1 - Partiti di li, venimmo nel deserto che conduce al Mar Rosso, come m'aveva detto il Signore; e per molto tempo girammo attorno al monte Seir. | 1 Profectique inde venimus in solitudinem per viam maris Ru bri, sicut mihi dixerat Dominus; et circuivimus montem Seir longo tempore. |
2 Poi il Signore mi disse: | 2 Dixitque Dominus ad me: |
3 - Avete girato abbastanza attorno a questo monte; andate verso settentrione. | 3 “Sufficit vobis circuire montem istum; ite contra aquilonem. |
4 Al popolo comanderai, e dirai: "Voi passerete pei confini de' fratelli vostri figli d'Esaù che abitano in Seir, ed avranno di voi timore. | 4 Et populo praecipe dicens: Transibitis per terminos fratrum vestrorum filiorum Esau, qui habitant in Seir, et timebunt vos. |
5 Guardate dunque ed abbiate cura di non muovere contro di loro; io infatti non darò a voi, della loro terra, nemmeno quant'è l'orma d'un solo piede, perchè assegnai già il monte Seir in possessione ad Esaù. | 5 Cavete ergo diligenter, ne moveamini contra eos; neque enim dabo vobis de terra eorum, quantum potest unius pedis calcare vestigium, quia in possessionem Esau dedi montem Seir. |
6 Comprerete da loro a prezzo gli alimenti, e vi ciberete; pagherete l'acqua, e così l'attingerete e ne beverete". - | 6 Cibos emetis ab eis pecunia et comedetis; etiam aquam emptam haurietis et bibetis. |
7 Il Signore Dio tuo ti ha benedetto in tutte le tue imprese [o Israele]; s'è preso cura del tuo viaggio; e quando hai traversato questo gran deserto, per quarant'anni il Signore Dio tuo ha abitato con te, e niente ti è mancato. | 7 Dominus Deus tuus benedixit tibi in omni opere manuum tuarum; novit iter tuum, quomodo transieris solitudinem hanc magnam per quadraginta annos habitans tecum Dominus Deus tuus, et nihil tibi defuit”.
|
8 Oltrepassati i fratelli nostri figliuoli d'Esaù che abitavano in Seir, per la via campestre, da Elat e da Asiongaber venimmo alla strada che conduce nel deserto di Moab. | 8 Cumque transissemus fratres nostros filios Esau, qui habitabant in Seir, per viam Arabae de Ailath et de Asiongaber, vertimus nos et venimus per iter, quod ducit in desertum Moab. |
9 Ed il Signore mi disse: - Non combattere co' Moabiti, e non attaccar battaglia con loro; perchè non ti darò parte alcuna della loro terra, avendo dato Ar in possesso a' figli di Lot. - | 9 Dixitque Dominus ad me: “Non pugnes contra Moabitas nec ineas adversus eos proelium; non enim dabo tibi quidquam de terra eorum, quia filiis Lot tradidi Ar in possessionem. |
10 Suoi primi abitanti furono gli Emim, razza grande e numerosa, e di così alta statura | 10 — Emim primi fuerunt habitatores eius, populus magnus et multus et tam excelsus ut Enacim; |
11 da parere giganti della stirpe degli Enacim, e da assomigliare ai figli d'Enac. Dopo, i Moabiti li hanno chiamati Emim. | 11 ipsi quoque Raphaim reputabantur sicut Enacim; denique Moabitae appellant eos Emim. |
12 Quanto a Seir, v'abitarono prima gli Orrei; cacciati ed annientati questi, v'abitarono i figli d'Esaù, come ha fatto Israele nella terra ch'è suo possesso, datagli dal Signore. | 12 In Seir autem prius habitaverunt Horim; quibus expulsis atque deletis, habitaverunt filii Esau pro eis, sicut fecit Israel in terra possessionis suae, quam dedit eis Dominus C. |
13 Mossici dunque per attraversare il torrente Zared, v'arrivammo. | 13 Surgite ergo et transite torrentem Zared”. Et transivimus torrentem Zared.
|
14 Tutto il tempo che fummo in cammino da Cadesbarne al passaggio del torrente Zared, fu di trentott'anni, tanto che venisse a sparire dal campo tutta la generazione de' [primi] combattenti; così aveva giurato il Signore, | 14 Tempus autem, quo ambulavimus de Cadesbarne usque ad transitum torrentis Zared, triginta octo annorum fuit, donec consumeretur omnis generatio hominum bellatorum de castris, sicut iuraverat eis Dominus, |
15 e la sua mano fu contro di loro, per farli sparire di mezzo al campo. | 15 cuius manus fuit adversum eos, ut interirent de castrorum medio.
