Secondo libro dei Re 1

BIBBIA TINTORI	LXX
1 Dopo la morte di Acab, Moab si ribellò contro Israele.	1 και ηθετησεν μωαβ εν ισραηλ μετα το αποθανειν αχααβ
2 Ocozia poi cadde dal parapetto della sua camera alta in Samaria, e, restan­done malato, mandò dei messi con questi ordini: « Andate a consultare Beelzebub di Accaron, se io possa riavermi da questa mia malattia ».	2 και επεσεν οχοζιας δια του δικτυωτου του εν τω υπερωω αυτου τω εν σαμαρεια και ηρρωστησεν και απεστειλεν αγγελους και ειπεν προς αυτους δευτε και επιζητησατε εν τη βααλ μυιαν θεον ακκαρων ει ζησομαι εκ της αρρωστιας μου ταυτης και επορευθησαν επερωτησαι δι' αυτου
3 Ma l'angelo del Signore parlò ad Elia Tesbite e gli disse: « Levati e sali incontro ai messi del re di Samaria, e di' loro: Non v'è forse un Dio in Israele, che voi andate a consultare Beelzebub dio di Accaron?	3 και αγγελος κυριου ελαλησεν προς ηλιου τον θεσβιτην λεγων αναστας δευρο εις συναντησιν των αγγελων οχοζιου βασιλεως σαμαρειας και λαλησεις προς αυτους ει παρα το μη ειναι θεον εν ισραηλ υμεις πορευεσθε επιζητησαι εν τη βααλ μυιαν θεον ακκαρων
4 Per questo, così dice il Signore: Tu non scenderai dal letto in cui sei salito, e morrai certamente ». Ed Elia se ne andò.	4 και ουχ ουτως οτι ταδε λεγει κυριος η κλινη εφ' ης ανεβης εκει ου καταβηση απ' αυτης οτι εκει θανατω αποθανη και επορευθη ηλιου και ειπεν προς αυτους
5 I messi tornarono da Ocozia, il quale disse loro: « Perchè siete tornati? ».	5 και επεστραφησαν οι αγγελοι προς αυτον και ειπεν προς αυτους τι οτι επεστρεψατε
6 Ed essi risposero: « C'è venuto incontro un uomo il quale ci ha detto: Andate, tornate dal re che vi ha mandati, e ditegli: Ecco ciò che dice il Signore: Forse perchè non v'è un Dio in Israele, tu mandi a consultare Beelzebub dio di Accaron? Per questo non discenderai dal letto sul quale sei salito, ma certamente morrai ».	6 και ειπαν προς αυτον ανηρ ανεβη εις συναντησιν ημων και ειπεν προς ημας δευτε επιστραφητε προς τον βασιλεα τον αποστειλαντα υμας και λαλησατε προς αυτον ταδε λεγει κυριος ει παρα το μη ειναι θεον εν ισραηλ συ πορευη ζητησαι εν τη βααλ μυιαν θεον ακκαρων ουχ ουτως η κλινη εφ' ης ανεβης εκει ου καταβηση απ' αυτης οτι θανατω αποθανη
7 Ed egli disse loro: « Qual aspetto e quali vesti aveva l'uomo che vi è venuto incontro a dirvi queste parole? »	7 και ελαλησεν προς αυτους λεγων τις η κρισις του ανδρος του αναβαντος εις συναντησιν υμιν και λαλησαντος προς υμας τους λογους τουτους
8 Essì dissero: « Un uomo peloso, con una cintura di cuoio ai fianchi ». Il re disse: « E' Elia Tesbite ».	8 και ειπον προς αυτον ανηρ δασυς και ζωνην δερματινην περιεζωσμενος την οσφυν αυτου και ειπεν ηλιου ο θεσβιτης ουτος εστιν
9 E mandò a lui un capo di cinquanta coi suoi cinquanta uomini. Questi salito verso Elia, che stava allora a sedere sulla cima del monte, gli disse: « Uomo di Dio, il re ti ordina di scendere ».	9 και απεστειλεν προς αυτον ηγουμενον πεντηκονταρχον και τους πεντηκοντα αυτου και ανεβη και ηλθεν προς αυτον και ιδου ηλιου εκαθητο επι της κορυφης του ορους και ελαλησεν ο πεντηκονταρχος προς αυτον και ειπεν ανθρωπε του θεου ο βασιλευς εκαλεσεν σε καταβηθι
10 Elia per tutta risposta, disse al capo dei cinquanta uomini: « Se io son uomo di Dio, scenda il fuoco dal cielo, e divori te e i tuoi cinquanta uomini ». E il fuoco scese dal cielo e divorò lui e i suoi cinquanta uomini.	10 και απεκριθη ηλιου και ειπεν προς τον πεντηκονταρχον και ει ανθρωπος του θεου εγω καταβησεται πυρ εκ του ουρανου και καταφαγεται σε και τους πεντηκοντα σου και κατεβη πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεν αυτον και τους πεντηκοντα αυτου
