Salmi 70
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - Salmo di David, dei figliuoli di Jonadab e dei primi prigionieri. In te, o Signore, io spero: ch'io non sia confuso in eterno! | 1 Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. In te, Domine, speravi ; non confundar in æternum. |
2 Per la tua giustizia scampami e liberami: piega verso di me il tuo orecchio e salvami. | 2 In justitia tua libera me, et eripe me : inclina ad me aurem tuam, et salva me. |
3 Sii per me un Dio protettore e una rocca munita per mettermi in salvo. Chè la mia fortezza e il mio rifugio se' tu! | 3 Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias : quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu. |
4 Dio mio, liberami dalla mano dell'empio e dalla mano di chi pecca contro la legge e dell'iniquo. | 4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis, et iniqui : |
5 Perchè tu sei la mia fiducia, o Signore, la mia speranza, o Signore, [fin] dalla mia giovinezza. | 5 quoniam tu es patientia mea, Domine ; Domine, spes mea a juventute mea. |
6 Su te m'appoggiai [fin] dal seno materno, e [fin] dalle viscere di mia madre tu sei il mio protettore. A te [si volge] il mio canto sempre! | 6 In te confirmatus sum ex utero ; de ventre matris meæ tu es protector meus ; in te cantatio mea semper. |
7 Quasi un portento [d'infelicità] son diventato per molti; ma un potente soccorritore tu sei! | 7 Tamquam prodigium factus sum multis ; et tu adjutor fortis. |
8 Si riempia la mia bocca di lode, per cantar la tua gloria, [per cantare] ogni giorno la tua magnificenza! | 8 Repleatur os meum laude, ut cantem gloriam tuam, tota die magnitudinem tuam. |
9 Non mi rigettar nel tempo della vecchiaia; quando vien meno la mia forza, non m'abbandonare. | 9 Ne projicias me in tempore senectutis ; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me. |
10 Perchè han parlato di me i miei nemici, e quei che spian l'anima mia si son concertati insieme, | 10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum, |
11 dicendo: «Iddio l'ha abbandonato, inseguitelo, afferratelo, chè non c'è chi [lo] scampi!». | 11 dicentes : Deus dereliquit eum : persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat. |
12 O Dio, non t'allontanar da me: mio Dio, volgiti [e affrettati] in mio aiuto! | 12 Deus, ne elongeris a me ; Deus meus, in auxilium meum respice. |
13 Sian confusi e annientati gli avversari dell'anima mia: sian coperti di confusione e di vergogna quei che cercan sciagure a me! | 13 Confundantur et deficiant detrahentes animæ meæ ; operiantur confusione et pudore qui quærunt mala mihi. |
14 Io poi sempre spererò, e [nuova lode] aggiungerò a tutte le tue lodi. | 14 Ego autem semper sperabo, et adjiciam super omnem laudem tuam. |
15 La mia bocca celebrerà la tua giustizia, [celebrerà] ogni giorno la tua salvezza, benchè calcolarle non so! | 15 Os meum annuntiabit justitiam tuam, tota die salutare tuum. Quoniam non cognovi litteraturam, |
16 M'addentrerò nelle potenti geste del Signore; o Signore, ricorderò la tua giustizia sola! | 16 introibo in potentias Domini ; Domine, memorabor justitiæ tuæ solius. |
17 O Dio, tu m'hai istruito [fin] dalla mia giovinezza, e fino ad ora ho proclamato le tue meraviglie. | 17 Deus, docuisti me a juventute mea ; et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua. |
18 Ed anche nella vecchiaia e nella decrepitezza, o Dio, non m'abbandonare; sicchè io annunzi il tuo braccio a ogni generazione a venire, la tua potenza | 18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni quæ ventura est, potentiam tuam, |
19 e la tua giustizia, o Dio, sino a' [cieli] altissimi, le grandi geste che hai compiute! O Dio, chi simile a te? | 19 et justitiam tuam, Deus, usque in altissima ; quæ fecisti magnalia, Deus : quis similis tibi ? |
20 Tribolazioni m'hai fatto provare, molte e tristi! ma poi novamente m'hai vivificato, e dagli abissi della terra di nuovo m'hai tratto fuori. | 20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas ! et conversus vivificasti me, et de abyssis terræ iterum reduxisti me. |
21 Hai moltiplicato la tua magnificenza, e novamente m'hai consolato. | 21 Multiplicasti magnificentiam tuam ; et conversus consolatus es me. |
22 Io ti loderò su strumenti d'arpa, [celebrando] la tua fedeltà, o Dio: inneggerò a te sulla cetra, o Santo d'Israele! | 22 Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam, Deus ; psallam tibi in cithara, sanctus Israël. |
23 Esulteranno le mie labbra cantando a te, e [giubilerà] l'anima mia, che hai liberata. | 23 Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi ; et anima mea quam redemisti. |
24 Anche la mia lingua tutto il dì celebrerà la tua giustizia, quando confusi e svergognati saranno quei che cercan la mia rovina! | 24 Sed et lingua mea tota die meditabitur justitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint qui quærunt mala mihi. |