Giuditta 15

BIBBIA RICCIOTTI	LXX
1 - Or quando tutto l'esercito seppe che Oloferne era stato decapitalo, persero la ragione ed il senno, e spinti solo dalla paura e dallo spavento cercaron salvezza nella fuga;	1 και ως ηκουσαν οι εν τοις σκηνωμασιν οντες εξεστησαν επι το γεγονος
2 nessuno pertanto parlava coi compagni, ma a capo basso, abbandonata ogni cosa, s'affrettavano a salvarsi dagli ebrei che essi udivano venir loro addosso armati, e fuggivano per le vie de' campi e pei sentieri dei colli.	2 και επεπεσεν επ' αυτους τρομος και φοβος και ουκ ην ανθρωπος μενων κατα προσωπον του πλησιον ετι αλλ' εκχυθεντες ομοθυμαδον εφευγον επι πασαν οδον του πεδιου και της ορεινης
3 Vedendo allora i figli d'Israele che quelli fuggivano, si misero ad inseguirli, e corsero dando flato alle trombe e gridando dietro a loro.	3 και οι παρεμβεβληκοτες εν τη ορεινη κυκλω βαιτυλουα και ετραπησαν εις φυγην και τοτε οι υιοι ισραηλ πας ανηρ πολεμιστης εξ αυτων εξεχυθησαν επ' αυτους
4 E siccome gli Assiri fuggivano a precipizio sparpagliati, mentre i figli di Israele li inseguivano uniti, questi ne uccidevano quanti ne trovavano.	4 και απεστειλεν οζιας εις βαιτομασθαιμ και βηβαι και χωβαι και κωλα και εις παν οριον ισραηλ τους απαγγελλοντας υπερ των συντετελεσμενων και ινα παντες επεκχυθωσιν τοις πολεμιοις εις την αναιρεσιν αυτων
5 Ozia poi mandò avviso a tuttè le città e province d'Israele.	5 ως δε ηκουσαν οι υιοι ισραηλ παντες ομοθυμαδον επεπεσον επ' αυτους και εκοπτον αυτους εως χωβα ωσαυτως δε και οι εξ ιερουσαλημ παρεγενηθησαν και εκ πασης της ορεινης ανηγγειλαν γαρ αυτοις τα γεγονοτα τη παρεμβολη των εχθρων αυτων και οι εν γαλααδ και οι εν τη γαλιλαια υπερεκερασαν αυτους πληγη μεγαλη εως ου παρηλθον δαμασκον και τα ορια αυτης
6 Ed ogni provincia c città mandò dietro ai fuggiaschi il fiore della sua gioventù armata; e li inseguirono e li passarono a fil di spada, sino agli ultimi confini della loro terra.	6 οι δε λοιποι οι κατοικουντες βαιτυλουα επεπεσαν τη παρεμβολη ασσουρ και επρονομευσαν αυτους και επλουτησαν σφοδρα
7 Quelli poi ch'eran rimasti in Betulia entrarono negli accampamenti assiri, portaron via la preda che gli Assiri fuggendo avevano abbandonata, e se ne caricarono a dovizia.	7 οι δε υιοι ισραηλ αναστρεψαντες απο της κοπης εκυριευσαν των λοιπων και αι κωμαι και επαυλεις εν τη ορεινη και πεδινη εκρατησαν πολλων λαφυρων ην γαρ πληθος πολυ σφοδρα
8 E quelli che vincitori tornarono a Betulia portaron seco tutto ciò che era appartenuto agli Assiri, tal che non si potcvan contare i capi di bestiame, gli animali da tiro, e tutto il materiale, cosi, dal più piccolo al più grande, tutti poterono arricchirsi delle loro spoglie.	8 και ιωακιμ ο ιερευς ο μεγας και η γερουσια των υιων ισραηλ οι κατοικουντες εν ιερουσαλημ ηλθον του θεασασθαι τα αγαθα α εποιησεν κυριος τω ισραηλ και του ιδειν την ιουδιθ και λαλησαι μετ' αυτης ειρηνην
9 Ioachim poi, sommo pontefice, venne da Gerusalemme a Betulia con tutt' i seniori, per vedere Giuditta.	9 ως δε εισηλθον προς αυτην ευλογησαν αυτην παντες ομοθυμαδον και ειπαν προς αυτην συ υψωμα ιερουσαλημ συ γαυριαμα μεγα του ισραηλ συ καυχημα μεγα του γενους ημων
10 Essa gli uscì incontro, e tutti ad una voce la benedissero, dicendo: «Tu [sei] la gloria di Gerusalemme, tu l'allegrezza di Israele, tu l'onore del nostro popolo.	10 εποιησας ταυτα παντα εν χειρι σου εποιησας τα αγαθα μετα ισραηλ και ευδοκησεν επ' αυτοις ο θεος ευλογημενη γινου παρα τω παντοκρατορι κυριω εις τον αιωνα χρονον και ειπεν πας ο λαος γενοιτο
11 Siccome hai operato virilmente, ed il cuor tuo è'stato forte; siccome hai amato la castità e dopo il tuo marito non hai conosciuto altr'uomo; cosi la mano del Signore t'ha sorretta, e perciò sarai benedetta in eterno ».	11 και ελαφυρευσεν πας ο λαος την παρεμβολην εφ' ημερας τριακοντα και εδωκαν τη ιουδιθ την σκηνην ολοφερνου και παντα τα αργυρωματα και τας κλινας και τα ολκεια και παντα τα κατασκευασματα αυτου και λαβουσα αυτη επεθηκεν επι την ημιονον αυτης και εζευξεν τας αμαξας αυτης και εσωρευσεν αυτα επ' αυτων
12 Rispose tutto il popolo: « Così sia, così sia ».	12 και συνεδραμεν πασα γυνη ισραηλ του ιδειν αυτην και ευλογησαν αυτην και εποιησαν αυτη χορον εξ αυτων και ελαβεν θυρσους εν ταις χερσιν αυτης και εδωκεν ταις γυναιξιν ταις μετ' αυτης
13 Trenta giorni bastarono appena al popolo di Israele per raccogliere tutte le spoglie degli Assiri.	13 και εστεφανωσαντο την ελαιαν αυτη και αι μετ' αυτης και προηλθεν παντος του λαου εν χορεια ηγουμενη πασων των γυναικων και ηκολουθει πας ανηρ ισραηλ ενωπλισμενοι μετα στεφανων και υμνουν εν τω στοματι αυτων
14 Or tutto quello che si trovò esser stata proprietà personale di Oloferne, oro, argento, vesti, gemme ed utensili d'ogni genere, fu data a Giuditta; tutto ciò le fu aggiudicato dal popolo.	14 και εξηρχεν ιουδιθ την εξομολογησιν ταυτην εν παντι ισραηλ και υπερεφωνει πας ο λαος την αινεσιν ταυτην
15 E tutti erano in festa, uomini e donne, fanciulle e giovani, al suono d'organi e cetre.