Scrutatio

Martedi, 30 aprile 2024 - San Pio V ( Letture di oggi)

Giuditta 15


font
BIBBIA RICCIOTTIVULGATA
1 - Or quando tutto l'esercito seppe che Oloferne era stato decapitalo, persero la ragione ed il senno, e spinti solo dalla paura e dallo spavento cercaron salvezza nella fuga;1 Cumque omnis exercitus decollatum Holofernem audisset, fugit mens et consilium ab eis, et solo tremore et metu agitati, fugæ præsidium sumunt,
2 nessuno pertanto parlava coi compagni, ma a capo basso, abbandonata ogni cosa, s'affrettavano a salvarsi dagli ebrei che essi udivano venir loro addosso armati, e fuggivano per le vie de' campi e pei sentieri dei colli.2 ita ut nullus loqueretur cum proximo suo, sed inclinato capite, relictis omnibus, evadere festinabant Hebræos, quos armatos super se venire audiebant, fugientes per vias camporum et semitas collium.
3 Vedendo allora i figli d'Israele che quelli fuggivano, si misero ad inseguirli, e corsero dando flato alle trombe e gridando dietro a loro.3 Videntes itaque filii Israël fugientes, secuti sunt illos. Descenderuntque clangentes tubis, et ululantes post ipsos.
4 E siccome gli Assiri fuggivano a precipizio sparpagliati, mentre i figli di Israele li inseguivano uniti, questi ne uccidevano quanti ne trovavano.4 Et quoniam Assyrii non adunati, in fugam ibant præcipites : filii autem Israël uno agmine persequentes debilitabant omnes quos invenire potuissent.
5 Ozia poi mandò avviso a tuttè le città e province d'Israele.5 Misit itaque Ozias nuntios per omnes civitates et regiones Israël.
6 Ed ogni provincia c città mandò dietro ai fuggiaschi il fiore della sua gioventù armata; e li inseguirono e li passarono a fil di spada, sino agli ultimi confini della loro terra.6 Omnis itaque regio, omnisque urbs electam juventutem armatam misit post eos, et persecuti sunt eos in ore gladii, quousque pervenirent ad extremitatem finium suorum.
7 Quelli poi ch'eran rimasti in Betulia entrarono negli accampamenti assiri, portaron via la preda che gli Assiri fuggendo avevano abbandonata, e se ne caricarono a dovizia.7 Reliqui autem qui erant in Bethulia, ingressi sunt castra Assyriorum, et prædam quam fugientes Assyrii reliquerant, abstulerunt, et onustati sunt valde.
8 E quelli che vincitori tornarono a Betulia portaron seco tutto ciò che era appartenuto agli Assiri, tal che non si potcvan contare i capi di bestiame, gli animali da tiro, e tutto il materiale, cosi, dal più piccolo al più grande, tutti poterono arricchirsi delle loro spoglie.8 Hi vero qui victores reversi sunt ad Bethuliam, omnia quæ erant illorum attulerunt secum, ita ut non esset numerus in pecoribus et jumentis et universis mobilibus eorum, ut a minimo usque ad maximum omnes divites fierent de prædationibus eorum.
9 Ioachim poi, sommo pontefice, venne da Gerusalemme a Betulia con tutt' i seniori, per vedere Giuditta.9 Joacim autem summus pontifex de Jerusalem venit in Bethuliam cum universis presbyteris suis ut videret Judith.
10 Essa gli uscì incontro, e tutti ad una voce la benedissero, dicendo: «Tu [sei] la gloria di Gerusalemme, tu l'allegrezza di Israele, tu l'onore del nostro popolo.10 Quæ cum exisset ad illum, benedixerunt eam omnes una voce, dicentes : Tu gloria Jerusalem ; tu lætitia Israël ; tu honorificentia populi nostri :
11 Siccome hai operato virilmente, ed il cuor tuo è'stato forte; siccome hai amato la castità e dopo il tuo marito non hai conosciuto altr'uomo; cosi la mano del Signore t'ha sorretta, e perciò sarai benedetta in eterno ».11 quia fecisti viriliter, et confortatum est cor tuum, eo quod castitatem amaveris, et post virum tuum, alterum nescieris : ideo et manus Domini confortavit te, et ideo eris benedicta in æternum.
12 Rispose tutto il popolo: « Così sia, così sia ».12 Et dixit omnis populus : Fiat, fiat.
13 Trenta giorni bastarono appena al popolo di Israele per raccogliere tutte le spoglie degli Assiri.13 Per dies autem triginta, vix collecta sunt spolia Assyriorum a populo Israël.
14 Or tutto quello che si trovò esser stata proprietà personale di Oloferne, oro, argento, vesti, gemme ed utensili d'ogni genere, fu data a Giuditta; tutto ciò le fu aggiudicato dal popolo.14 Porro autem universa quæ Holofernis peculiaria fuisse probata sunt, dederunt Judith in auro, et argento, et vestibus, et gemmis, et omni supellectili : et tradita sunt omnia illi a populo.
15 E tutti erano in festa, uomini e donne, fanciulle e giovani, al suono d'organi e cetre.15 Et omnes populi gaudebant cum mulieribus, et virginibus, et juvenibus, in organis et citharis.