Baruc 3

NOVA VULGATA	LXX
1 Domine omnipotens, Deus Is rael, anima in angustiis et spiri tus anxiusclamat ad te.	1 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ψυχη εν στενοις και πνευμα ακηδιων κεκραγεν προς σε
2 Audi, Domine, et miserere, quia peccavimus in conspectu tuo;	2 ακουσον κυριε και ελεησον οτι ημαρτομεν εναντιον σου
3 quia tu sedens es in aeternum, et nos pereuntes in aeternum.	3 οτι συ καθημενος τον αιωνα και ημεις απολλυμενοι τον αιωνα
4 Domineomnipotens, Deus Israel, audi nunc orationem defunctorum Israel et filiorumeorum, qui peccaverunt in conspectu tuo, qui non audierunt vocem Domini Dei sui,et adhaeserunt nobis mala.	4 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ακουσον δη της προσευχης των τεθνηκοτων ισραηλ και υιων των αμαρτανοντων εναντιον σου οι ουκ ηκουσαν της φωνης κυριου θεου αυτων και εκολληθη ημιν τα κακα
5 Noli memor esse iniquitatum patrum nostrorum, sedmemor esto manus tuae et nominis tui in hoc tempore,	5 μη μνησθης αδικιων πατερων ημων αλλα μνησθητι χειρος σου και ονοματος σου εν τω καιρω τουτω
6 quia tu es Dominus Deusnoster, et laudabimus te, Domine,	6 οτι συ κυριος ο θεος ημων και αινεσομεν σε κυριε
7 quia propter hoc dedisti timorem tuum in cornostrum, ut invocaremus nomen tuum; et laudabimus te in captivitate nostra, quiaavertimus a corde nostro omnem iniquitatem patrum nostrorum, qui peccaverunt inconspectu tuo.	7 οτι δια τουτο εδωκας τον φοβον σου επι καρδιαν ημων του επικαλεισθαι το ονομα σου και αινεσομεν σε εν τη αποικια ημων οτι απεστρεψαμεν απο καρδιας ημων πασαν αδικιαν πατερων ημων των ημαρτηκοτων εναντιον σου
8 Ecce nos hodie in captivitate nostra, quo nos dispersisti inopprobrium et in maledictum et in expiationem, secundum omnes iniquitates patrumnostrorum, qui discesserunt a Domino Deo nostro ”.	8 ιδου ημεις σημερον εν τη αποικια ημων ου διεσπειρας ημας εκει εις ονειδισμον και εις αραν και εις οφλησιν κατα πασας τας αδικιας πατερων ημων οι απεστησαν απο κυριου θεου ημων
9 Audi, Israel, mandata vitae; auribus percipite, ut sciatis prudentiam.	9 ακουε ισραηλ εντολας ζωης ενωτισασθε γνωναι φρονησιν
10 Quid est, Israel? Quid est quod in terra es inimicorum?	10 τι εστιν ισραηλ τι οτι εν γη των εχθρων ει επαλαιωθης εν γη αλλοτρια
11 Inveterasti in terra aliena, coinquinatus es mortuis, reputatus es cum eis, qui apud inferos sunt.	11 συνεμιανθης τοις νεκροις προσελογισθης μετα των εις αδου
12 Dereliquisti fontem sapientiae!	12 εγκατελιπες την πηγην της σοφιας
13 Si in via Dei ambulasses, habitasses in pace in aeternum.	13 τη οδω του θεου ει επορευθης κατωκεις αν εν ειρηνη τον αιωνα
14 Disce, ubi sit prudentia, ubi fortitudo, ubi sit intellectus, ut scias simul, ubi sit longiturnitas dierum et vita, ubi sit lumen oculorum et pax.	14 μαθε που εστιν φρονησις που εστιν ισχυς που εστιν συνεσις του γνωναι αμα που εστιν μακροβιωσις και ζωη που εστιν φως οφθαλμων και ειρηνη
15 Quis invenit locum eius? Et quis intravit in thesauros eius?	15 τις ευρεν τον τοπον αυτης και τις εισηλθεν εις τους θησαυρους αυτης
16 Ubi sunt principes gentium et qui dominantur bestiis, quae sunt super terram,	16 που εισιν οι αρχοντες των εθνων και οι κυριευοντες των θηριων των επι της γης
17 qui in avibus caeli ludunt,	17 οι εν τοις ορνεοις του ουρανου εμπαιζοντες και το αργυριον θησαυριζοντες και το χρυσιον ω επεποιθεισαν ανθρωποι και ουκ εστιν τελος της κτησεως αυτων
18 qui argentum thesaurizant et aurum, in quo confidunt homines, neque est finis acquisitionis eorum; qui argentum fabricant et solliciti sunt, nec est inquisitio operum illorum?	18 οι το αργυριον τεκταινοντες και μεριμνωντες και ουκ εστιν εξευρεσις των εργων αυτων
