Salmi 77
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | LXX |
---|---|
1 - Ode. Di Asaf. Ascolta, popolo mio, la mia dottrina, porgete il vostro orecchio alle mie parole. | 1 συνεσεως τω ασαφ προσεχετε λαος μου τον νομον μου κλινατε το ους υμων εις τα ρηματα του στοματος μου |
2 Aprirò in sentenze la mia bocca, parlerò degli enimmi de' primi tempi. | 2 ανοιξω εν παραβολαις το στομα μου φθεγξομαι προβληματα απ' αρχης |
3 Quanto abbiamo udito e appreso, e i padri nostri ci raccontarono, | 3 οσα ηκουσαμεν και εγνωμεν αυτα και οι πατερες ημων διηγησαντο ημιν |
4 non lo nasconderemo ai loro figliuoli, all'età ventura lo racconteremo: le lodi del Signore e le sue prodezze e i portenti ch'egli operò. | 4 ουκ εκρυβη απο των τεκνων αυτων εις γενεαν ετεραν απαγγελλοντες τας αινεσεις του κυριου και τας δυναστειας αυτου και τα θαυμασια αυτου α εποιησεν |
5 Egli stabilì uno statuto in Giacobbe e una legge pose in Israele, comandando ai padri nostridi far note tali cose ai loro figliuoli; | 5 και ανεστησεν μαρτυριον εν ιακωβ και νομον εθετο εν ισραηλ οσα ενετειλατο τοις πατρασιν ημων του γνωρισαι αυτα τοις υιοις αυτων |
6 perchè le imparasse la generazione seguente, i figliuoli ch'eran per nascere, e questi sorgessero [poi] e le raccontassero ai loro figliuoli; | 6 οπως αν γνω γενεα ετερα υιοι οι τεχθησομενοι και αναστησονται και απαγγελουσιν αυτα τοις υιοις αυτων |
7 affinchè ponessero in Dio la loro speranzae non dimenticassero le opere di Dioe curassero i suoi comandamenti; | 7 ινα θωνται επι τον θεον την ελπιδα αυτων και μη επιλαθωνται των εργων του θεου και τας εντολας αυτου εκζητησουσιν |
8 sicchè non fossero come i padri lorouna generazione perversa e ribelle, una generazione che non drizzò [al bene] il suo cuore, il cui spirito non si mantenne fedele a Dio. | 8 ινα μη γενωνται ως οι πατερες αυτων γενεα σκολια και παραπικραινουσα γενεα ητις ου κατηυθυνεν την καρδιαν αυτης και ουκ επιστωθη μετα του θεου το πνευμα αυτης |
9 I figli d'Efraim, bravi a tendere e scoccar l'arco, voltaron le spalle nel dì della battaglia. | 9 υιοι εφραιμ εντεινοντες και βαλλοντες τοξοις εστραφησαν εν ημερα πολεμου |
10 Non mantennero il patto di Dioe nella sua legge non vollero camminare. | 10 ουκ εφυλαξαν την διαθηκην του θεου και εν τω νομω αυτου ουκ ηθελον πορευεσθαι |
11 E si dimenticarono de' suoi benefizie de' portenti che aveva loro mostrati. | 11 και επελαθοντο των ευεργεσιων αυτου και των θαυμασιων αυτου ων εδειξεν αυτοις |
12 Dinanzi ai loro padri [invero] egli aveva compiuto maraviglie, nella terra d'Egitto, nel campo di Tanis. | 12 εναντιον των πατερων αυτων α εποιησεν θαυμασια εν γη αιγυπτω εν πεδιω τανεως |
13 Divise il mare e li fece passare, e tenne su le acque come un muraglione. | 13 διερρηξεν θαλασσαν και διηγαγεν αυτους εστησεν υδατα ωσει ασκον |
14 E li guidò di giorno con una nuvola, e tutta la notte col chiaror della fiamma. | 14 και ωδηγησεν αυτους εν νεφελη ημερας και ολην την νυκτα εν φωτισμω πυρος |
15 Spaccò la rupe nel desertoe gli abbeverò come in un grande abisso [d'acqua]; | 15 διερρηξεν πετραν εν ερημω και εποτισεν αυτους ως εν αβυσσω πολλη |
16 fece sgorgar torrenti dalla rupe e scorrer come fiumi le acque. | 16 και εξηγαγεν υδωρ εκ πετρας και κατηγαγεν ως ποταμους υδατα |
