Deuteronomio 2

BIBBIA RICCIOTTI	LXX
1 - Partiti di li, venimmo nel deserto che conduce al Mar Rosso, come m'aveva detto il Signore; e per molto tempo girammo attorno al monte Seir.	1 και επιστραφεντες απηραμεν εις την ερημον οδον θαλασσαν ερυθραν ον τροπον ελαλησεν κυριος προς με και εκυκλωσαμεν το ορος το σηιρ ημερας πολλας
2 Poi il Signore mi disse:	2 και ειπεν κυριος προς με
3 - Avete girato abbastanza attorno a questo monte; andate verso settentrione.	3 ικανουσθω υμιν κυκλουν το ορος τουτο επιστραφητε ουν επι βορραν
4 Al popolo comanderai, e dirai: "Voi passerete pei confini de' fratelli vostri figli d'Esaù che abitano in Seir, ed avranno di voi timore.	4 και τω λαω εντειλαι λεγων υμεις παραπορευεσθε δια των οριων των αδελφων υμων υιων ησαυ οι κατοικουσιν εν σηιρ και φοβηθησονται υμας και ευλαβηθησονται υμας σφοδρα
5 Guardate dunque ed abbiate cura di non muovere contro di loro; io infatti non darò a voi, della loro terra, nemmeno quant'è l'orma d'un solo piede, perchè assegnai già il monte Seir in possessione ad Esaù.	5 μη συναψητε προς αυτους πολεμον ου γαρ μη δω υμιν απο της γης αυτων ουδε βημα ποδος οτι εν κληρω δεδωκα τοις υιοις ησαυ το ορος το σηιρ
6 Comprerete da loro a prezzo gli alimenti, e vi ciberete; pagherete l'acqua, e così l'attingerete e ne beverete". -	6 βρωματα αργυριου αγορασατε παρ' αυτων και φαγεσθε και υδωρ μετρω λημψεσθε παρ' αυτων αργυριου και πιεσθε
7 Il Signore Dio tuo ti ha benedetto in tutte le tue imprese [o Israele]; s'è preso cura del tuo viaggio; e quando hai traversato questo gran deserto, per quarant'anni il Signore Dio tuo ha abitato con te, e niente ti è mancato.	7 ο γαρ κυριος ο θεος ημων ευλογησεν σε εν παντι εργω των χειρων σου διαγνωθι πως διηλθες την ερημον την μεγαλην και την φοβεραν εκεινην ιδου τεσσαρακοντα ετη κυριος ο θεος σου μετα σου ουκ επεδεηθης ρηματος
8 Oltrepassati i fratelli nostri figliuoli d'Esaù che abitavano in Seir, per la via campestre, da Elat e da Asiongaber venimmo alla strada che conduce nel deserto di Moab.	8 και παρηλθομεν τους αδελφους ημων υιους ησαυ τους κατοικουντας εν σηιρ παρα την οδον την αραβα απο αιλων και απο γασιωνγαβερ και επιστρεψαντες παρηλθομεν οδον ερημον μωαβ
9 Ed il Signore mi disse: - Non combattere co' Moabiti, e non attaccar battaglia con loro; perchè non ti darò parte alcuna della loro terra, avendo dato Ar in possesso a' figli di Lot. -	9 και ειπεν κυριος προς με μη εχθραινετε τοις μωαβιταις και μη συναψητε προς αυτους πολεμον ου γαρ μη δω υμιν απο της γης αυτων εν κληρω τοις γαρ υιοις λωτ δεδωκα την σηιρ κληρονομειν
10 Suoi primi abitanti furono gli Emim, razza grande e numerosa, e di così alta statura	10 οι ομμιν προτεροι ενεκαθηντο επ' αυτης εθνος μεγα και πολυ και ισχυοντες ωσπερ οι ενακιμ
11 da parere giganti della stirpe degli Enacim, e da assomigliare ai figli d'Enac. Dopo, i Moabiti li hanno chiamati Emim.	11 ραφαιν λογισθησονται και ουτοι ωσπερ οι ενακιμ και οι μωαβιται επονομαζουσιν αυτους ομμιν
12 Quanto a Seir, v'abitarono prima gli Orrei; cacciati ed annientati questi, v'abitarono i figli d'Esaù, come ha fatto Israele nella terra ch'è suo possesso, datagli dal Signore.	12 και εν σηιρ ενεκαθητο ο χορραιος προτερον και υιοι ησαυ απωλεσαν αυτους και εξετριψαν αυτους απο προσωπου αυτων και κατωκισθησαν αντ' αυτων ον τροπον εποιησεν ισραηλ την γην της κληρονομιας αυτου ην δεδωκεν κυριος αυτοις
