Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Isaia 36


font
NOVA VULGATABIBBIA TINTORI
1 Et factum est in quarto deci mo anno regis Ezechiae, ascenditSennacherib rex Assyriorum super omnes civitates Iudae munitas et cepit eas.1 L'anno decimoquarto del re Ezechia, Sennacherib re d'Assiria sali contro tutte le città forti di Giuda, e le prese.
2 Et misit rex Assyriorum Rabsacen de Lachis in Ierusalem ad regem Ezechiam inmanu gravi, et stetit in aquaeductu piscinae superioris in via agri fullonis.2 E il re d'Assiria mandò da Lachis a Gerusalemme, al re Ezechia, con forte esercito, il Rabsace, che si fermò presso l'acquedotto della vasca superiore, sulla via del campo del Gualchieraio.
3 Et egressus est ad eum Eliachim filius Helciae, qui erat super domum, et Sobnascriba et Ioah filius Asaph a commentariis.3 Andò a trovarlo Eliacim figlio d'Elcia, prefetto del palazzo e Sobna, segretario, e Joahe figlio di Asaf, archivista.
4 Et dixit ad eos Rabsaces: “Dicite Ezechiae: Haec dicit rex magnus, rex Assyriorum: Quae est ista fiducia,qua confidis?4 Il Rabsace disse loro: « Dite ad Ezechia: — Ecco quanto dice il gran re, il re d'Assiria: — Qual'è mai la speranza su cui ti fondi?
5 Dixisti: “ Verbum labiorum est consilium et fortitudo adbellum”. Nunc super quem habes fiduciam, quia recessisti a me?5 O con qual consiglio, con quali forze pretendi di ribellarti? In chi hai fiducia per ritirarti da me?
6 Ecce confidissuper baculum arundineum confractum istum, super Aegyptum; cui si innixus fuerithomo, intrabit in manum eius et perforabit eam: sic pharao rex Aegypti omnibus,qui confidunt in eo.6 Tu ti appoggi a questo bastone di canna rotta, all'Egitto, il quale, se uno vi si appoggia, gli si ficcherà nella mano e la forerà. Tale è Faraone, re d'Egitto, per tutti quelli che confidano in lui.
7 Quod si responderis mihi: “In Domino Deo nostroconfidimus”; nonne ipse est, cuius abstulit Ezechias excelsa et altaria etdixit Iudae et Ierusalem: “Coram altari isto adorabitis”?7 Che se tu mi rispondi: Noi confidiamo nel nostro Dio, non è forse quello stesso di cui Ezechia ha distrutti gli alti luoghi e gli altari, dicendo a Giuda e a Gerusalemme: Voi adorerete (soltanto) dinanzi a questo altare?
8 Et nunc spondedomino meo regi Assyriorum, et dabo tibi duo milia equorum, si poteris ex tepraebere ascensores eorum.8 Or dunque arrenditi al re d'Assiria mio Signore, e ti darò duemila cavalli e tra i tuoi non potrai trovar chi li cavalchi.
9 Et quomodo averteris faciem unius ex servis dominimei minoribus? Et tamen confidis in Aegypto, in quadriga et in equitibus;9 E come potrai stare in faccia di un governatore di un sol luogo, preso tra i minimi servi del mio Signore? Se poi hai fiducia nell'Egitto, nei cocchi e nei cavalieri,
10 etnunc, numquid sine Domino ascendi ad terram istam, ut disperderem eam? Dominusdixit ad me: “Ascende super terram istam et disperde eam” ”.10 è forse senza ordine del Signore che or son venuto in questo paese a distruggerlo? Il Signore mi ha detto: « Va in quel paese e distruggilo ».
11 Et dixit Eliachim et Sobna et Ioah ad Rabsacen: “Loquere ad servos tuosAramaice; intellegimus enim. Ne loquaris ad nos Iudaice in auribus populi, quiest super murum ”.11 Allora Eliacim, Sobna e Ioabe dissero al Rabsace: « Parla ai tuoi servi in siriaco: lo intendiamo: non ci parlare in lingua giudaica, da far capire al popolo che è sulle mura ».