17 E continuarono a peccare ancora contro di lui, a sdegno eccitarono l'Eccelso nel deserto. | 17 και προσεθεντο ετι του αμαρτανειν αυτω παρεπικραναν τον υψιστον εν ανυδρω |
18 E tentarono Dio in cuor loro, chiedendo cibo per i loro appetiti. | 18 και εξεπειρασαν τον θεον εν ταις καρδιαις αυτων του αιτησαι βρωματα ταις ψυχαις αυτων |
19 E parlaron male di Dio, dissero:«Potrà forse Iddio apparecchiare una mensa nel deserto? | 19 και κατελαλησαν του θεου και ειπαν μη δυνησεται ο θεος ετοιμασαι τραπεζαν εν ερημω |
20 Egli percosse, è vero, la rupe e ne sgorgaron le acque e traboccaron torrenti; ma potrà anche dare il pane e apparecchiare una mensa al suo popolo?». | 20 επει επαταξεν πετραν και ερρυησαν υδατα και χειμαρροι κατεκλυσθησαν μη και αρτον δυναται δουναι η ετοιμασαι τραπεζαν τω λαω αυτου |
21 pertanto udì il Signore e [li] rigettò, e un fuoco divampò contro Giacobbe, e l'ira si levò contro Israele; | 21 δια τουτο ηκουσεν κυριος και ανεβαλετο και πυρ ανηφθη εν ιακωβ και οργη ανεβη επι τον ισραηλ |
22 perchè non avevan creduto in Dio, nè sperato nel suo soccorso. | 22 οτι ουκ επιστευσαν εν τω θεω ουδε ηλπισαν επι το σωτηριον αυτου |
23 E [tuttavia] diè ordine alle nuvole lassù e aprì le porte del cielo. | 23 και ενετειλατο νεφελαις υπερανωθεν και θυρας ουρανου ανεωξεν |
24 E fe' piover su loro la manna da mangiare, e il pane del cielo dette loro. | 24 και εβρεξεν αυτοις μαννα φαγειν και αρτον ουρανου εδωκεν αυτοις |
25 Del pane degli angeli mangiò l'uomo: cibo mandò loro in abbondanza. | 25 αρτον αγγελων εφαγεν ανθρωπος επισιτισμον απεστειλεν αυτοις εις πλησμονην |
26 Suscitò l'Austro nel cielo e sollevò con la sua potenza l'Affrico. | 26 απηρεν νοτον εξ ουρανου και επηγαγεν εν τη δυναστεια αυτου λιβα |
27 E piovve su loro come sabbia le carnie come arena del mare i volatili pennuti. | 27 και εβρεξεν επ' αυτους ωσει χουν σαρκας και ωσει αμμον θαλασσων πετεινα πτερωτα |
28 E caddero in mezzo al loro accampamento, presso alle loro tende. | 28 και επεπεσον εις μεσον της παρεμβολης αυτων κυκλω των σκηνωματων αυτων |
29 E mangiarono e furono arcisatolli: quanto avevan desiderato e' procacciò loro; | 29 και εφαγοσαν και ενεπλησθησαν σφοδρα και την επιθυμιαν αυτων ηνεγκεν αυτοις |
30 non furon frodati della loro voglia. [Ma] ancora avevano il cibo in bocca, | 30 ουκ εστερηθησαν απο της επιθυμιας αυτων ετι της βρωσεως αυτων ουσης εν τω στοματι αυτων |
31 quando l'ira di Dio si levò contro di loro. E uccise i loro impinguati, e gli eletti d'Israele prostrò. | 31 και οργη του θεου ανεβη επ' αυτους και απεκτεινεν εν τοις πιοσιν αυτων και τους εκλεκτους του ισραηλ συνεποδισεν |
32 Con tutto ciò peccarono ancorae non credettero ai suoi portenti. | 32 εν πασιν τουτοις ημαρτον ετι και ουκ επιστευσαν εν τοις θαυμασιοις αυτου |
33 E si dileguarono in un soffio i loro giornie i loro anni con rapidità. | 33 και εξελιπον εν ματαιοτητι αι ημεραι αυτων και τα ετη αυτων μετα σπουδης |
34 Quando gli uccideva, lo cercavano, e tornavano e di buon mattino correvano a lui, | 34 οταν απεκτεννεν αυτους εξεζητουν αυτον και επεστρεφον και ωρθριζον προς τον θεον |
35 e si ricordavano che Dio era il loro aiutoe Iddio Altissimo il loro redentore. | 35 και εμνησθησαν οτι ο θεος βοηθος αυτων εστιν και ο θεος ο υψιστος λυτρωτης αυτων εστιν |
