Sapienza 9
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Dio dei miei padri, e Signore di misericordia, che tutto hai creato colla tua Parola, | 1 Deus patrum meorum, et Domine misericordiæ, qui fecisti omnia verbo tuo, |
2 e colla tua sapienza, hai formato l'uomo, affinchè domini sulle creature da te fatte, | 2 et sapientia tua constituisti hominem, ut dominaretur creaturæ quæ a te facta est, |
3 e governi il mondo con equità e giustizia, rendendo giustizia con animo retto, | 3 ut disponat orbem terrarum in æquitate et justitia, et in directione cordis judicium judicet : |
4 dammi la sapienza che assiste al tuo trono, e non mi escludere dal numero dei tuoi figli. | 4 da mihi sedium tuarum assistricem sapientiam, et noli me reprobare a pueris tuis : |
5 Perchè io son tuo servo e figlio di tua ancella, uomo fragile e di corta vita e in capace d'intendere i giudizi e le leggi. | 5 quoniam servus tuus sum ego, et filius ancillæ tuæ ; homo infirmus, et exigui temporis, et minor ad intellectum judicii et legum. |
6 Del resto, anche se uno fosse il piu perfetto degli uomini, senza la tua sapienza sarà stimato un niente. | 6 Nam etsi quis erit consummatus inter filios hominum, si ab illo abfuerit sapientia tua, in nihilum computabitur. |
7 Tu mi hai eletto re del tuo popolo, e giudice dei tuoi figli e figlie; | 7 Tu elegisti me regem populo tuo, et judicem filiorum tuorum et filiarum : |
8 m'hai ordinato di fabbricarti un tempio nel tuo monte santo, e, nella città della tua dimora, un'altare, copia del tuo santo tabernacolo, da te di sposto da principio. | 8 et dixisti me ædificare templum in monte sancto tuo, et in civitate habitationis tuæ altare : similitudinem tabernaculi sancti tui quod præparasti ab initio. |
9 Teco è la sapienza, che ben conosce le tue opere; essa era presente quando creavi il mondo, e sapeva ciò che fosse gradito agli occhi tuoi, e retto secondo i tuoi comandamenti. | 9 Et tecum sapientia tua, quæ novit opera tua, quæ et affuit tunc cum orbem terrarum faceres, et sciebat quid esset placitum oculis tuis, et quid directum in præceptis tuis. |
10 Mandala dai santi tuoi cieli, e dal trono della tua grandezza, affinché m'assista ed operi meco, in modo ch'io sappia quello che ti è gradito: | 10 Mitte illam de cælis sanctis tuis, et a sede magnitudinis tuæ, ut mecum sit et mecum laboret, ut sciam quid acceptum sit apud te : |
11 essa, che tutto sa e comprende, mi guiderà con prudenza nelle mie imprese, e mi proteggerà colla sua potenza; | 11 scit enim illa omnia, et intelligit, et deducet me in operibus meis sobrie, et custodiet me in sua potentia. |
12 e saranno accette le mie opere, e governerò con giustizia il tuo popolo, e sarò degno del trono di mio padre. | 12 Et erunt accepta opera mea, et disponam populum tuum juste, et ero dignus sedium patris mei. |
13 Chi tra gli uomini potrà conoscere i consigli di Dio? E chi potrà pensare quello che Dio voglia? | 13 Quis enim hominum poterit scire consilium Dei ? aut quis poterit cogitare quid velit Deus ? |
14 Timidi sono i pensieri dei mortali e incerti i nostri provve dimenti; | 14 Cogitationes enim mortalium timidæ, et incertæ providentiæ nostræ ; |
15 perchè il corpo, che si corrompe, aggrava l'anima, e la dimora terrestre deprime lo spirito che ha molti pensieri. | 15 corpus enim quod corrumpitur aggravat animam, et terrena inhabitatio deprimit sensum multa cogitantem. |
16 Con difficoltà diciamo il nostro parere sulle cose della terra, e a mala pena troviamo le cose che abbiamo davanti agli occhi: or chi potrà scoprire quelle che sono in cielo? | 16 Et difficile æstimamus quæ in terra sunt, et quæ in prospectu sunt invenimus cum labore : quæ autem in cælis sunt, quis investigabit ? |
17 Chi potrà conoscere il tuo sentimento, se tu non gli dài la sapienza, e non mandi dal più alto dei cieli il tuo santo spirito, | 17 Sensum autem tuum, quis sciet, nisi tu dederis sapientiam, et miseris spiritum sanctum tuum de altissimis, |
18 in modo che sian raddrizzate le vie di quelli che sono sulla terra, e gli uomini sappiano quello che ti è gradito? | 18 et sic correctæ sint semitæ eorum qui sunt in terris, et quæ tibi placent didicerint homines ? |
19 Infatti per la sapienza furon salvati tutti quelli che a te, o Signore, piacquero fin da principio. | 19 Nam per sapientiam sanati sunt quicumque placuerunt tibi, Domine, a principio. |