12 Et dixit Rabsaces: “ Numquid ad dominum tuum et ad temisit me dominus meus, ut loquerer omnia verba ista? Et non potius ad viros, quisedent in muro, ut comedant stercora sua et bibant urinam suam vobiscum? ”.12 Rispose loro il Rabsace: « Il mio signore mi ha forse mandato a dire tutto questo al tuo signore e a te, o non piuttosto agli uomini che stanno sulle mura a mangiare i propri escrementi e a bere con voi la propria orina? »
13 Et stetit Rabsaces et clamavit voce magna Iudaice et dixit: “ Audite verbaregis magni, regis Assyriorum:13 Allora il Rabsace si alzò, e gridò ad alta voce in giudaico, e disse: « Udite le parole del gran re, del re d'Assiria.
14 Haec dicit rex: Non seducat vos Ezechias, quianon poterit eruere vos.14 Ecco quanto dice il re: — Non vi seduca Ezechia, perchè non potrà liberarvi.
15 Et non vobis tribuat fiduciam Ezechias super Dominodicens: “Eruens liberabit nos Dominus; non dabitur civitas ista in manu regisAssyriorum”.15 E non v'ispiri Ezechia fiducia nel Signore, col dire: « Il Signore ci libererà di sicuro e questa città non sarà data nelle mani del re d'Assiria ».
16 Nolite audire Ezechiam. Haec enim dicit rex Assyriorum: Facitemecum benedictionem et egredimini ad me; et comedite unusquisque vineam suam etunusquisque ficum suam, et bibite unusquisque aquam de cisterna sua,16 Non date retta ad Ezechia. Ecco dunque quello che dice il re d'Assiria: — Fate pace con me, arrendetevi a me e mangi ciascuno della sua vigna e del suo fico, e ciascuno beva l'acqua della sua cisterna,
17 donecveniam et tollam vos ad terram, quae est ut terra vestra, terram frumenti etvini, terram panis et vinearum.17 fino a che io venga a trasportarvi in una terra che è, come la vostra, terra da frumento e da vino, terra di pane e di vigne.
18 Ne illudat vos Ezechias dicens: “Dominusliberabit nos”. Numquid liberaverunt dii gentium unusquisque terram suam demanu regis Assyriorum?18 Nè vi imbrogli Ezechia col dire: « Il Signore ci libererà ». Han forse gli dèi delle nazioni liberata ciascuno la sua terra dalla mano del re d'Assiria?
19 Ubi sunt dii Emath et Arphad? Ubi sunt dii Sepharvaim?Numquid liberaverunt Samariam de manu mea?19 Dov'è il dio d'Emaf e di Arfad? Dov'è il dio di Sefarvaim? Forse hanno liberata Samaria dalla mia mano?
20 Quinam ex omnibus diis terrarumistarum eruerunt terram suam de manu mea? Numquid eruet Dominus Ierusalem demanu mea? ”.
20 Quale tra tutti gli dèi di queste terre, ha salvata la sua regione dalla mia mano, perchè il Signore possa liberare dalla mia mano Gerusalemme? »
21 Et siluerunt et non responderunt ei verbum; mandaverat enim rex dicens: “Ne respondeatis ei ”.21 E tacquero, e non gli risposero neppure una parola, perchè il re aveva dato quest'ordine: « Non gli rispondete ».
22 Et ingressus est Eliachim filius Helciae, qui eratsuper domum, et Sobna scriba et Ioah filius Asaph a commentariis ad Ezechiamscissis vestibus; et nuntiaverunt ei verba Rabsacis.
22 Ed Eliacim, figlio d'Elcia; prefetto del palazzo, e Sobna, segretario, e Ioahe, figlio di Asaf, archivista, tornarono da Ezechia colle vesti stracciate, e gli riferirono le parole del Rabsace.