1 - Partiti di li, venimmo nel deserto che conduce al Mar Rosso, come m'aveva detto il Signore; e per molto tempo girammo attorno al monte Seir. | 1 Profectique inde, venimus in solitudinem, quæ ducit ad mare Rubrum, sicut mihi dixerat Dominus : et circuivimus montem Seir longo tempore. |
2 Poi il Signore mi disse: | 2 Dixitque Dominus ad me : |
3 - Avete girato abbastanza attorno a questo monte; andate verso settentrione. | 3 Sufficit vobis circuire montem istum : ite contra aquilonem : |
4 Al popolo comanderai, e dirai: "Voi passerete pei confini de' fratelli vostri figli d'Esaù che abitano in Seir, ed avranno di voi timore. | 4 et populo præcipe, dicens : Transibitis per terminos fratrum vestrorum filiorum Esau, qui habitant in Seir, et timebunt vos. |
5 Guardate dunque ed abbiate cura di non muovere contro di loro; io infatti non darò a voi, della loro terra, nemmeno quant'è l'orma d'un solo piede, perchè assegnai già il monte Seir in possessione ad Esaù. | 5 Videte ergo diligenter ne moveamini contra eos. Neque enim dabo vobis de terra eorum quantum potest unius pedis calcare vestigium, quia in possessionem Esau dedi montem Seir. |
6 Comprerete da loro a prezzo gli alimenti, e vi ciberete; pagherete l'acqua, e così l'attingerete e ne beverete". - | 6 Cibos emetis ab eis pecunia, et comedetis : aquam emptam haurietis, et bibetis. |
7 Il Signore Dio tuo ti ha benedetto in tutte le tue imprese [o Israele]; s'è preso cura del tuo viaggio; e quando hai traversato questo gran deserto, per quarant'anni il Signore Dio tuo ha abitato con te, e niente ti è mancato. | 7 Dominus Deus tuus benedixit tibi in omni opere manuum tuarum : novit iter tuum, quomodo transieris solitudinem hanc magnam, per quadraginta annos habitans tecum Dominus Deus tuus, et nihil tibi defuit. |
8 Oltrepassati i fratelli nostri figliuoli d'Esaù che abitavano in Seir, per la via campestre, da Elat e da Asiongaber venimmo alla strada che conduce nel deserto di Moab. | 8 Cumque transissemus fratres nostros filios Esau, qui habitabant in Seir, per viam campestrem de Elath, et de Asiongaber, venimus ad iter quod ducit in desertum Moab.
|
9 Ed il Signore mi disse: - Non combattere co' Moabiti, e non attaccar battaglia con loro; perchè non ti darò parte alcuna della loro terra, avendo dato Ar in possesso a' figli di Lot. - | 9 Dixitque Dominus ad me : Non pugnes contra Moabitas, nec ineas adversus eos prælium : non enim dabo tibi quidquam de terra eorum, quia filiis Loth tradidi Ar in possessionem. |
10 Suoi primi abitanti furono gli Emim, razza grande e numerosa, e di così alta statura | 10 Emim primi fuerunt habitatores ejus, populus magnus, et validus, et tam excelsus ut de Enacim stirpe, |
11 da parere giganti della stirpe degli Enacim, e da assomigliare ai figli d'Enac. Dopo, i Moabiti li hanno chiamati Emim. | 11 quasi gigantes crederentur, et essent similes filiorum Enacim. Denique Moabitæ appellant eos Emim. |
12 Quanto a Seir, v'abitarono prima gli Orrei; cacciati ed annientati questi, v'abitarono i figli d'Esaù, come ha fatto Israele nella terra ch'è suo possesso, datagli dal Signore. | 12 In Seir autem prius habitaverunt Horrhæi : quibus expulsis atque deletis, habitaverunt filii Esau, sicut fecit Israël in terra possessionis suæ, quam dedit illi Dominus. |
13 Mossici dunque per attraversare il torrente Zared, v'arrivammo. | 13 Surgentes ergo ut transiremus torrentem Zared, venimus ad eum. |
14 Tutto il tempo che fummo in cammino da Cadesbarne al passaggio del torrente Zared, fu di trentott'anni, tanto che venisse a sparire dal campo tutta la generazione de' [primi] combattenti; così aveva giurato il Signore, | 14 Tempus autem, quo ambulavimus de Cadesbarne usque ad transitum torrentis Zared, triginta et octo annorum fuit : donec consumeretur omnis generatio hominum bellatorum de castris, sicut juraverat Dominus : |
15 e la sua mano fu contro di loro, per farli sparire di mezzo al campo. | 15 cujus manus fuit adversum eos, ut interirent de castrorum medio.
