Cantico 7

BIBBIA RICCIOTTI	GREEK BIBLE
1 - Che volete veder nella Sulamite, se non danze guerresche? Sposo. Quanto belli sono i tuoi piedi ne' sandali, o figlia di principe! Le giunture de' tuoi fianchi son come monili, lavoro di man d'artista.	1 Ποσον ωραια ειναι τα βηματα σου με τα σανδαλια, θυγατερ του ηγεμονος το τορνευμα των μηρων σου ειναι ομοιον με περιδεραιον, εργον χειρων καλλιτεχνου.
2 Il tuo grembo, un nappo tornito, ove mai non manca la bevanda; il tuo ventre, un mucchio di grano, attorniato di gigli.	2 Ο ομφαλος σου κρατηρ τορνευτος, πληρης κεκερασμενου οινου? η κοιλια σου θημωνια σιτου περιπεφραγμενη με κρινους?
3 Le due poppe tue son come due caprioli gemelli;	3 οι δυο σου μαστοι ως δυο σκυμνοι δορκαδος διδυμοι?
4 il tuo collo, come torre d'avorio.i tuoi occhi, come le piscine di Hesebonpresso la Porta Popolosa;	4 ο τραχηλος σου ως πυργος ελεφαντινος? οι οφθαλμοι σου ως αι κολυμβηθραι εν Εσεβων, προς την πυλην Βαθ-ραββιμ? η μυτη σου ως ο πυργος του Λιβανου, βλεπων προς την Δαμασκον?
5 il tuo naso, come la torre del Libanoche guarda verso Damasco; il capo tuo, [eretto] come il Carmelo; la chioma del tuo capo, come porpora di relegata in trecce.	5 Η κεφαλη σου επι σε ως Καρμηλος, και η κομη της κεφαλης σου ως πορφυρα? ο βασιλευς ειναι δεδεμενος εις τους πλοκαμους σου.
6 Quanto sei bella e quanto soave, o amore, tra le delizie.	6 Ποσον ωραια και ποσον επιθυμητη εισαι, αγαπητη, δια τας τρυφας.
7 La tua statura somiglia a una palmae le tue mammelle a grappoli.	7 Τουτο το αναστημα σου ομοιαζει με φοινικα, και οι μαστοι σου με βοτρυας.
8 Ho detto: «Salirò sulla palma, e ne coglierò i frutti»; e le tue mammelle saran per me come grappoli d'uva, e la fragranza della tua bocca come l'odor delle mele,	8 Ειπα, Θελω αναβη εις τον φοινικα, θελω πιασει τα βαια αυτου? και ιδου, οι μαστοι σου θελουσιν εισθαι ως βοτρυες της αμπελου, και η οσμη της ρινος σου ως μηλα?
9 e la tua gola come un vino squisito.... Sposa. - degno d'esser bevuto dal mio diletto, e assaporato tra le sue labbra e i suoi denti!	9 και ο ουρανισκος σου ως ο καλος οινος ρεων ηδεως δια τον αγαπητον μου, και καμνων να λαλωσι τα χειλη των κοιμωμενων.
10 Io son del mio diletto, e a me è rivolto il suo desiderio.	10 Εγω ειμαι του αγαπητου μου, και η επιθυμια αυτου ειναι προς εμε.
11 Vieni, mio diletto, usciamo per i campi, pernottiamo nelle ville.	11 Ελθε, αγαπητε μου, ας εξελθωμεν εις τον αγρον? ας διανυκτερευσωμεν εν ταις κωμαις.
12 La mattina andrem nelle vigne: vedremo se la vite ha fiorito, se son sbocciate le gemme, se han germogliato i melograni: là ti darò i miei amori!	12 Ας εξημερωθωμεν εις τους αμπελωνας? ας ιδωμεν εαν εβλαστησεν η αμπελος, εαν ηνοιξε το ανθος της σταφυλης και εξηνθησαν αι ροιδιαι? εκει θελω δωσει την αγαπην μου εις σε.
13 Le mandragore mandano olezzo, c'è alle nostre porte ogni sorta di frutti [graditi]nuovi e vecchi, o mio diletto, gli ho serbati per te.	13 Οι μανδραγοραι εδωκαν οσμην, και εν ταις θυραις ημων ειναι παν ειδος καρπων αρεστων, νεων και παλαιων, τους οποιους εφυλαξα, αγαπητε μου, δια σε.