Salmi 89
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - Preghiera di Mosè, uomo di Dio. O Signore, rifugio tu se' stato per noi, di generazione in generazione. | 1 Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem. |
2 Prima che i monti fossero, e fosse creata la terra e il mondo, d'eternità in eternità tu esisti, o Dio. | 2 Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus. |
3 Non ridurre l'uomo all'abiezione, tu [che] dicesti: «Tornate [nella polvere], o figliuoli degli uomini». | 3 Ne avertas hominem in humilitatem : et dixisti : Convertimini, filii hominum. |
4 Perchè mille anni dinanzi a' tuoi occhison come il giorno di ieri ch'è [già] trascorso | 4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit : et custodia in nocte |
5 e [come] una veglia notturna. Cosa di nessun pregio sono i loro anni: | 5 quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt. |
6 come l'erba che germoglia al mattino, che al mattino fiorisce e germoglia, e alla sera è tagliata e si fa dura e secca: | 6 Mane sicut herba transeat ; mane floreat, et transeat ; vespere decidat, induret, et arescat. |
7 perchè, noi veniam meno per il tuo sdegno, e per il tuo furore siam conturbati. | 7 Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus. |
8 Hai messo le nostre iniquità davanti a te: la nostra vita [occulta è apparsa] alla luce del tuo volto. | 8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo ; sæculum nostrum in illuminatione vultus tui. |
9 Perchè tutti i nostri dì si dileguanoe per il tuo sdegno veniam meno: i nostri anni come il ragno si travagliano. | 9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur ; |
10 I giorni di nostra vita sono un settant'anni, e, al massimo, un'ottantina: e il loro splendore più superbo è travaglio e vanità, perchè passa rapidamente, e noi ce ne voliam via! | 10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor ; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur. |
11 Chi sa la potenza dell' ira tuae, per il timor che t'è dovuto, sa misurare il tuo sdegno? | 11 Quis novit potestatem iræ tuæ, et præ timore tuo iram tuam |
12 La tua destra fa[cci] dunque conoscere e gli uomini illuminati nel cuore dalla sapienza, [i quali sian la nostra norma). | 12 dinumerare ? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia. |
13 Volgiti, o Signore, - fino a quando [sarai in collera]? - e placabile ti mostra a' tuoi servi. | 13 Convertere, Domine ; usquequo ? et deprecabilis esto super servos tuos. |
14 Saziaci il mattino con la tua grazia, sicchè esultiamo e giubiliamo tutti i nostri giorni! | 14 Repleti sumus mane misericordia tua ; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris. |
15 Rallegraci per i giorni che ci hai umiliati, per gli anni in cui provammo sciagure. | 15 Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti ; annis quibus vidimus mala. |
16 Volgi lo sguardo sui tuoi servi e sulle tue creature, e reggi tu i figli loro. | 16 Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum. |
17 E sia la luce [e la benignità] del Signore Iddio nostro su noi!e le opere delle nostre mani dirigi [e sostieni] in noi, l'opera delle nostre mani dirigi [e sostieni] tu. | 17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige. |