla fine del libro era posto questo capitolo, da noi, secondo il solito, notato con un obelo o spiedo).
3 et quomodo Mardochæus judaici generis secundus a rege Assuero fuerit, et magnus apud Judæos, et acceptabilis plebi fratrum suorum, quærens bona populo suo, et loquens ea quæ ad pacem seminis sui pertinerent.
4 Mardocheo disse: « Queste cose sono opera di Dio.4 Dixitque Mardochæus : A Deo facta sunt ista.
5 Mi ricordo d'un sogno da me avuto e che significava queste cose: nessuna di esse fu vana.5 Recordatus sum somnii quod videram, hæc eadem significantis : nec eorum quidquam irritum fuit.
6 Il piccolo fonte che crebbe e divenne fiume e si trasformò in luce e in sole, e versò abbondanti acque, è Ester, che il re sposò e volle regina;6 Parvus fons, qui crevit in fluvium, et in lucem solemque conversus est, et in aquas plurimas redundavit : Esther est quam rex accepit uxorem, et voluit esse reginam.
7 i due dragoni eravamo io ed Aman;7 Duo autem dracones : ego sum, et Aman.
8 le genti radunate son coloro che hanno tentato di sterminare il nome Giudeo;8 Gentes, quæ convenerant : hi sunt, qui conati sunt delere nomen Judæorum.
9 la mia gente è Israele che gridò al Signore, il quale salvò il suo popolo, ci liberò da tutti i mali, facendo segni grandi e prodigi fra tutte le nazioni.9 Gens autem mea Israël est, quæ clamavit ad Dominum, et salvum fecit Dominus populum suum : liberavitque nos ab omnibus malis, et fecit signa magna atque portenta inter gentes :
10 Egli ordinò che vi fossero due sorti: una pel popolo di Dio, l'altra per tutte le genti;10 et duas sortes esse præcepit, unam populi Dei, et alteram cunctarum gentium.
11 e l'una e l'altra sorte uscì fuori nel giorno stabilito e nel tempo fissato davanti a Dio per tutte le genti,11 Venitque utraque sors in statutum ex illo jam tempore diem coram Deo universis gentibus :
12 il Signore si ricordò del suo popolo ed ebbe pietà della sua eredità.12 et recordatus est Dominus populi sui, ac misertus est hæreditatis suæ.
13 E questi giorni saran festeggiati, ai quattordici e quindici del mese d'Adar, con ogni slancio e gioia, da tutto il popolo adunato insieme, in tutte le future generazioni del popolo d'Israele ».13 Et observabuntur dies isti in mense Adar quartadecima et quintadecima die ejusdem mensis, cum omni studio et gaudio, in unum cœtum populi congregati, in cunctas deinceps generationes populi Israël.