Salmos 71

BIBLIA	Biblija Hrvatski
1 A ti, Yahveh, me acojo, ¡no sea confundido jamás!	1 Tebi se, Jahve, utječem, ne daj da se ikada postidim!
2 ¡Por tu justicia sálvame, libérame! tiende hacia mí tu oído y sálvame!	2 U pravdi me svojoj spasi i izbavi, prikloni uho k meni i spasi me!
3 ¡Sé para mí una roca de refugio, alcázar fuerte que me salve, pues mi roca eres tú y mi fortaleza.	3 Budi mi hrid utočišta i čvrsta utvrda spasenja: jer ti si stijena i utvrda moja.
4 ¡Dios mío, líbrame de la mano del impío, de las garras del perverso y del violento!	4 Bože moj, istrgni me iz ruke zlotvora, iz šake silnika i tlačitelja:
5 Pues tú eres mi esperanza, Señor, Yahveh, mi confianza desde mi juventud.	5 jer ti si, o Gospode, ufanje moje, Jahve, uzdanje od moje mladosti!
6 En ti tengo mi apoyo desde el seno, tú mi porción desde las entrañas de mi madre; ¡en ti sin cesar mi alabanza!	6 Na te se oslanjam od utrobe; ti si mi zaštitnik od majčina krila: u te se svagda uzdam.
7 Soy el asombro de muchos, mas tú eres mi seguro refugio.	7 Mnogima postadoh čudo, jer ti si mi bio silna pomoć.
8 Mi boca está repleta de tu loa, de tu gloria todo el día.	8 Usta mi bijahu puna tvoje hvale, slaviše te svaki dan!
9 A la hora de mi vejez no me rechaces, no me abandones cuando decae mi vigor.	9 Ne zabaci me u starosti: kad mi malakšu sile, ne zapusti me!
10 Porque de mí mis enemigos hablan, los que espían mi alma se conciertan:	10 Jer govore o meni moji dušmani, i koji me vrebaju složno se svjetuju:
11 «¡Dios le ha desamparado, perseguidle, apresadle, pues no hay quien le libere!»	11 »Bog ga je napustio; progonite ga i uhvatite jer nema tko da ga spasi!«
12 ¡Oh Dios, no te estés lejos de mí, Dios mío, ven pronto en mi socorro!	12 O Bože, ne stoj daleko od mene, Bože moj, pohitaj mi u pomoć!
13 ¡Confusión y vergüenza sobre aquellos que acusan a mi alma; cúbranse de ignominia y de vergüenza los que buscan mi mal!	13 Neka se postide i propadnu koji traže moj život; nek’ se sramotom i stidom pokriju koji mi žele nesreću!
14 Y yo, esperando sin cesar, más y más te alabaré;	14 A ja ću se uvijek uzdati, iz dana u dan hvaleć’ te sve više.
15 publicará mi boca tu justicia, todo el día tu salvación.	15 Ustima ću naviještati pravednost tvoju, povazdan pomoć tvoju: jer im ne znam broja.
16 Y vendré a las proezas de Yahveh, recordaré tu justicia, tuya sólo.	16 Kazivat ću silu Jahvinu, Gospode, slavit ću samo tvoju pravednost.
17 ¡Oh Dios, desde mi juventud me has instruido, y yo he anunciado hasta hoy tus maravillas!	17 Bože, ti mi bijaše učitelj od mladosti moje, i sve do sada naviještam čudesa tvoja.
18 Y ahora que llega la vejez y las canas, ¡oh Dios, no me abandones!, para que anuncie yo tu brazo a todas las edades venideras, ¡tu poderío	18 Ni u starosti, kad posijedim, Bože, ne zapusti me, da kazujem mišicu tvoju naraštaju novom i svima budućima silu tvoju,
19 y tu justicia, oh Dios, hasta los cielos! Tú que has hecho grandes cosas, ¡oh Dios!, ¿quién como tú?	19 i pravednost tvoju, Bože, koja seže do neba, kojom učini velika djela. Bože, tko je kao ti!
20 Tú que me has hecho ver tantos desastres y desgracias, has de volver a recobrarme. Vendrás a sacarme de los abismos de la tierra,	20 Trpljenja mnoga i velika bacio si na me: ali ti ćeš me opet oživiti i opet me podići iz dubine zemlje.
21 sustentarás mi ancianidad, volverás a consolarme,	21 Povećaj dostojanstvo moje i opet me utješi:
22 Y yo te daré gracias con las cuerdas del arpa, por tu verdad, Dios mío; para ti salmodiaré a la cítara, oh Santo de Israel.	22 A ja ću uz harfu slaviti tvoju vjernost, o Bože, svirat ću ti u citaru, Sveče Izraelov!
23 Exultarán mis labios cuando salmodie para ti, y mi alma, que tú has rescatado.	23 Moje će usne klicati pjevajuć’ tebi i moja duša koju si spasio.
24 También mi lengua todo el día musitará tu justicia: porque han sido avergonzados, porque han enrojecido, los que buscaban mi desgracia.	24 I moj će jezik svagda slaviti pravdu tvoju, jer su postiđeni i posramljeni oni što traže moju nesreću.