19 Exterminati sunt et ad inferos descenderunt, et alii loco eorum surrexerunt.	19 ηφανισθησαν και εις αδου κατεβησαν και αλλοι αντανεστησαν αντ' αυτων
20 Iuvenes viderunt lumen et habitaverunt super terram; viam autem disciplinae non cognoverunt	20 νεωτεροι ειδον φως και κατωκησαν επι της γης οδον δε επιστημης ουκ εγνωσαν
21 nec intellexerunt semitas eius; neque susceperunt eam filii eorum, a via eorum longe facti sunt.	21 ουδε συνηκαν τριβους αυτης ουδε αντελαβοντο αυτης οι υιοι αυτων απο της οδου αυτων πορρω εγενηθησαν
22 Neque audita est in Chanaan neque visa est in Theman.	22 ουδε ηκουσθη εν χανααν ουδε ωφθη εν θαιμαν
23 Filii quoque Agar, qui exquirunt sapientiam super terram, negotiatores Merran et Theman et fabulatores et inquisitores prudentiae: viam autem sapientiae non cognoverunt neque commemorati sunt semitas eius.	23 ουτε υιοι αγαρ οι εκζητουντες την συνεσιν επι της γης οι εμποροι της μερραν και θαιμαν οι μυθολογοι και οι εκζητηται της συνεσεως οδον της σοφιας ουκ εγνωσαν ουδε εμνησθησαν τας τριβους αυτης
24 O Israel, quam magna est domus Dei, et ingens locus possessionis eius!	24 ω ισραηλ ως μεγας ο οικος του θεου και επιμηκης ο τοπος της κτησεως αυτου
25 Magnus est et non habet finem, excelsus est et immensus.	25 μεγας και ουκ εχει τελευτην υψηλος και αμετρητος
26 Ibi fuerunt gigantes nominati illi, qui ab initio fuerunt, statura magna, scientes bellum.	26 εκει εγεννηθησαν οι γιγαντες οι ονομαστοι οι απ' αρχης γενομενοι ευμεγεθεις επισταμενοι πολεμον
27 Non illos elegit Deus neque viam disciplinae dedit illis;	27 ου τουτους εξελεξατο ο θεος ουδε οδον επιστημης εδωκεν αυτοις
28 et perierunt, quia non habuerunt prudentiam, perierunt propter insipientiam suam.	28 και απωλοντο παρα το μη εχειν φρονησιν απωλοντο δια την αβουλιαν αυτων
29 Quis ascendit in caelum et accepit eam et deduxit eam de nubibus?	29 τις ανεβη εις τον ουρανον και ελαβεν αυτην και κατεβιβασεν αυτην εκ των νεφελων
30 Quis transfretavit mare et invenit eam et apportabit eam auro electo?	30 τις διεβη περαν της θαλασσης και ευρεν αυτην και οισει αυτην χρυσιου εκλεκτου
31 Non est qui noverit viam eius, neque qui cogitet semitam eius.	31 ουκ εστιν ο γινωσκων την οδον αυτης ουδε ο ενθυμουμενος την τριβον αυτης
32 Sed qui scit omnia, novit eam, adinvenit eam prudentia sua; qui composuit terram in aeternum tempus, implevit eam iumentis quadrupedibus;	32 αλλα ο ειδως τα παντα γινωσκει αυτην εξευρεν αυτην τη συνεσει αυτου ο κατασκευασας την γην εις τον αιωνα χρονον ενεπλησεν αυτην κτηνων τετραποδων
33 qui mittit lumen et vadit, vocavit illud, et oboedivit ei in tremore.	33 ο αποστελλων το φως και πορευεται εκαλεσεν αυτο και υπηκουσεν αυτω τρομω
34 Stellae autem splenduerunt in custodiis suis et laetatae sunt.	34 οι δε αστερες ελαμψαν εν ταις φυλακαις αυτων και ευφρανθησαν
35 Vocavit eas, et dixerunt: “Adsumus”; luxerunt cum laetitia ei, qui fecit eas.	35 εκαλεσεν αυτους και ειπον παρεσμεν ελαμψαν μετ' ευφροσυνης τω ποιησαντι αυτους
36 Hic est Deus noster, non aestimabitur alter adversus eum.	36 ουτος ο θεος ημων ου λογισθησεται ετερος προς αυτον
37 Invenit omnem viam disciplinae et dedit eam Iacob puero suo et Israel dilecto suo.	37 εξευρεν πασαν οδον επιστημης και εδωκεν αυτην ιακωβ τω παιδι αυτου και ισραηλ τω ηγαπημενω υπ' αυτου
38 Post haec super terram visa est et inter homines conversata est. 38 μετα τουτο επι της γης ωφθη και εν τοις ανθρωποις συνανεστραφη