|
16 Quando poi tutti quei [primi] combattenti furon morti, | 16 Postquam autem universi ceciderunt pugnatores de medio populi, |
17 il Signore mi parlò, e disse: | 17 locutus est Dominus ad me dicens: |
18 - Tu oltrepasserai oggi i confini di Moab, e la città chiamata Ar. | 18 “Tu transibis hodie terminos Moab, urbem nomine Ar; |
19 Entrando nelle adiacenze della terra dei figliuoli d'Ammon, bada bene di non combatter con loro nè d'entrar con loro in battaglia; perchè a te niente darò della terra de' figli d'Ammon, avendola data in possesso a' figli di Lot. - | 19 et accedens in vicina filiorum Ammon, cave, ne pugnes contra eos nec movearis ad proelium; non enim dabo tibi de terra filiorum Ammon, quia filiis Lot dedi eam in possessionem. |
20 È considerata come terra di giganti, ed in essa abitarono già dei giganti: quelli che gli Ammoniti chiamano Zomzommim, | 20 — Terra Raphaim reputata est et ipsa olim habitaverunt Raphaim in ea, quos Ammonitae vocant Zomzommim, |
21 popolo forte e numeroso, d'alta statura come gli Enacim. Ma il Signore li fece sterminare dagli Ammoniti, ed in vece loro vi fece abitar questi; | 21 populus magnus et multus et procerae longitudinis sicut Enacim, quos delevit Dominus a facie eorum et fecit illos habitare pro eis, |
22 così aveva fatto co' figli d'Esaù che abitano in Seir, sterminando gli Orrei, e dando la loro terra a' figli d'Esaù che sino ad ora la posseggono. | 22 sicut fecerat filiis Esau, qui habitant in Seir, delens Horim et terram eorum illis tradens, quam possident usque in praesens. |
23 Gli Evei poi, che abitavano in Haserim sino a Gaza, li cacciarono i Cappadoci, i quali, usciti dalla Cappadocia, li sterminarono, e vi si stabilirono in vece loro. | 23 Hevaeos quoque, qui habitabant in villis usque Gazam, Caphtorim, qui egressi de Caphtor deleverunt eos et habitaverunt pro illis C. |
24 - Levatevi [disse il Signore], e passate il torrente Arnon; ecco, io ho abbandonato in tua mano Seon re di Hesebon, Amorreo; comincia ad invaderne la terra, ed attacca battaglia con lui. | 24 Surgite! Proficiscimini et transite torrentem Arnon: ecce tradidi in manu tua Sehon regem Hesebon Amorraeum; et terram eius incipe possidere et committe adversus eum proelium. |
25 Io comincerò oggi a spargere il terrore e lo spavento di te nei popoli che abitano sotto il cielo, così che, al solo udire il tuo nome, si spaventino e tremino, e sian presi da dolori come di partorienti. - | 25 Hodie incipiam mittere terrorem atque formidinem tuam in populos, qui habitant sub omni caelo, ut, audito nomine tuo, paveant et contremiscant coram te”.
|
26 Allora, dal deserto di Cademot mandai dei messi al re Seon in Hesebon, a dirgli in termini amichevoli: | 26 Misi ergo nuntios de solitudine Cademoth ad Sehon regem Hesebon verbis pacificis dicens: |
27 - Noi attraverseremo la tua terra, passeremo per la via maestra, non piegheremo nè a destra nè a sinistra; | 27 Transibo per terram tuam, publica gradiar via, non declinabo neque ad dexteram neque ad sinistram; |
28 vendici a prezzo gli alimenti di cui cibarci; dacci per danaro l'acqua che beveremo; basta che tu ci conceda il passaggio, | 28 alimenta pretio vende mihi, ut vescar, aquam pecunia tribue mihi, et sic bibam; tantum est ut mihi concedas transitum, |
29 come fecero i figli di Esaù dimoranti in Seir, ed i Moabiti dimoranti in Ar, tanto che arriviamo al Giordano, e passiamo nella terra che il Signore Dio nostro è per darci.- | 29 sicut fecerunt mihi filii Esau, qui habitant in Seir, et Moabitae, qui morantur in Ar, donec veniam ad Iordanem et transeam in terram, quam Dominus Deus noster daturus est nobis.
|
30 Ma Seon re di Hesebon non volle concederci il passo, perchè il Signore Dio tuo [o Israele] aveva indurito il suo spirito e serrato il suo cuore, per abbandonarlo nelle tue mani, come ora vedi. | 30 Noluitque Sehon rex Hesebon dare nobis transitum, quia induraverat Dominus Deus tuus spiritum eius et obfirmaverat cor illius, ut traderetur in manus tuas, sicut est in praesenti die. |
31 Ed il Signore mi disse: - Ecco, io sto per abbandonarti Seon e la sua terra; preparati ad impossessartene.- | 31 Dixitque Dominus ad me: “Ecce coepi tradere tibi Sehon et terram eius. Incipe possidere eam!”.
|
32 Mosse dunque Seon contro a noi con tutto il suo popolo, e ci dette battaglia in Iasa. | 32 Egressusque est Sehon obviam nobis cum omni populo suo ad proelium in Iasa, |
33 Il Signore Dio nostro lo dette in mano nostra, e lo sconfiggemmo, lui, i suoi figli, e tutto il suo popolo. | 33 et tradidit eum Dominus Deus noster nobis; percussimusque eum cum filiis suis et omni populo suo. |
34 In quell'occasione, prendemmo tutte le sue città, uccidendone gli abitanti, uomini, donne e fanciulli; nulla in esse lasciammo, | 34 Cunctasque urbes eius in tempore illo cepimus et percussimus anathemate singulas civitates cum viris ac mulieribus et parvulis; neminem reliquimus in eis superstitem, |
35 eccetto gli animali, che furono dei predatori, ed il bottino delle città da noi prese. | 35 absque iumentis, quae in partem venere praedantium, et spoliis urbium, quas cepimus. |
36 Da Aroer, città sulla riva del torrente Arnon situata nella valle, insino a Galaad, non vi fu villaggio o città che sfuggisse alle nostre mani. Tutte le dette il Signore Dio nostro a noi; | 36 Ab Aroer, quae est super ripam torrentis Arnon, et oppido, quod in valle situm est, usque Galaad non fuit civitas, quae nostras effugeret manus: omnia tradidit Dominus Deus noster nobis, |
37 eccettuata la terra de' figliuoli d'Ammon alla quale non ci appressammo, e tutte le adiacenze del torrente Ieboc, le città di montagna, e tutti quei luoghi che il Signore Dio nostro ci aveva vietati. | 37 absque terra filiorum Ammon, ad quam non accessisti, cunctis, quae adiacent torrenti Iaboc, et urbibus montanis universisque locis, a quibus nos prohibuit Dominus Deus noster.
|