Ecclesiasticus 50

VULGATA	NOVA VULGATA
1 Simon, Oniæ filius, sacerdos magnus, qui in vita sua suffulsit domum, et in diebus suis corroboravit templum.	1 Simon, Oniae filius, sacerdos magnus, qui in vita sua suffulsit domum et in diebus suis corroboravit templum.
2 Templi etiam altitudo ab ipso fundata est, duplex ædificatio, et excelsi parietes templi.	2 Templi etiam altitudo ab ipso fundata est, substructura elata parietis templi.
3 In diebus ipsius emanaverunt putei aquarum, et quasi mare adimpleti sunt supra modum.	3 In diebus ipsius excisa est piscina aquarum, lacus, quasi maris superficies eius.
4 Qui curavit gentem suam, et liberavit eam a perditione :	4 Qui curavit gentem suam a latrone et firmavit eam ab obsidione.
5 qui prævaluit amplificare civitatem, qui adeptus est gloriam in conversatione gentis, et ingressum domus et atrii amplificavit.	5 Quam gloriosus apparuit, cum prospiceret e tabernaculo in egressu domus velamenti!
6 Quasi stella matutina in medio nebulæ, et quasi luna plena, in diebus suis lucet :	6 Quasi stella matutina in medio nebulae et quasi luna plena in diebus festi
7 et quasi sol refulgens, sic ille effulsit in templo Dei.	7 et quasi sol refulgens super templum Dei.
8 Quasi arcus refulgens inter nebulas gloriæ, et quasi flos rosarum in diebus vernis, et quasi lilia quæ sunt in transitu aquæ, et quasi thus redolens in diebus æstatis :	8 Quasi arcus refulgens inter nebulas gloriae et quasi flos rosarum in diebus vernis et quasi lilia, quae sunt in transitu aquae, et quasi flos Libani in diebus aestatis;
9 quasi ignis effulgens, et thus ardens in igne :	9 quasi ignis effulgens et tus ardens in igne,
10 quasi vas auri solidum, ornatum omni lapide pretioso :	10 quasi vas auri solidum ornatum omni lapide pretioso,
11 quasi oliva pullulans, et cypressus in altitudinem se extollens, in accipiendo ipsum stolam gloriæ, et vestiri eum in consummationem virtutis.	11 quasi oliva pullulans fructibus et cupressus in nubes se extollens, in accipiendo ipsum stolam gloriae et vestiri eum in consummationemmagnificentiae.
12 In ascensu altaris sancti gloriam dedit sanctitatis amictum.	12 In ascensu altaris sancti, cum gloriam daret peribolo sanctuarii
13 In accipiendo autem partes de manu sacerdotum, et ipse stans juxta aram : et circa illum corona fratrum : quasi plantatio cedri in monte Libano,	13 et acciperet partes de manu sacerdotum, et ipse stans iuxta aram, et circa illum corona fratrum, quasi plantatio cedri in monte Libano,
14 sic circa illum steterunt quasi rami palmæ : et omnes filii Aaron in gloria sua.	14 sic circa illum steterunt quasi rami palmae omnes filii Aaron in gloria sua.
15 Oblatio autem Domini in manibus ipsorum coram omni synagoga Israël : et consummatione fungens in ara, amplificare oblationem excelsi Regis,	15 Oblatio autem Domini in manibus ipsorum coram omni synagoga Israel, et consummatione fungens in ara, ordinans oblationem Omnipotentis.
16 porrexit manum suam in libatione, et libavit de sanguine uvæ.	16 Porrexit manum suam in libatione et libavit de sanguine uvae;
17 Effudit in fundamento altaris odorem divinum excelso Principi.	17 effudit in fundamento altaris odorem divinum excelso Principi.
18 Tunc exclamaverunt filii Aaron, in tubis productilibus sonuerunt : et auditam fecerunt vocem magnam in memoriam coram Deo.	18 Tunc exclamaverunt filii Aaron, in tubis productilibus sonuerunt et auditam fecerunt vocem magnam in memoriam coram Deo altissimo.
19 Tunc omnis populus simul properaverunt, et ceciderunt in faciem super terram, adorare Dominum Deum suum, et dare preces omnipotenti Deo excelso.	19 Tunc omnis populus simul properaverunt et ceciderunt in faciem super terram adorare Dominum Deum suum et dare preces omnipotenti Deo excelso.
20 Et amplificaverunt psallentes in vocibus suis, et in magna domo auctus est sonus suavitatis plenus.	20 Et laudaverunt psallentes in vocibus suis, et magnus resonabat cantus suavitatis plenus.
21 Et rogavit populus Dominum excelsum in prece, usque dum perfectus est honor Domini, et munus suum perfecerunt.	21 Et rogavit populus Dominum excelsum in prece coram Misericorde, usque dum perfectus est honor Domini; et munus suum perfecerunt.
22 Tunc descendens, manus suas extulit in omne congregationem filiorum Israël, dare gloriam Deo a labiis suis, et in nomine ipsius gloriari :	22 Tunc descendens manus suas extulit in omnem congregationem filiorum Israel dare benedictionem Domini in labiis suis et in nomine ipsius gloriari;
23 et iteravit orationem suam, volens ostendere virtutem Dei.	23 et iteraverunt adorationem suam, ut acciperent benedictionem Altissimi.
24 Et nunc orate Deum omnium, qui magna fecit in omni terra, qui auxit dies nostros a ventre matris nostræ, et fecit nobiscum secundum suam misericordiam :	24 Et nunc benedicite Deum omnium, qui magna facit in omni terra, exaltans dies nostros a ventre matris nostrae et faciens nobiscum secundum suam misericordiam.
25 det nobis jucunditatem cordis, et fieri pacem in diebus nostris in Israël per dies sempiternos :	25 Det nobis iucunditatem cordis et fieri pacem in diebus nostris in Israel per dies sempiternos;
26 credere Israël nobiscum esse Dei misericordiam, ut liberet nos in diebus suis.	26 credere Israel nobiscum esse Dei misericordiam, ut liberet nos in diebus nostris.
27 Duas gentes odit anima mea : tertia autem non est gens quam oderim :	27 Duas gentes odit anima mea, tertia autem non est quidem gens:
28 qui sedent in monte Seir, et Philisthiim, et stultus populus qui habitat in Sichimis.	28 qui sedent in monte Seir et Philisthim et stultus populus, qui habitat in Sichimis.
29 Doctrinam sapientiæ et disciplinæ scripsit in codice isto Jesus, filius Sirach, Jerosolymita, qui renovavit sapientiam de corde suo.	29 Doctrinam sapientiae et disciplinae scripsit in codice isto Iesus filius Sirach, Ierosolymita, qui effudit sapientiam de corde suo.
30 Beatus qui in istis versatur bonis : qui ponit illa in corde suo, sapiens erit semper.	30 Beatus, qui in istis versatur sermonibus; qui ponit illa in corde suo, sapiens erit semper.
31 Si enim hæc fecerit, ad omnia valebit, quia lux Dei vestigium ejus est.	31 Si enim haec fecerit, ad omnia valebit, quia timor Domini vestigium eius est.