11 Il re gli mandò ancora un altro capo di cinquanta con i suoi cinquanta uomini. Questi disse ad Elia: « Uomo di Dio, il re dice così: Fa presto a scendere ».	11 και προσεθετο ο βασιλευς και απεστειλεν προς αυτον αλλον πεντηκονταρχον και τους πεντηκοντα αυτου και ανεβη και ελαλησεν ο πεντηκονταρχος προς αυτον και ειπεν ανθρωπε του θεου ταδε λεγει ο βασιλευς ταχεως καταβηθι
12 Elia rispose dicendo: « Se io sono uomo di Dio, scenda il fuoco dal cielo e divori te e i tuoi cinquanta uomini ». Scese adunque il fuoco dal cielo e lo divorò coi suoi cinquanta.	12 και απεκριθη ηλιου και ελαλησεν προς αυτον και ειπεν ει ανθρωπος του θεου εγω ειμι καταβησεται πυρ εκ του ουρανου και καταφαγεται σε και τους πεντηκοντα σου και κατεβη πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεν αυτον και τους πεντηκοντα αυτου
13 Il re mandò ancora un terzo capo di cinquanta coi suoi cinquanta uomini. Questi, appena arrivato, s'inginocchiò dinanzi ad Elia e gli disse supplicandolo: « Uomo di Dio, non disprezzare la mia vita e quella dei tuoi servi che son con me.	13 και προσεθετο ο βασιλευς ετι αποστειλαι ηγουμενον πεντηκονταρχον τριτον και τους πεντηκοντα αυτου και ηλθεν προς αυτον ο πεντηκονταρχος ο τριτος και εκαμψεν επι τα γονατα αυτου κατεναντι ηλιου και εδεηθη αυτου και ελαλησεν προς αυτον και ειπεν ανθρωπε του θεου εντιμωθητω δη η ψυχη μου και η ψυχη των δουλων σου τουτων των πεντηκοντα εν οφθαλμοις σου
14 Ecco è disceso il fuoco dal cielo ed ha divorati i primi due capi di cinquanta con i loro cinquanta uomini; ma ora, te ne scongiuro, abbi pietà della mia vita ».	14 ιδου κατεβη πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεν τους δυο πεντηκονταρχους τους πρωτους και τους πεντηκοντα αυτων και νυν εντιμωθητω δη η ψυχη των δουλων σου εν οφθαλμοις σου
15 Allora l'angelo del Signore parlò ad Elia e disse: « Scendi con lui: non temere ». Elia si mosse e discese con lui dal re,	15 και ελαλησεν αγγελος κυριου προς ηλιου και ειπεν καταβηθι μετ' αυτου μη φοβηθης απο προσωπου αυτων και ανεστη ηλιου και κατεβη μετ' αυτου προς τον βασιλεα
16 e gli disse: «Così dice il Signore: Perchè tu hai mandati dei messi a consultare Beelzebub dio di Accaron, come se non vi fosse un Dio in Israele, da poter consultare, per questo non scenderai dal letto sopra il quale sei salito, ma di certo morrai ».	16 και ελαλησεν προς αυτον και ειπεν ηλιου ταδε λεγει κυριος τι οτι απεστειλας αγγελους ζητησαι εν τη βααλ μυιαν θεον ακκαρων ουχ ουτως η κλινη εφ' ης ανεβης εκει ου καταβηση απ' αυτης οτι θανατω αποθανη
17 E Ocozia morì, secondo la parola del Signore detta da Elia, e regnò in suo luogo Ioram suo fratello, l'anno secondo di Ioram figlio di Giosafat re di Giuda, perchè Ocozia non aveva figli.	17 και απεθανεν κατα το ρημα κυριου ο ελαλησεν ηλιου
18 Il resto degli atti di Ocozia e quello che fece, non son tutte queste cose scritte nel libro delle cronache dei re d'Israele?	18 και τα λοιπα των λογων οχοζιου οσα εποιησεν ουκ ιδου ταυτα γεγραμμενα επι βιβλιου λογων των ημερων τοις βασιλευσιν ισραηλ [18α] και ιωραμ υιος αχααβ βασιλευει επι ισραηλ εν σαμαρεια ετη δεκα δυο εν ετει οκτωκαιδεκατω ιωσαφατ βασιλεως ιουδα [18β] και εποιησεν το πονηρον ενωπιον κυριου πλην ουχ ως οι αδελφοι αυτου ουδε ως η μητηρ αυτου [18χ] και απεστησεν τας στηλας του βααλ ας εποιησεν ο πατηρ αυτου και συνετριψεν αυτας πλην εν ταις αμαρτιαις οικου ιεροβοαμ ος εξημαρτεν τον ισραηλ εκολληθη ουκ απεστη απ' αυτων [18δ] και εθυμωθη οργη κυριος εις τον οικον αχααβ