36 E l'amavan con la lor bocca, e con la lor lingua gli mentivano. | 36 και ηπατησαν αυτον εν τω στοματι αυτων και τη γλωσση αυτων εψευσαντο αυτω |
37 Ma il lor cuore non era sincero con lui, nè fedeli si mostravano al suo patto. | 37 η δε καρδια αυτων ουκ ευθεια μετ' αυτου ουδε επιστωθησαν εν τη διαθηκη αυτου |
38 Ma egli è misericordioso, e perdonava il loro peccatoe non gli sterminava; e più volte allontanò l'ira suae non accese tutto il suo sdegno. | 38 αυτος δε εστιν οικτιρμων και ιλασεται ταις αμαρτιαις αυτων και ου διαφθερει και πληθυνει του αποστρεψαι τον θυμον αυτου και ουχι εκκαυσει πασαν την οργην αυτου |
39 E si ricordò ch'eran carne, un soffio che va e non torna! | 39 και εμνησθη οτι σαρξ εισιν πνευμα πορευομενον και ουκ επιστρεφον |
40 Quante volte lo provocarono nel deserto, lo mossero a sdegno nella solitudine! | 40 ποσακις παρεπικραναν αυτον εν τη ερημω παρωργισαν αυτον εν γη ανυδρω |
41 E tornarono a tentare Iddio, ad esacerbare il Santo d'Israele. | 41 και επεστρεψαν και επειρασαν τον θεον και τον αγιον του ισραηλ παρωξυναν |
42 Non si ricordaron [più] di [quanto aveva operato] la sua mano, il dì che li riscattò dalle mani dell'oppressore, | 42 ουκ εμνησθησαν της χειρος αυτου ημερας ης ελυτρωσατο αυτους εκ χειρος θλιβοντος |
43 quando fece in Egitto i suoi portentie i suoi prodigi nel campo di Tanis. | 43 ως εθετο εν αιγυπτω τα σημεια αυτου και τα τερατα αυτου εν πεδιω τανεως |
44 E mutò in sangue i loro fiumie i loro canali, perchè non bevessero. | 44 και μετεστρεψεν εις αιμα τους ποταμους αυτων και τα ομβρηματα αυτων οπως μη πιωσιν |
45 Mandò contro di loro il tafàno, che li divorò, e la rana, che li distrusse. | 45 εξαπεστειλεν εις αυτους κυνομυιαν και κατεφαγεν αυτους και βατραχον και διεφθειρεν αυτους |
46 E dette in preda al bruco i loro raccolti, e le loro fatiche in preda alla locusta. | 46 και εδωκεν τη ερυσιβη τον καρπον αυτων και τους πονους αυτων τη ακριδι |
47 Devastò con la grandine le loro vigne e i loro sicòmori con la brina. | 47 απεκτεινεν εν χαλαζη την αμπελον αυτων και τας συκαμινους αυτων εν τη παχνη |
48 Abbandonò alla grandine le loro mandre e le loro possessioni al fuoco. | 48 και παρεδωκεν εις χαλαζαν τα κτηνη αυτων και την υπαρξιν αυτων τω πυρι |
49 Lanciò su loro l'ira del suo sdegno, lo sdegno, l'ira, la tribolazione, una schiera di angeli del male. | 49 εξαπεστειλεν εις αυτους οργην θυμου αυτου θυμον και οργην και θλιψιν αποστολην δι' αγγελων πονηρων |
50 Aprì la strada alla sua ira, non risparmiò da morte le anime loro, e le loro mandre assoggettò alla mortalità. | 50 ωδοποιησεν τριβον τη οργη αυτου ουκ εφεισατο απο θανατου των ψυχων αυτων και τα κτηνη αυτων εις θανατον συνεκλεισεν |
51 E colpì ogni primogenito nella terra d'Egitto, le primizie della virilità nelle tende di Cam. | 51 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν αιγυπτω απαρχην των πονων αυτων εν τοις σκηνωμασι χαμ |
52 E portò via come una mandra il suo popolo, lo menò come un gregge nel deserto. | 52 και απηρεν ως προβατα τον λαον αυτου και ανηγαγεν αυτους ως ποιμνιον εν ερημω |
53 E li guidò fiduciosi e non ebber timore, e i nemici loro ricoperse il mare. | 53 και ωδηγησεν αυτους εν ελπιδι και ουκ εδειλιασαν και τους εχθρους αυτων εκαλυψεν θαλασσα |
