Primo libro di Samuele 7

BIBBIA RICCIOTTI	LXX
1 - Vennero pertanto quei di Cariatiarim e riportarono l'arca del Signore e la introdussero nella casa di Abinadab in Gabaa e il figlio di lui, Eleazaro venne consacrato affinchè custodisse l'arca del Signore.	1 και ερχονται οι ανδρες καριαθιαριμ και αναγουσιν την κιβωτον διαθηκης κυριου και εισαγουσιν αυτην εις οικον αμιναδαβ τον εν τω βουνω και τον ελεαζαρ υιον αυτου ηγιασαν φυλασσειν την κιβωτον διαθηκης κυριου
2 Dal giorno in cui l'arca del Signore era stata collocata a Cariatiarim era passato molto tempo (si era già nell'anno ventesimo) e la casa tutta di Israele, riposò seguendo il Signore.	2 και εγενηθη αφ' ης ημερας ην η κιβωτος εν καριαθιαριμ επληθυναν αι ημεραι και εγενοντο εικοσι ετη και επεβλεψεν πας οικος ισραηλ οπισω κυριου
3 Disse allora Samuele a tutto Israele: «Se con tutto il vostro cuore vi convertite al Signore, togliete di mezzo a voi tutti gli dèi stranieri, i Baalim e le Astarot e disponete i vostri cuori a servire soltanto al Signore. Allora egli vi libererà dalle mani dei Filistei».	3 και ειπεν σαμουηλ προς παντα οικον ισραηλ λεγων ει εν ολη καρδια υμων υμεις επιστρεφετε προς κυριον περιελετε τους θεους τους αλλοτριους εκ μεσου υμων και τα αλση και ετοιμασατε τας καρδιας υμων προς κυριον και δουλευσατε αυτω μονω και εξελειται υμας εκ χειρος αλλοφυλων
4 Avendo pertanto i figli d'Israele tolto di mezzo i Baalim e le Astarot ed essendosi messi a servire soltanto al Signore,	4 και περιειλον οι υιοι ισραηλ τας βααλιμ και τα αλση ασταρωθ και εδουλευσαν κυριω μονω
5 disse Samuele: «Radunate tutto Israele in Masfat perchè preghi per voi il Signore».	5 και ειπεν σαμουηλ αθροισατε παντα ισραηλ εις μασσηφαθ και προσευξομαι περι υμων προς κυριον
6 Convennero quindi in Masfat, e, attinta dell'acqua, la effusero al cospetto del Signore, e dopo aver quel dì digiunato, dissero: «Peccammo contro il Signore». Samuele giudicò adunque Israele in Masfat.	6 και συνηχθησαν εις μασσηφαθ και υδρευονται υδωρ και εξεχεαν ενωπιον κυριου επι την γην και ενηστευσαν εν τη ημερα εκεινη και ειπαν ημαρτηκαμεν ενωπιον κυριου και εδικαζεν σαμουηλ τους υιους ισραηλ εις μασσηφαθ
7 Or, come i Filistei seppero che i figli di Israele si eran radunati in Masfat, i loro satrapi ascesero contro Israele. Il che avendo udito, i figli d'Israele ebbero paura dei Filistei	7 και ηκουσαν οι αλλοφυλοι οτι συνηθροισθησαν παντες οι υιοι ισραηλ εις μασσηφαθ και ανεβησαν σατραπαι αλλοφυλων επι ισραηλ και ακουουσιν οι υιοι ισραηλ και εφοβηθησαν απο προσωπου αλλοφυλων
8 e dissero a Samuele: «Non cessare di alzar la tua voce al Signore Iddio nostro, perchè ci salvi dalla mano dei Filistei».	8 και ειπαν οι υιοι ισραηλ προς σαμουηλ μη παρασιωπησης αφ' ημων του μη βοαν προς κυριον θεον σου και σωσει ημας εκ χειρος αλλοφυλων
9 Preso allora un agnello di latte, Samuele l'offrì intero in olocausto al Signore: poi gridò al Signore per Israele e il Signore lo esaudì.	9 και ελαβεν σαμουηλ αρνα γαλαθηνον ενα και ανηνεγκεν αυτον ολοκαυτωσιν συν παντι τω λαω τω κυριω και εβοησεν σαμουηλ προς κυριον περι ισραηλ και επηκουσεν αυτου κυριος
10 Mentre Samuele offriva il sacrificio, i Filistei attaccarono battaglia contro Israele; ma il Signore tuonò quel dì con grande fragore sui Filistei e li atterrì siffattamente che vennero da Israele sbaragliati.	10 και ην σαμουηλ αναφερων την ολοκαυτωσιν και αλλοφυλοι προσηγον εις πολεμον επι ισραηλ και εβροντησεν κυριος εν φωνη μεγαλη εν τη ημερα εκεινη επι τους αλλοφυλους και συνεχυθησαν και επταισαν ενωπιον ισραηλ
11 Usciti poi gli uomini d'Israele da Masfat, si misero a inseguire i Filistei e li batterono fino ad una località che era sotto Betcar.	11 και εξηλθαν ανδρες ισραηλ εκ μασσηφαθ και κατεδιωξαν τους αλλοφυλους και επαταξαν αυτους εως υποκατω του βαιθχορ
12 Samuele, presa allora una pietra e postala tra Masfat e Sen, chiamò la località: " Pietra del Soccorso " dicendo: «Fin qua ci aiutò il Signore».	12 και ελαβεν σαμουηλ λιθον ενα και εστησεν αυτον ανα μεσον μασσηφαθ και ανα μεσον της παλαιας και εκαλεσεν το ονομα αυτου αβενεζερ λιθος του βοηθου και ειπεν εως ενταυθα εβοηθησεν ημιν κυριος
13 I Filistei furono così umiliati che non tentaron più di porre piede entro i confini d'Israele e per tutta la vita di Samuele la mano del Signore fu sopra i Filistei.	13 και εταπεινωσεν κυριος τους αλλοφυλους και ου προσεθεντο ετι προσελθειν εις οριον ισραηλ και εγενηθη χειρ κυριου επι τους αλλοφυλους πασας τας ημερας του σαμουηλ
14 E furon restituite ad Israele le città che i Filistei avevan prese da Accaron fino a Get coi loro territorii; ed egli liberò Israele dalle mani dei Filistei e vi fu pace tra Israeliti e Amorrei.	14 και απεδοθησαν αι πολεις ας ελαβον οι αλλοφυλοι παρα των υιων ισραηλ και απεδωκαν αυτας τω ισραηλ απο ασκαλωνος εως αζοβ και το οριον ισραηλ αφειλαντο εκ χειρος αλλοφυλων και ην ειρηνη ανα μεσον ισραηλ και ανα μεσον του αμορραιου
15 Samuele esercitò la giudicatura sopra Israele, finchè visse,	15 και εδικαζεν σαμουηλ τον ισραηλ πασας τας ημερας της ζωης αυτου
16 e ogni anno andava in giro a Betel, a Galgala, a Masfat e in queste località giudicava Israele.	16 και επορευετο κατ' ενιαυτον ενιαυτον και εκυκλου βαιθηλ και την γαλγαλα και την μασσηφαθ και εδικαζεν τον ισραηλ εν πασι τοις ηγιασμενοις τουτοις
17 Tornava quindi a Ramata, dove abitava. Qui pure giudicava Israele e qui eresse un altare al Signore.	17 η δε αποστροφη αυτου εις αρμαθαιμ οτι εκει ην ο οικος αυτου και εδικαζεν εκει τον ισραηλ και ωκοδομησεν εκει θυσιαστηριον τω κυριω