13 Mossici dunque per attraversare il torrente Zared, v'arrivammo.	13 νυν ουν αναστητε και απαρατε υμεις και παραπορευεσθε την φαραγγα ζαρετ και παρηλθομεν την φαραγγα ζαρετ
14 Tutto il tempo che fummo in cammino da Cadesbarne al passaggio del torrente Zared, fu di trentott'anni, tanto che venisse a sparire dal campo tutta la generazione de' [primi] combattenti; così aveva giurato il Signore,	14 και αι ημεραι ας παρεπορευθημεν απο καδης βαρνη εως ου παρηλθομεν την φαραγγα ζαρετ τριακοντα και οκτω ετη εως ου διεπεσεν πασα γενεα ανδρων πολεμιστων αποθνησκοντες εκ της παρεμβολης καθοτι ωμοσεν αυτοις ο θεος
15 e la sua mano fu contro di loro, per farli sparire di mezzo al campo.	15 και η χειρ του θεου ην επ' αυτοις εξαναλωσαι αυτους εκ της παρεμβολης εως ου διεπεσαν
16 Quando poi tutti quei [primi] combattenti furon morti,	16 και εγενηθη επει διεπεσαν παντες οι ανδρες οι πολεμισται αποθνησκοντες εκ μεσου του λαου
17 il Signore mi parlò, e disse:	17 και ελαλησεν κυριος προς με λεγων
18 - Tu oltrepasserai oggi i confini di Moab, e la città chiamata Ar.	18 συ παραπορευση σημερον τα ορια μωαβ την σηιρ
19 Entrando nelle adiacenze della terra dei figliuoli d'Ammon, bada bene di non combatter con loro nè d'entrar con loro in battaglia; perchè a te niente darò della terra de' figli d'Ammon, avendola data in possesso a' figli di Lot. -	19 και προσαξετε εγγυς υιων αμμαν μη εχθραινετε αυτοις και μη συναψητε αυτοις εις πολεμον ου γαρ μη δω απο της γης υιων αμμαν σοι εν κληρω οτι τοις υιοις λωτ δεδωκα αυτην εν κληρω
20 È considerata come terra di giganti, ed in essa abitarono già dei giganti: quelli che gli Ammoniti chiamano Zomzommim,	20 γη ραφαιν λογισθησεται και γαρ επ' αυτης κατωκουν οι ραφαιν το προτερον και οι αμμανιται ονομαζουσιν αυτους ζομζομμιν
21 popolo forte e numeroso, d'alta statura come gli Enacim. Ma il Signore li fece sterminare dagli Ammoniti, ed in vece loro vi fece abitar questi;	21 εθνος μεγα και πολυ και δυνατωτερον υμων ωσπερ οι ενακιμ και απωλεσεν αυτους κυριος προ προσωπου αυτων και κατεκληρονομησαν και κατωκισθησαν αντ' αυτων εως της ημερας ταυτης
22 così aveva fatto co' figli d'Esaù che abitano in Seir, sterminando gli Orrei, e dando la loro terra a' figli d'Esaù che sino ad ora la posseggono.	22 ωσπερ εποιησαν τοις υιοις ησαυ τοις κατοικουσιν εν σηιρ ον τροπον εξετριψαν τον χορραιον απο προσωπου αυτων και κατεκληρονομησαν και κατωκισθησαν αντ' αυτων εως της ημερας ταυτης
23 Gli Evei poi, che abitavano in Haserim sino a Gaza, li cacciarono i Cappadoci, i quali, usciti dalla Cappadocia, li sterminarono, e vi si stabilirono in vece loro.	23 και οι ευαιοι οι κατοικουντες εν ασηρωθ εως γαζης και οι καππαδοκες οι εξελθοντες εκ καππαδοκιας εξετριψαν αυτους και κατωκισθησαν αντ' αυτων
24 - Levatevi [disse il Signore], e passate il torrente Arnon; ecco, io ho abbandonato in tua mano Seon re di Hesebon, Amorreo; comincia ad invaderne la terra, ed attacca battaglia con lui.	24 νυν ουν αναστητε και απαρατε και παρελθατε υμεις την φαραγγα αρνων ιδου παραδεδωκα εις τας χειρας σου τον σηων βασιλεα εσεβων τον αμορραιον και την γην αυτου εναρχου κληρονομειν συναπτε προς αυτον πολεμον
25 Io comincerò oggi a spargere il terrore e lo spavento di te nei popoli che abitano sotto il cielo, così che, al solo udire il tuo nome, si spaventino e tremino, e sian presi da dolori come di partorienti. -	25 εν τη ημερα ταυτη εναρχου δουναι τον τρομον σου και τον φοβον σου επι προσωπον παντων των εθνων των υποκατω του ουρανου οιτινες ακουσαντες το ονομα σου ταραχθησονται και ωδινας εξουσιν απο προσωπου σου