|
16 Quando poi tutti quei [primi] combattenti furon morti, | 16 Postquam autem universi ceciderunt pugnatores, |
17 il Signore mi parlò, e disse: | 17 locutus est Dominus ad me, dicens : |
18 - Tu oltrepasserai oggi i confini di Moab, e la città chiamata Ar. | 18 Tu transibis hodie terminos Moab, urbem nomine Ar : |
19 Entrando nelle adiacenze della terra dei figliuoli d'Ammon, bada bene di non combatter con loro nè d'entrar con loro in battaglia; perchè a te niente darò della terra de' figli d'Ammon, avendola data in possesso a' figli di Lot. - | 19 et accedens in vicina filiorum Ammon, cave ne pugnes contra eos, nec movearis ad prælium : non enim dabo tibi de terra filiorum Ammon, quia filiis Loth dedi eam in possessionem. |
20 È considerata come terra di giganti, ed in essa abitarono già dei giganti: quelli che gli Ammoniti chiamano Zomzommim, | 20 Terra gigantum reputata est : et in ipsa olim habitaverunt gigantes, quos Ammonitæ vocant Zomzommim, |
21 popolo forte e numeroso, d'alta statura come gli Enacim. Ma il Signore li fece sterminare dagli Ammoniti, ed in vece loro vi fece abitar questi; | 21 populus magnus, et multus, et proceræ longitudinis, sicut Enacim, quos delevit Dominus a facie eorum : et fecit illos habitare pro eis, |
22 così aveva fatto co' figli d'Esaù che abitano in Seir, sterminando gli Orrei, e dando la loro terra a' figli d'Esaù che sino ad ora la posseggono. | 22 sicut fecerat filiis Esau, qui habitant in Seir, delens Horrhæos, et terram eorum illis tradens, quam possident usque in præsens. |
23 Gli Evei poi, che abitavano in Haserim sino a Gaza, li cacciarono i Cappadoci, i quali, usciti dalla Cappadocia, li sterminarono, e vi si stabilirono in vece loro. | 23 Hevæos quoque, qui habitabant in Haserim usque Gazan, Cappadoces expulerunt : qui egressi de Cappadocia deleverunt eos, et habitaverunt pro illis. |
24 - Levatevi [disse il Signore], e passate il torrente Arnon; ecco, io ho abbandonato in tua mano Seon re di Hesebon, Amorreo; comincia ad invaderne la terra, ed attacca battaglia con lui. | 24 Surgite, et transite torrentem Arnon : ecce tradidi in manu tua Sehon regem Hesebon Amorrhæum, et terram ejus incipe possidere, et committe adversus eum prælium. |
25 Io comincerò oggi a spargere il terrore e lo spavento di te nei popoli che abitano sotto il cielo, così che, al solo udire il tuo nome, si spaventino e tremino, e sian presi da dolori come di partorienti. - | 25 Hodie incipiam mittere terrorem atque formidinem tuam in populos, qui habitant sub omni cælo : ut audito nomine tuo paveant, et in morem parturientium contremiscant, et dolore teneantur.
|
26 Allora, dal deserto di Cademot mandai dei messi al re Seon in Hesebon, a dirgli in termini amichevoli: | 26 Misi ergo nuntios de solitudine Cademoth ad Sehon regem Hesebon verbis pacificis, dicens : |
27 - Noi attraverseremo la tua terra, passeremo per la via maestra, non piegheremo nè a destra nè a sinistra; | 27 Transibimus per terram tuam : publica gradiemur via ; non declinabimus neque ad dexteram, neque ad sinistram. |
28 vendici a prezzo gli alimenti di cui cibarci; dacci per danaro l'acqua che beveremo; basta che tu ci conceda il passaggio, | 28 Alimenta pretio vende nobis, ut vescamur : aquam pecunia tribue, et sic bibemus. Tantum est ut nobis concedas transitum, |
29 come fecero i figli di Esaù dimoranti in Seir, ed i Moabiti dimoranti in Ar, tanto che arriviamo al Giordano, e passiamo nella terra che il Signore Dio nostro è per darci.- | 29 sicut fecerunt filii Esau, qui habitant in Seir, et Moabitæ, qui morantur in Ar : donec veniamus ad Jordanem, et transeamus ad terram, quam Dominus Deus noster daturus est nobis. |
30 Ma Seon re di Hesebon non volle concederci il passo, perchè il Signore Dio tuo [o Israele] aveva indurito il suo spirito e serrato il suo cuore, per abbandonarlo nelle tue mani, come ora vedi. | 30 Noluitque Sehon rex Hesebon dare nobis transitum : quia induraverat Dominus Deus tuus spiritum ejus, et obfirmaverat cor illius, ut traderetur in manus tuas, sicut nunc vides. |
31 Ed il Signore mi disse: - Ecco, io sto per abbandonarti Seon e la sua terra; preparati ad impossessartene.- | 31 Dixitque Dominus ad me : Ecce cœpi tibi tradere Sehon, et terram ejus : incipe possidere eam. |
32 Mosse dunque Seon contro a noi con tutto il suo popolo, e ci dette battaglia in Iasa. | 32 Egressusque est Sehon obviam nobis cum omni populo suo ad prælium in Jasa. |
33 Il Signore Dio nostro lo dette in mano nostra, e lo sconfiggemmo, lui, i suoi figli, e tutto il suo popolo. | 33 Et tradidit eum Dominus Deus noster nobis : percussimusque eum cum filiis suis et omni populo suo. |
34 In quell'occasione, prendemmo tutte le sue città, uccidendone gli abitanti, uomini, donne e fanciulli; nulla in esse lasciammo, | 34 Cunctasque urbes in tempore illo cepimus, interfectis habitatoribus earum, viris ac mulieribus et parvulis : non reliquimus in eis quidquam, |
35 eccetto gli animali, che furono dei predatori, ed il bottino delle città da noi prese. | 35 absque jumentis, quæ in partem venere prædantium : et spoliis urbium, quas cepimus |
36 Da Aroer, città sulla riva del torrente Arnon situata nella valle, insino a Galaad, non vi fu villaggio o città che sfuggisse alle nostre mani. Tutte le dette il Signore Dio nostro a noi; | 36 ab Aroër, quæ est super ripam torrentis Arnon, oppido quod in valle situm est, usque Galaad. Non fuit vicus et civitas, quæ nostras effugeret manus : omnes tradidit Dominus Deus noster nobis, |
37 eccettuata la terra de' figliuoli d'Ammon alla quale non ci appressammo, e tutte le adiacenze del torrente Ieboc, le città di montagna, e tutti quei luoghi che il Signore Dio nostro ci aveva vietati. | 37 absque terra filiorum Ammon, ad quam non accessimus : et cunctis quæ adjacent torrenti Jeboc, et urbibus montanis, universisque locis, a quibus nos prohibuit Dominus Deus noster. |