Isaiæ - 62

¹Propter Sion non taceboet propter Ierusalem nonquiescam,donec egrediatur ut splendor iustitia eius,et salus eius ut lampas accendatur.
²Et videbunt gentes iustitiam tuam,et cuncti reges gloriam tuam;et vocaberis nomine novo,quod os Domini nominabit.
³Et eris corona gloriae in manu Domini,et diadema regni in manu Dei tui.
⁴Non vocaberis ultra Derelicta,et terra tua non vocabitur amplius Desolata;sed vocaberis Beneplacitum meum in ea,et terra tua Nupta,quia complacuit Domino in te,et terra tua erit nupta.
⁵Nam ut iuvenis uxorem ducit virginem,ita ducent te filii tui;ut gaudet sponsus super sponsam,ita gaudebit super te Deus tuus.
⁶Super muros tuos, Ierusalem, constitui custodes;tota die et tota nocte, in perpetuo non tacebunt.Qui commonetis Dominum, ne taceatis
⁷et ne detis silentium ei,donec stabiliat et donec ponat Ierusalemlaudem in terra.
⁸Iuravit Dominus in dextera suaet in brachio fortitudinis suae:“ Non dabo triticum tuum ultracibum inimicis tuis,neque bibent filii alienivinum tuum, in quo laborasti.
⁹Quia, qui collegerint illud, comedentet laudabunt Dominum;et, qui vindemiam fecerint,illud bibent in atriis sanctuarii mei.
¹⁰Transite, transite per portas,parate viam populo.Sternite, sternite semitam, eligite lapides,elevate signum ad populos ”.
¹¹Ecce Dominus auditum fecit in extremis terrae:“ Dicite filiae Sion:Ecce salus tua venit,ecce merces eius cum eo,et praemium eius coram illo.
¹²Et vocabunt eos Populus sanctus,Redempti a Domino;tu autem vocaberis Quaesita,Civitas non derelicta ”.