26 Allora, dal deserto di Cademot mandai dei messi al re Seon in Hesebon, a dirgli in termini amichevoli:	26 και απεστειλα πρεσβεις εκ της ερημου κεδαμωθ προς σηων βασιλεα εσεβων λογοις ειρηνικοις λεγων
27 - Noi attraverseremo la tua terra, passeremo per la via maestra, non piegheremo nè a destra nè a sinistra;	27 παρελευσομαι δια της γης σου εν τη οδω παρελευσομαι ουχι εκκλινω δεξια ουδε αριστερα
28 vendici a prezzo gli alimenti di cui cibarci; dacci per danaro l'acqua che beveremo; basta che tu ci conceda il passaggio,	28 βρωματα αργυριου αποδωση μοι και φαγομαι και υδωρ αργυριου αποδωση μοι και πιομαι πλην οτι παρελευσομαι τοις ποσιν
29 come fecero i figli di Esaù dimoranti in Seir, ed i Moabiti dimoranti in Ar, tanto che arriviamo al Giordano, e passiamo nella terra che il Signore Dio nostro è per darci.-	29 καθως εποιησαν μοι οι υιοι ησαυ οι κατοικουντες εν σηιρ και οι μωαβιται οι κατοικουντες εν αροηρ εως παρελθω τον ιορδανην εις την γην ην κυριος ο θεος ημων διδωσιν ημιν
30 Ma Seon re di Hesebon non volle concederci il passo, perchè il Signore Dio tuo [o Israele] aveva indurito il suo spirito e serrato il suo cuore, per abbandonarlo nelle tue mani, come ora vedi.	30 και ουκ ηθελησεν σηων βασιλευς εσεβων παρελθειν ημας δι' αυτου οτι εσκληρυνεν κυριος ο θεος ημων το πνευμα αυτου και κατισχυσεν την καρδιαν αυτου ινα παραδοθη εις τας χειρας σου ως εν τη ημερα ταυτη
31 Ed il Signore mi disse: - Ecco, io sto per abbandonarti Seon e la sua terra; preparati ad impossessartene.-	31 και ειπεν κυριος προς με ιδου ηργμαι παραδουναι προ προσωπου σου τον σηων βασιλεα εσεβων τον αμορραιον και την γην αυτου εναρξαι κληρονομησαι την γην αυτου
32 Mosse dunque Seon contro a noi con tutto il suo popolo, e ci dette battaglia in Iasa.	32 και εξηλθεν σηων βασιλευς εσεβων εις συναντησιν ημιν αυτος και πας ο λαος αυτου εις πολεμον ιασσα
33 Il Signore Dio nostro lo dette in mano nostra, e lo sconfiggemmo, lui, i suoi figli, e tutto il suo popolo.	33 και παρεδωκεν αυτον κυριος ο θεος ημων προ προσωπου ημων και επαταξαμεν αυτον και τους υιους αυτου και παντα τον λαον αυτου
34 In quell'occasione, prendemmo tutte le sue città, uccidendone gli abitanti, uomini, donne e fanciulli; nulla in esse lasciammo,	34 και εκρατησαμεν πασων των πολεων αυτου εν τω καιρω εκεινω και εξωλεθρευσαμεν πασαν πολιν εξης και τας γυναικας αυτων και τα τεκνα αυτων ου κατελιπομεν ζωγρειαν
35 eccetto gli animali, che furono dei predatori, ed il bottino delle città da noi prese.	35 πλην τα κτηνη επρονομευσαμεν και τα σκυλα των πολεων ελαβομεν
36 Da Aroer, città sulla riva del torrente Arnon situata nella valle, insino a Galaad, non vi fu villaggio o città che sfuggisse alle nostre mani. Tutte le dette il Signore Dio nostro a noi;	36 εξ αροηρ η εστιν παρα το χειλος χειμαρρου αρνων και την πολιν την ουσαν εν τη φαραγγι και εως ορους του γαλααδ ουκ εγενηθη πολις ητις διεφυγεν ημας τας πασας παρεδωκεν κυριος ο θεος ημων εις τας χειρας ημων
37 eccettuata la terra de' figliuoli d'Ammon alla quale non ci appressammo, e tutte le adiacenze del torrente Ieboc, le città di montagna, e tutti quei luoghi che il Signore Dio nostro ci aveva vietati.	37 πλην εις γην υιων αμμων ου προσηλθομεν παντα τα συγκυρουντα χειμαρρου ιαβοκ και τας πολεις τας εν τη ορεινη καθοτι ενετειλατο ημιν κυριος ο θεος ημων