54 E li condusse al suo santo monte, al monte conquistato dalla sua destra. E cacciò via dinanzi a loro le genti, e a sorte divise tra loro la terra con la corda di spartizione. | 54 και εισηγαγεν αυτους εις οριον αγιασματος αυτου ορος τουτο ο εκτησατο η δεξια αυτου |
55 E fece abitar nelle tende di quei [popoli]le tribù d'Israello. | 55 και εξεβαλεν απο προσωπου αυτων εθνη και εκληροδοτησεν αυτους εν σχοινιω κληροδοσιας και κατεσκηνωσεν εν τοις σκηνωμασιν αυτων τας φυλας του ισραηλ |
56 E [tuttavia] tentarono [ancora] e provocarono Iddio Altissimo, e i suoi comandamenti non custodirono. | 56 και επειρασαν και παρεπικραναν τον θεον τον υψιστον και τα μαρτυρια αυτου ουκ εφυλαξαντο |
57 Volser le spalle e non osservarono il patto, come i padri loro: si mutarono in un arco fallace. | 57 και απεστρεψαν και ησυνθετησαν καθως και οι πατερες αυτων και μετεστραφησαν εις τοξον στρεβλον |
58 Ad ira l'eccitaron sui loro colli, e con i loro simulacri lo provocarono a sdegno. | 58 και παρωργισαν αυτον εν τοις βουνοις αυτων και εν τοις γλυπτοις αυτων παρεζηλωσαν αυτον |
59 Udì Iddio, e arse d'irae disdegnò grandemente Israele. | 59 ηκουσεν ο θεος και υπερειδεν και εξουδενωσεν σφοδρα τον ισραηλ |
60 E rigettò il tabernacolo di Silo, la tenda sua, dove aveva dimorato tra gli uomini. | 60 και απωσατο την σκηνην σηλωμ σκηνωμα αυτου ου κατεσκηνωσεν εν ανθρωποις |
61 E abbandonò alla schiavitù la loro forza, e il decoro loro in mano al nemico. | 61 και παρεδωκεν εις αιχμαλωσιαν την ισχυν αυτων και την καλλονην αυτων εις χειρας εχθρου |
62 E dette in preda alla spada il suo popoloe il suo retaggio sdegnò. | 62 και συνεκλεισεν εις ρομφαιαν τον λαον αυτου και την κληρονομιαν αυτου υπερειδεν |
63 I loro giovani divorò il fuoco, e le loro vergini non fecer lamento! | 63 τους νεανισκους αυτων κατεφαγεν πυρ και αι παρθενοι αυτων ουκ επενθηθησαν |
64 I loro sacerdoti periron di spada, e le vedove loro non piansero! | 64 οι ιερεις αυτων εν ρομφαια επεσαν και αι χηραι αυτων ου κλαυσθησονται |
65 Allora si destò il Signore come uno che dorme, come un valoroso ebbro dal vino. | 65 και εξηγερθη ως ο υπνων κυριος ως δυνατος κεκραιπαληκως εξ οινου |
66 E percosse i suoi nemici alle spalle, eterno obbrobrio inflisse loro. | 66 και επαταξεν τους εχθρους αυτου εις τα οπισω ονειδος αιωνιον εδωκεν αυτοις |
67 E rigettò la tenda di Giuseppe e la tribù di Efraim non elesse. | 67 και απωσατο το σκηνωμα ιωσηφ και την φυλην εφραιμ ουκ εξελεξατο |
68 Ma elesse la tribù di Giuda, il monte Sion, ch'egli amava. | 68 και εξελεξατο την φυλην ιουδα το ορος το σιων ο ηγαπησεν |
69 E [v']edificò il suo santuario, pari alle [celesti] altezze, pari alla terra che ha stabilito in eterno! | 69 και ωκοδομησεν ως μονοκερωτων το αγιασμα αυτου εν τη γη εθεμελιωσεν αυτην εις τον αιωνα |
70 Ed elesse David suo servo e lo tolse dai greggi delle pecore, di dietro alle fetanti lo prese, | 70 και εξελεξατο δαυιδ τον δουλον αυτου και ανελαβεν αυτον εκ των ποιμνιων των προβατων |
71 per pascer Giacobbe, suo popolo, e Israele, suo retaggio. | 71 εξοπισθεν των λοχευομενων ελαβεν αυτον ποιμαινειν ιακωβ τον λαον αυτου και ισραηλ την κληρονομιαν αυτου |
72 E li pasceva nell'integrità del suo cuore, e col senno delle sue mani li guidò. | 72 και εποιμανεν αυτους εν τη ακακια της καρδιας αυτου και εν ταις συνεσεσι των χειρων αυτου ωδηγησεν αυτους |