Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Ester 6


font
BIBBIA TINTORILXX
1 Quella notte il re, non potendo chiudere un occhio, si fece portar le storie e gli annali dei tempi trascorsi. Mentre questi venivan letti alla sua presenza,1 ο δε κυριος απεστησεν τον υπνον απο του βασιλεως την νυκτα εκεινην και ειπεν τω διδασκαλω αυτου εισφερειν γραμματα μνημοσυνα των ημερων αναγινωσκειν αυτω
2 si arrivò al luogo dove stava scritto come Mardocheo avesse rivelato al re la congiura degli eunuchi Bagatan e Zares, che volevano uccidere il re Assuero.2 ευρεν δε τα γραμματα τα γραφεντα περι μαρδοχαιου ως απηγγειλεν τω βασιλει περι των δυο ευνουχων του βασιλεως εν τω φυλασσειν αυτους και ζητησαι επιβαλειν τας χειρας αρταξερξη
3 Il re, dopo avere sentite queste cose, disse: « Qual onore e qual premio ha avuto Mardocheo per tanta fedeltà? » I suoi servi e i suoi ministri gli dissero: « Nessuna ricompensa ha ricevuto ».3 ειπεν δε ο βασιλευς τινα δοξαν η χαριν εποιησαμεν τω μαρδοχαιω και ειπαν οι διακονοι του βασιλεως ουκ εποιησας αυτω ουδεν
4 E il re disse subito: « Chi c'è nell'atrio? » Proprio allora Aman era entrato nell'atrio interiore della casa reale per suggerire al re di fare appiccare Mardocheo al patibolo che gli era stato preparato.4 εν δε τω πυνθανεσθαι τον βασιλεα περι της ευνοιας μαρδοχαιου ιδου αμαν εν τη αυλη ειπεν δε ο βασιλευς τις εν τη αυλη ο δε αμαν εισηλθεν ειπειν τω βασιλει κρεμασαι τον μαρδοχαιον επι τω ξυλω ω ητοιμασεν
5 I servi risposero: « Aman è nell'atrio ». Il re disse: « Entri ».5 και ειπαν οι διακονοι του βασιλεως ιδου αμαν εστηκεν εν τη αυλη και ειπεν ο βασιλευς καλεσατε αυτον
6 Appena fu entrato, gli disse: « Che deve farsi ad un uomo che il re brama onorare? » Aman pensò dentro di sè, e credendo che il re non volesse onorare altro che lui,6 ειπεν δε ο βασιλευς τω αμαν τι ποιησω τω ανθρωπω ον εγω θελω δοξασαι ειπεν δε εν εαυτω αμαν τινα θελει ο βασιλευς δοξασαι ει μη εμε
7 rispose: « L'uomo che il re brama onorare,7 ειπεν δε προς τον βασιλεα ανθρωπον ον ο βασιλευς θελει δοξασαι
8 deve esser vestito degli abiti reali, e fatto salire sopra uno dei cavalli cavalcati dal re, deve ricevere un diadema reale sulla sua testa,8 ενεγκατωσαν οι παιδες του βασιλεως στολην βυσσινην ην ο βασιλευς περιβαλλεται και ιππον εφ' ον ο βασιλευς επιβαινει
9 e il primo dei principi reali e dei grandi della corte ne tenga il cavallo, e, girando per la piazza della città, gridi e dica: Così sarà onorato colui che il re vuole onorare ».9 και δοτω ενι των φιλων του βασιλεως των ενδοξων και στολισατω τον ανθρωπον ον ο βασιλευς αγαπα και αναβιβασατω αυτον επι τον ιππον και κηρυσσετω δια της πλατειας της πολεως λεγων ουτως εσται παντι ανθρωπω ον ο βασιλευς δοξαζει
10 Il re gli disse: « Allora sbrigati, prendi il manto e il cavallo, e fa' quanto hai detto al giudeo Mardocheo, che siede dinanzi alla porta del palazzo; bada bene di non ometter nulla di quello che hai detto ».10 ειπεν δε ο βασιλευς τω αμαν καθως ελαλησας ουτως ποιησον τω μαρδοχαιω τω ιουδαιω τω θεραπευοντι εν τη αυλη και μη παραπεσατω σου λογος ων ελαλησας
11 E Aman, preso il manto e il cavallo, rivestì Mardocheo sulla piazza della città, e fattolo salire sul cavallo, gli andava innanzi e gridava: « E' degno di questo onore colui che il re vuole onorare ».11 ελαβεν δε αμαν την στολην και τον ιππον και εστολισεν τον μαρδοχαιον και ανεβιβασεν αυτον επι τον ιππον και διηλθεν δια της πλατειας της πολεως και εκηρυσσεν λεγων ουτως εσται παντι ανθρωπω ον ο βασιλευς θελει δοξασαι
12 Tornato che fu Mardocheo alla porta del palazzo, Aman s'affrettò d'andare a casa sua, triste e col capo coperto,12 επεστρεψεν δε ο μαρδοχαιος εις την αυλην αμαν δε υπεστρεψεν εις τα ιδια λυπουμενος κατα κεφαλης
13 e narrò alla sua moglie Zares e agli amici quanto gli era accaduto. Gli dissero i savi da cui prendeva consiglio e la moglie: « Se Mardocheo, davanti a cui hai cominciato a cadere, è della razza dei Giudei, tu non potrai resistergli, ma cadrai davanti a lui ».13 και διηγησατο αμαν τα συμβεβηκοτα αυτω ζωσαρα τη γυναικι αυτου και τοις φιλοις και ειπαν προς αυτον οι φιλοι και η γυνη ει εκ γενους ιουδαιων μαρδοχαιος ηρξαι ταπεινουσθαι ενωπιον αυτου πεσων πεση ου μη δυνη αυτον αμυνασθαι οτι θεος ζων μετ' αυτου
14 Essi parlavano ancora, quando vennero gli eunuchi del re e lo forzarono ad andare subito al convito preparato dalla regina.14 ετι αυτων λαλουντων παραγινονται οι ευνουχοι επισπευδοντες τον αμαν επι τον ποτον ον ητοιμασεν εσθηρ