Ester 10
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Il re Assuero fece tributaria tutta la terra e tutte le isole del mare. | 1 Rex vero Assuerus omnem terram et cunctas maris insulas fecit tributarias : |
2 La sua potenza, il suo impero, la dignità e la grandezza alla quale esaltò Mardocheo, stanno scritte nei libri dei Medi e dei Persiani, | 2 cujus fortitudo et imperium, et dignitas atque sublimitas, qua exaltavit Mardochæum, scripta sunt in libris Medorum, atque Persarum : |
3 e come Mardocheo, di nazione giudeo, divenne il secondo dopo il re Assuero, e fu grande presso i Giudei, e accetto alla moltitudine dei suoi fratelli, cercando il bene del suo popolo e parlando per la felicità della sua stirpe. Appendice deuterocanonica (Nota di S. Girolamo) (Fin qui ho tradotto fedelmente dall'ebraico, ciò che segue l'ho trovato nell'edizione Volgata scritta in lingua e caratteri greci. Alla fine del libro era posto questo capitolo, da noi, secondo il solito, notato con un obelo o spiedo). | 3 et quomodo Mardochæus judaici generis secundus a rege Assuero fuerit, et magnus apud Judæos, et acceptabilis plebi fratrum suorum, quærens bona populo suo, et loquens ea quæ ad pacem seminis sui pertinerent. |
4 Mardocheo disse: « Queste cose sono opera di Dio. | 4 Dixitque Mardochæus : A Deo facta sunt ista. |
5 Mi ricordo d'un sogno da me avuto e che significava queste cose: nessuna di esse fu vana. | 5 Recordatus sum somnii quod videram, hæc eadem significantis : nec eorum quidquam irritum fuit. |
6 Il piccolo fonte che crebbe e divenne fiume e si trasformò in luce e in sole, e versò abbondanti acque, è Ester, che il re sposò e volle regina; | 6 Parvus fons, qui crevit in fluvium, et in lucem solemque conversus est, et in aquas plurimas redundavit : Esther est quam rex accepit uxorem, et voluit esse reginam. |
7 i due dragoni eravamo io ed Aman; | 7 Duo autem dracones : ego sum, et Aman. |
8 le genti radunate son coloro che hanno tentato di sterminare il nome Giudeo; | 8 Gentes, quæ convenerant : hi sunt, qui conati sunt delere nomen Judæorum. |
9 la mia gente è Israele che gridò al Signore, il quale salvò il suo popolo, ci liberò da tutti i mali, facendo segni grandi e prodigi fra tutte le nazioni. | 9 Gens autem mea Israël est, quæ clamavit ad Dominum, et salvum fecit Dominus populum suum : liberavitque nos ab omnibus malis, et fecit signa magna atque portenta inter gentes : |
10 Egli ordinò che vi fossero due sorti: una pel popolo di Dio, l'altra per tutte le genti; | 10 et duas sortes esse præcepit, unam populi Dei, et alteram cunctarum gentium. |
11 e l'una e l'altra sorte uscì fuori nel giorno stabilito e nel tempo fissato davanti a Dio per tutte le genti, | 11 Venitque utraque sors in statutum ex illo jam tempore diem coram Deo universis gentibus : |
12 il Signore si ricordò del suo popolo ed ebbe pietà della sua eredità. | 12 et recordatus est Dominus populi sui, ac misertus est hæreditatis suæ. |
13 E questi giorni saran festeggiati, ai quattordici e quindici del mese d'Adar, con ogni slancio e gioia, da tutto il popolo adunato insieme, in tutte le future generazioni del popolo d'Israele ». | 13 Et observabuntur dies isti in mense Adar quartadecima et quintadecima die ejusdem mensis, cum omni studio et gaudio, in unum cœtum populi congregati, in cunctas deinceps generationes populi Israël. |